متن کد جزای افغانستان به صورت ورد (2)

متن کد جزا قسمت 2

مجازات مالک ورهن گیرنده

مادۀ 307:

(1) هرگاه مالک یا رهن گیرنده یا نماینده قانونی آنها زمین، تعمیر، واسطه نقلیه یا سایر ملکیت های مربوط را بمنظور ارتکاب جرایم قاچاق مواد مخدر، به رهن  یا اجاره بدهد یا آنرا در اختیار دیگری  قراردهد، حسب احوال به عین جزای فاعل اصلی جرم، محکوم می گردد.

(2) هرگاه شخص مندرج فقرۀ (1) این ماده زمین، تعمیر، واسطه نقلیه یا ملکیت های مربوط را بمنظور فعالیت های مجاز به رهن گذاشته یا به کرایه یا اجاره بدهد، در صورتی که از آنها به مقاصد ارتکاب جرایم مندرج این فصل استفاده صورت گیرد و با وجود علم از ارتکاب آن ممانعت ننموده و به مراجع مسؤول اطلاع ندهد، به حبس متوسط، محکوم می گردد.

مصادره واسطه نقلیه

مادۀ 308:

(1) شخصی که بیش از یک کیلو گرام هیروئین، کوکائین یا مورفین یا بیش از دو کیلو گرام تریاک یا بیش از پنج کیلو گرام چرس ویا بیش از دو کیلو گرام مواد کیمیاوی اولیه یا سایر مواد مندرج جدول های شماره 1 تا 3 منضمۀ قانون مبارزه  علیه مسکرات ومواد مخدر وکنترول آن، را آگاهانه در واسطه نقلیه ملکیت خویش جاه سازی واخفاء نموده باشد یا آن را به اجاره یا کرایه داده ویا به جا سازی یا اخفای مواد مخدر در آن موافقه نموده باشد، علاوه بر جزای اصل جرم، واسطه نقلیه نیز مصادره می گردد.

(2) هرگاه واسطه نقلیۀ مندرج فقرۀ (1) این ماده، توسط شخص دیگری بدون دریافت  امتیاز و یا موافقت قبلی مالک به طریق اجبار و یا اغفال یا فریب به اجاره یا کرایه یا به عاریت گرفته شده باشد، واسطه نقلیه، مصادره نمی گردد.

مجازات تهیه وسایل یا تجهیزات مورد استفاده در تولید مواد مخدر و مواد روان گردان

مادۀ 309:

(1) شخصی که با داشتن علم، وسایل یا تجهیزات اختصاصی برای تولید یا ساخت مواد مخدر و مواد روان گردان  را تهیه، حمل و نقل، تورید، صدور، خرید، فروش یا توزیع کند یا آنرا در حیازت خود داشته باشد، به حد اکثر حبس متوسط ومصادره وسایل و تجهیزات مربوط به جرم محکوم می گردد.

(2) شخصی که وسایل وتجهیزات مندرج فقرۀ (1) این ماده را باداشتن جواز وارد ولی آنرا به مقصد تولید و پروسس غیر مجاز مواد مخدر، فروش و یا استعمال نماید، به حبس طویل بیش از ده سال، محکوم می گردد.

(3) هرگاه جرایم مندرج فقره های (1 و 2) این ماده توسط شخص حکمی ارتکاب یابد، علاوه برمجازات فاعل جرم، شخص حکمی در مرتبه اول حسب احوال به جزای نقدی از دومیلیون تا پنج میلیون افغانی محکوم ودرمرتبۀ دوم علاوه برجزای  نقدی پنج میلیون افغانی، جواز فعالیت وی نیز سلب می گردد.

