آفتاب مهر
آفتاب مهر
اى آفتاب مهر تو روشنگر وجود
در پیشگاه حکم تو ذرات در سجود
اى میر عسکرى لقب اى فاطمى نسب
آن را که نیست مهر تو از زندگى چه سود
آفتاب مهر
اى آفتاب مهر تو روشنگر وجود
در پیشگاه حکم تو ذرات در سجود
اى میر عسکرى لقب اى فاطمى نسب
آن را که نیست مهر تو از زندگى چه سود
امام حسن بن علی عسکری علیه السلام یازدهمین امام شیعیان، در سال 232 هجری به دنیا آمد و در هشتم ربیع الأول سال 260 رحلت کرد. آن حضرت پس از رحلت پدر، در سال 254، عهده دار امامت شد و در سن بیست و هشت سالگی رحلت کرد.
زمانی که متوکل عباسی، امام هادی علیه السلام را
عشق، غربت، شهادت
دریا به دریا، موج غم از سینـه خــالی میکنم صحرا به صحرا با غمت، آشفته حالی میکنم
با نغمه های نوحه گر، هم رنگ باران میشوم یاد از نگـاه عاشـــقت، یاد از زلالی میکنـــم!
تا بشنـــوم یک پاسخــی، از داغ بـــی پایان تو هر جمـله از بغض گلویم را، سئوالی میکنم
شکوه در اسارت
دوره امامت امام حسن عسکری علیه السلام همزمان با قدرت ظاهری بنی عباس است؛ همان خلفایی که به تقلید هارون در نشان دادن نیروی خود بلندپروازی هایی داشتند. رخدادهایی که در عصر آن حضرت به وقوع پیوست، به نحو قابل توجهی از قدرت عباسیان کاست، به گونه ای که موالی و ترکان بر حکومت دست یافتند، اما این مسأله هیچ گاه فشار، شکنجه و آزار نسبت به امام و یارانش را کاهش نداد.
شناخت مختصری از زندگانی امام عسگری علیه السلام
امام عسکری، یازدهمین پیشوای شیعیان، در سال 232 ه. ق چشم به جهان گشود (1). پدرش امام دهم، حضرت هادی-علیه السلام-و مادرش بانوی پارسا و شایسته، «حدیثه »، است (2) که برخی، از او بنام «سوسن » یاد کرده اند (3). این بانوی گرامی، از زنان نیکوکار و دارای بینش اسلامی بود و در فضیلت او همین بس که پس از شهادت امام حسن عسکری-علیه السلام-پناهگاه و نقطه اتکای شیعیان در آن مقطع زمانی بسیار بحرانی و پر اضطراب بود (4).