اشعار عاشورایی4

ماه صحرا

ماه صحرا دلنوازی می کند / عشق با شمشیر بازی می کند

گلرخان آتش به صحرا می زنند / تشنه کامان دل به دریا می زنند

صبح محشر بود تا هنگام چاشت / عشق توفان کرد هرجا پا گذاشت

عشق کار چشم نه، کار دل است / تشنه جان دادن کنار ساحل است

ما گرفتارکمند زلف یار/ عشق می گوید که قربانی بیار

عشق گاهی قند شیرین گاه تلخ / عشق آزاد است از بغداد وبلخ

فارغ از هر رنگ ونیرنگ وهوا / عشق را درنینوا دیدیم ما

نینوا نوشیده از جام فرات /قطره قطره خون سرخ کائنات

عشق ماندو هیچ کس باقی نماند / آن قدح بشکست وآن ساقی نماند

گرم می تابید خورشید جلی / بر دل و دست حسین بن علی

تا که آن شمع جهان آرا فسرد/ خیمه گاه عاشقان را باد برد

....

کربلا در سوک خود نالیده بود /دجله ای را غرق درخون دیده بود

(یحی جواهری)