مجازات استخدام کنندۀ جرم قاچاق مواد مخدر و مواد روان گردان

مادۀ 310:

(1) شخصی که دیگری را بدون اکراه یا اجبار بمنظور ارتکاب جرایم قاچاق مواد مخدر و مواد روان گردان استخدام نماید، علاوه بر جزای اصل جرم حسب احـوال به حبس متوسط و در صورتی که توأم با اکراه و اجبار باشد به حبس طویل تا ده سال، محکوم می گردد.

(2) شخصی که، طفل یا شخص مصاب به جنون یا سفاهت یا معتاد مواد مخدر را بمنظور ارتکاب جرایم قاچاق مندرج این فصل استخدام نماید، علاوه بر حد اکثر مجازات جرم اصلی، به حبس طویل بیش ازهفت سال محکوم می گردد. در صورتیکه این جرم توأم با اجبار باشد، مرتکب به جزای حبس طویل بیش از ده سال، محکوم می گردد.

مجازات فروش و توزیع مواد مخدر و مواد روان گردان به معتادین

مادۀ 311:

شخصی که  مواد مخدر و مواد روان گردان را خود و یا توسط شخص دیگری برای معتادین یا سایر اشخاص به فروش رساند و یا توزیع نماید، به مجازات ذیل محکوم می گردد:

1- در مرتبه اول علاوه بر جزای اصل جرم پیش بینی شدۀ قاچاق
مواد مخدر و مواد روان گردان  مندرج این فصل، به حبس متوسط تا سه سال.

2- در صورت تکرار، علاوه بر جزای اصل جرم قاچاق مواد مخدر و مواد روان گردان مندرج این فصل، به حبس طویل تا ده سال.

مجازات مقاومت مسلحانه

مادۀ 312:

(1) شخصی که در اثنای محو مزارع بنگ دانه، خشخاش یا کوکا و یا ضبط مواد مخدر وگرفتاری قاچاقبر، به استعمال سلاح ناریه یا جارحه یا مواد منفجره  یا مواد مسموم کننده متوسل گردیده و مؤظف خدمات عامه یا شخص مؤظف در پروسه را تهدید، مجروح، مضروب یا معلول نماید یا به قتل برساند، علاوه بر مجازات جرم قاچاق مواد مخدر و مواد روان گردان مندرج این فصل به مجازات جرم مرتکبه، نیز محکوم می گردد.

(2) شخصی که جهت ارتکاب جرایم مندرج این فصل سلاح یا مواد
منفجره یا مسموم کننده را حمل نماید و یا به حمل آن امر نماید، به حبس متوسط بیش از سه سال، محکوم می گردد.

مجازات  ترکیب و مخلوط کنندۀ مواد مخدر و مواد روان‌گردان

مادۀ 313:

(1) شخصی که بمنظور عرضه به دیگران، هیروئین، کوکائین یا مورفین را با مواد غذایی، نوشیدنی یا سایر مواد مخلوط یا ترکیب نماید، به حد اکثر حبس متوسط، محکوم می گردد.

(2) شخصی که بمنظور عرضه به دیگران، تریاک را با مواد غذایی، نوشیدنی یا سایر مواد مخلوط یا ترکیب نماید به حبس متوسط تا سه سال،  محکوم می گردد.

(3) شخصی که بمنظور عرضه به دیگران سایر مواد مندرج جدول های شماره 1، 2 و 3 منضمه قانون مبارزه  علیه مسکرات ومواد مخدر وکنترول آن، را با مواد غذایی،  نوشیدنی یا سایر مواد مخلوط یا ترکیب کند، با نظرداشت نوع مواد، به حد اکثر حبس قصیر، محکوم می گردد.

(4) شخصی که بمنظور عرضه به دیگران چرس را با مواد غذایی، نوشیدنی یا سایر مواد، مخلوط یا ترکیب کند، به حد اقل حبس قصیر، محکوم می گردد.

(5) شخصی که اعـمال مندرج فقره های (1 تا 4) این ماده را بمنظور معتاد ساختن، فریب یا سوء استفاده دیگران مرتکب گردد، به حبس طویل، محکوم می­گردد.

مجازات اجازه دهندۀ مصرف مواد مخدر و مواد روان گردان

مادۀ 314:

 شخصی که  مصرف مواد مخدر و مواد روان گردان یا مرکب حاوی آن را در رستورانت، هوتل، سینما، دوکان وسایر محلات تحت تصرف خویش  اجازه دهد، علاوه بر سلب جواز محل،اجازه دهنده به حبس قصیر و در صورتی که اجازه دهنده مؤظف خدمات عامه باشد، به حبس متوسط تا سه سال محکوم می گردد.

مجازات تخلف اعضای کمیتۀ تنظیم مواد مخدر

مادۀ 315:

هرگاه اعضای کمیته تنظیم مواد مخدر مندرج قانون مبارزه علیه مسکرات ومواد مخدر وکنترول آن، جوازنامه یا اجازه نامه مندرج قانون مبارزه علیه مسکرات ومواد مخدر وکنترول آن را با داشتن علم مبنی بر این که جواز نامه یا اجازه نامه مورد سوء استفاده قرار می گیرد یا اینکه از استفاده غیر قانونی آن اطلاع داده شده باشد، اعطاء نماید یا زمینه صدور آن را مساعد سازد، به حبس طویل تا ده سال،  محکوم می گردد.

مجازات تجویز، فروش و یا استعمال غیرقانونی مواد مخدر و مواد روان گردان

مادۀ 316:

 (1) شخصی که ادویه حاوی مواد مخدر و مواد روان گردان مندرج جدول های شماره 2 و 3 منضمه قانون مبارزه علیه مسکرات ومواد مخدر وکنترول آن، را با استفاده ازنسخۀ طبی تزویرشده خریداری یا استعمال نماید یا با وجود آگاهی به تزویری بودن یا بدون نسخه طبی،
آن را به فروش برساند، علاوه بر جزای قاچاق مواد مخدر و مواد روان گردان، به جزای
جرم تزویر مندرج این قانون، نیز محکوم می گردد.

(2) هرگاه مؤظف طبی، با داشتن علم بر اینکه استعمال مادۀ مخدر
این فصل غیر مجاز می باشد، آنرا ذریعۀ نسخۀ طبی تجویز نماید، علاوه بر جزای اصل جرم، به حبس متوسط تا سه سال، محکوم می گردد.

(3) هرگاه جرم مندرج فقرۀ (2) این ماده توسط مؤسسه های صحی ارتکاب یابد، علاوه بر
مجازات فاعل اصلی، مؤسسه صحی بار اول، به جزای نقدی از پنجصد هزار تا دو میلیون افغانی و در صورت تکرار علاوه بر جزای نقدی دو میلیون افغانی به سلب جواز نیز، محکوم می­گردد.

موجودیت مواد مخدر نزد معتاد

مادۀ 317:

(1) هرگاه شخص معتاد به مواد مخدر تا دو گرام هیروئین، مورفین یا کوکائین یا ده گرام تریاک یا پنجاه گرام چرس را به همراه داشته باشد، در صورتی که اعتیاد وی توسط داکتر مؤظف تائید گردد، از تعقیب عدلی معاف بوده و جهت درمان به مرکز صحی معتادین، تسلیم داده می شود.

(2) هرگاه شخص معتاد مقدار بیش از مقادیر مندرج فقرۀ (1) این ماده را در اختیار داشته باشد، در مرکزصحی تحت نظارت پولیس قرار گرفته، بانظر داشت احکام مندرج این فصل مجازات می گردد.

(3) مسؤول مرکز صحی معتادین، مکلف است در هر پانزده روز گزارش وضعیت صحی معتاد مندرج فقرۀ (2) این ماده را از طریق څارنوالی به محکمۀ مربوطه ارایه نماید.
محکمه می تواند به اساس گزارش دریافت شده، میعاد نظارت و معالجه را حسب احوا ل در مرکزصحی لغو یا تمدید نماید.

(4) در صورت محکومیت به حجز یا حبس، مدت سپری شده نظارت در  مرکزصحی درمدت حجز یا حبس وی محاسبه می گردد.

مجازات سوق دادن به اعتیاد اجباری

مادۀ 318:

(1) شخصی که، دیگری را  به استعمال مواد مخدر به استثنای چرس مجبورسازد و یا مواد متذکره را جبراً به وی بخوراند، بنوشاند یا تزریق کند، در صورتی که شخص در اثر استعمال آن معتاد گردد، به حبس طویل محکوم می گردد.

(2) شخصی که، دیگری را به استعمال چرس مجبور سازد، در صورتی که شخص در اثر استعمال آن معتاد گردد، به حبس قصیر محکوم می‌گردد.

(3) هرگاه مجنی علیه جرایم مندرج فقره (1) این ماده طفل و یا شخصی مصاب به امراض روانی باشد، مرتکب، به حداکثر حبس طویل محکوم می گردد.

(4) هرگاه شخص تحت اجبار مندرج فقره های (1، 2 و 3) این ماده تحت تاثیر این عمل، مرتکب جرم گردد، سوق دهنده علاوه بر مجازات مندرج فقره های (1، 2 و 3) این ماده، به مجازات جرم ارتکاب یافته، نیز محکوم می‌گردد.

(5) هرگاه هدف از ارتکاب اعـمال مندرج فقره های (1، 2 و 3) این ماده ارتکاب جرم بالای شخص باشد، مرتکب علاوه بر مجازات مندرج این ماده، به مجازات جرم مرتکبه، نیز محکوم می‌گردد.

مجازات تخلفات همکار مخفی

مادۀ 319:

هرگاه همکار مخفی برخلاف احکام قانون فعالیت نماید، به حبس متوسط تا سه سال، محکوم می گردد.

مجازات تخلفات در اجرای اقدامات کشفی مخفی

مادۀ 320:

شخصی که مرتکب یکی از اعـمال ذیل گردد، به حبس متوسط محکوم می گردد، حالاتی که در قانون مبارزه  علیه مسکرات ومواد مخدر وکنترول آن، مجاز دانسته شده از این حکم مستثنی می باشد:

1- موجودیت وسیلۀ سمع ونظارت ارتباط الکترونیکی یا حکم ویا نصب آنرا افشاء نماید.

2- محتوای معلومات ونتایج حاصل شده از یک اقدام کشفی مخفی را که به ارتباط قاچاق مواد مخدر مطابق احکام قانون مبارزه علیه مسکرات و مواد مخدر وکنترول آن، دریافت شده به شخص دیگر در حالات ذیل افشاء نماید:

- با داشتن علم به اینکه معلومات از طریق اجرای اقدامات کشفی مخفی به دست آمده است.

- به مقصد اخـلال تعقیب عدلی مرتکب.

اقدامات غیر قانونی مخفی کشفی

مادۀ 321:

هرگاه مؤظف خدمات عامه در غیر از موارد مندرج قانون، اقدامات کشفی مخفی را انجام دهد، به  حبس متوسط بیش از دو سال، محکوم می‌گردد.

اجراآت در مورد مواد مخدر و مواد روان گردان ضبط شده

مادۀ 322:

احکام مندرج قانون مبارزه علیه مسکرات  ومواد مخدر  وکنترول آن در رابطه به مواد مخدر و مواد روان گردان ضبط شده مندرج این فصل، قابل تطبیق می باشد.

فصل ششم

اهانت به ادیان

توهین به ادیان

مادۀ 323:

شخصی که به یکی از ادیان عـمداً، اهـانت یا شعایر آنها را اخلال یا معابد مجاز آنها را
تخریب نماید، مرتکب جرم اهانت به ادیان شناخته شده، مطابق احکام مندرج این فصل، مجازات می گردد.

اخـلال شعایر یا مراسم دینی

مادۀ 324:

(1) اشخاص آتی به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردند:‌

1- شخصی که برگزاری شعایر یا مراسم دینی یکی از ادیان را که مطابق احکام قانون انجام میدهند اخلال نماید یا آن را معطل سازد.

2- شخصی که معابد مجاز را که در آن شعایر دینی یکی از ادیان اجراء می گردد یا سایر علایم  را که نزد پیروان آن  محترم باشد، تخریب یا تلف نماید.

(2) هرگاه به سبب ارتکاب جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده، قتل یا جراحت واقع گردد، مرتکب حسب احوال به جزای جرم قتل یا جرح عمدی مندرج این قانون، محکوم می گردد.

تجاوز به پیروان ادیان به واسطه قول یا فعل

مادۀ 325:

(1) شخصی که معتقدات یا احکام دین مقدس اسلام را توهین یا تحریف نماید، به حبس متوسط، محکوم می گردد.

(2) شخصی که به پیرو یکی از ادیانی که مراسم دینی خود را در حدود احکام قانون  اجراء می نماید بواسطه قول، ‌فعل، ‌کتابت یا سایر وسایل علنی توهین و تجاوز نماید، به حبس قصیر محکوم می گردد.

فصل هفتم

جرایم اموال و خدمات ستراتیژیک و هسته یی

اموال وخدمات ستراتیژیک

مادۀ 326:

اصطلاحات آتی دراین فصل دارای مفاهیم ذیل می باشد:

1- اموال ستراتیژیک: اموال نظامی، اموال دارای قابلیت کار برد دوگانه شامل مواد هسته یی، کیمیاوی، بیولوژیکی و زهری و تجهیزات مورد استفاده در تولید، نگهداری، انتقال و استعمال آنها و سایر اموالی که دارای اهمیت ستراتیژیک تشخیص گردیده باشد.

2- خدمات ستراتیژیک: دلالی، کمک های تخنیکی وتکنالوژیکی ، انتقالات و خدمات شامل تدارکات مالی، بیمه و هر نوع خدمات دیگر مرتبط به اموال ستراتیژیک می باشد.

3- اموال قابل استفادۀ دوگانه: اجناس، به شمول نرم افزار و تکنالوژی آن که برای مقاصد ملکی و نظامی ویا کشتار جمعی کار برد داشته باشد.

اموال ستراتیژیک

مادۀ 327:

 (1) شخصی که اموال ستراتیژیک را بدون داشتن جواز نامه یا اجازه نامه،  وارد، صادر، تولید، خرید، فروش، تخلیه، انتقال، تهیه، جابجا،  پنهان یا ذخیره نماید، تهیۀ آن را سفارش دهد یا یکی از  فعالیت متذکره  را تمویل نماید، به حبس متوسط،  محکوم می گردد.

(2) هرگاه اموال مندرج فقرۀ (1) این ماده، مواد هسته یی، کیمیاوی، بیولوژیکی و زهری یا مواد منفجره یا تجهیزات مورد استفاده در تولید آن باشد، مرتکب به حبس طویلی که از ده سال کمتر نباشد، محکوم می گردد.

(3) هرگاه  تبعۀ دولت خارجی عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده را مرتکب گردد ومحموله مواد هسته یی، کیمیاوی، بیولوژیکی و زهری یا مواد منفجره یا تجهیزات مورد استفاده در تولید آن باشد، به حبس دوام درجه2، محکوم می گردد.

ارایه خدمات ستراتیژیک

مادۀ 328:

شخصی که بدون داشتن جواز نامه یا اجازه نامه، خدمات ستراتیژیک را عرضه نماید، به حبس متوسط، محکوم می گردد.

انتشار، سرقت یا صدور مواد هسته یی بدون داشتن جواز

مادۀ 329:

شخصی که مرتکب یکی از اعـمال ذیل شود، به حبس طویل بیش از ده سال، محکوم می گردد:

1- حصول، پروسس و انتشار مواد هسته یی یا رادیو اکتیف به نحوی که ضرر آن به محیط زیست متصورباشد.

2- سرقت مواد هسته یی یا رادیواکتیف.

3- حصول مواد هسته یی یا رادیواکتیف از مجاری غیرقانونی.

4- صدور مواد هسته یی یا رادیواکتیف بدون داشتن جوازنامه واجازه نامه.

مداخله در پروسس مواد و تأسیسات هسته یی

مادۀ 330:

شخصی که مرتکب یکی از اعمال ذیل شود، حسب احوال، به حبس طویل تا دوازده سال یا حبس دوام درجه2، محکوم می گردد:

1- ارتکاب عمل علیه تأسیسات هسته یی.

2- مداخله در امور مواد و تأسیسات هسته یی به نحوی که خطر مرگ یا صدمه جسمی یا ضرر به محیط زیست درآن متصورباشد مگر این که ادارۀ انرژی هسته یی به آن طور کتبی موافقه نموده باشد.

3- استعمال مواد هسته یی یا رادیواکتیف غرض ایجاد خطر به مراکز هسته یی یا مداخله در آن.

4- افشای اسرار هسته یی.

جرایم هسته یی مستوجب بدیل حبس

مادۀ 331:

شخصی که مرتکب یکی از اعمال ذیل شود، به جزای نقدی سی  هزار افغانی یا به بدیل حبس محکوم می گردد:

1- عدم استفاده از وسایل محافظت تشعشع هنگام کار با منابع تشعشع.

2- عدم تطبیق رهنمود ها و طرزالعمل های مربوط.

3- استخدام کارکنان بدون معاینات صحی قبلی وعدم تطبیق آن با معاینات صحی فعلی.

4- استفاده ازمنابع تشعشع بدون رعایت رهنمودهای تعیین شده توسط ادارۀ انرژی هسته یی یا بهره برداری از منبع رادیو اکتیف درعدم موجودیت تدابیر تحفظی.

5- استفاده ازمنابع رادیو اکتیف بدون کنترول ومراقبت شخص مسؤول.

6- عدم همکاری برای کنترول ومراقبت منبع تشعشع، دردسترس قرارندادن معلومات وسایراسناد مربوط یا گزارش دهی نادرست به ادارۀ انرژی هسته یی.

7- وقفه درفعالیت تأسیسات تشعشعی یا منبع تشعشع که منجربه تخلف گردد.

8- عدم رعایت شرایط جوازنامه یا اجازه نامه ویا تغییردادن آنها.

 

باب دوم

جرایم علیه بشریت

فصل اول

جرایم نسل کشی

اصطلاحات

مادۀ 332:

اصطلاحات آتی در این باب دارای مفاهیم ذیل می­باشد:

1- حملۀ گسترده یا سازمان یافته بر ضد هر جمعیت غیر نظامی: رفتاری است مشتمل بر ارتکاب چندین عمل از اعـمال مندرج مادۀ 335 این قانون بر ضد هر جمعیت غیر نظامی که در تعقیب یا پیشبرد سیاست یک دولت یا یک سازمان برای انجام چنین حملۀ صورت گرفته باشد.

2- نابودسازی:  شامل تحمیل عمدی وضعیت خاصی از زندگی است از جمله محروم کردن از دسترسی به غذا و دوا که بمنظور منهدم کردن بخشی از یک جمعیت برنامه ریزی می شود.

3- به بردگی گرفتن:  اِعمال اختیارات مربوط به حق مالکیت بر انسان ومشتمل است بر اعمال چنین اختیاری در جهت خرید وفروش انسان بخصوص زنان و اطفال.

4- کوچ اجباری: جابجاکردن اجباری اشخاص مورد نظر از طریق بیرون راندن یا دیگر اعـمال تشدد آمیز از ساحۀ که قانوناً در آن حضور دارند بدون مجوز مندرج حقوق بین الملل.

5- حاملگی اجباری: محبوس  ساختن  غیر قانونی زنی که به هدف تأثیر گذاشتن  بر ترکیب قومی یک جمعیت  بطور اجباری حامله گردد یا دیگر نقض های شدید حقوق بین الملل باشد.

6- تعقیب وآزار مداوم: محروم کردن عمدی وشدید از حقوق اساسی بر خلاف حقوق بین الملل به دلیل هویت آن گروه یا مجموعه.

7- جنایت تبعیض نژادی: ارتکاب اعمال غیر انسانی از نوع اعـمال مندرج مادۀ 335 این قانون از طریق یک رژیم نهادینه شده وایجاد فشار وسلطۀ منظم توسط یک  گروه نژادی بریک گروه یا گروه های نژادی دیگر وارتکاب آن اعمال به قصد حفظ و نگهداری آن رژیم.

8- ناپدید سازی اجباری: گرفتاری، توقیف، حبس یا ربودن اشخاص توسط یک دولت یا سازمان سیاسی یا با اجازه یا حمایت یا رضایت آنها و سپس امتناع از اعتراف به محرومیت این اشخاص از آزادی یا امتناع از دادن اطلاعات از سرنوشت یا محل نگهداری آنها به قصد دورکردن آنها از حمایت قانونی برای مدت طولانی.

9- برده سازی جنسی: وضعیتی است که مرتکب، مجنی علیه را با زور و تهدید، به صورت دوامدار وادار به عمل جنسی سازد، در حالتی که مجنی علیه نتواند از ارایۀ عمل جنسی خودداری نماید یا محل ارایه عمل جنسی را ترک کند.

10- فحشای اجباری: وضعیتی است که مرتکب، مجنی علیه را بمنظور کسب منفعت مادی به ارایه عمل جنسی وادار کند.

11- عقیم سازی اجباری: وضعیتی است که مرتکب یک یا بیش از یک نفر را به زور از توانایی تولید نسل محروم سازد، مشروط بر این که این محرومیت  ناشی از تدابیر تنظیم خانواده یا تداوی طبی نباشد.

12- منازعه مسلحانه: استفاده از نیروی نظامی یا توسل به آن به شکلی که نظر به ماهیت، شدت و گستردگی آن حالت جنگ شناخته شود، بین یک یا چند دولت، یا یک یا چند گروه با یک یا چند دولت یا بین یک یا چند گروه، بدون نظر داشت این که عملاً منازعه واقع شده یا طرفین آن را رسماً اعلام نموده باشند.

ارتکاب جرم نسل کشی

مادۀ 333:

شخص زمانی مرتکب جرم نسل کشی می‌شود که یکی از اعمال ذیل را عمداً و بمنظور نابود ساختن تمام یا بخشی از یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی انجام دهد:

1- قتل اعضای گروه.

2- وارد کردن صدمه شدید جسمی یا روانی به اعضای گروه.

3- قرار دادن عمدی یک گروه در معرض وضعیت زندگی نا مناسبی که منتهی به زوال قوای جسمی کلی یا جزئی آن شود.

4- اقداماتی که بمنظور جلوگیری از توالد وتناسل یک گروه صورت گیرد.

5- انتقال اجباری اطفال یک گروه به گروه دیگر.

مجازات جرم نسل کشی

مادۀ 334:

(1) مرتکب جرم نسل کشی مندرج مادۀ 333 این قانون، به حبس دوام درجه2، محکوم می­گردد.

(2) هرگاه جرم نسل کشی مندرج فقرۀ (1) این ماده، منجر به قتل گردد، مرتکب به اعدام محکوم می­گردد.

فصل دوم

جرایم ضد بشری

ارتکاب جرم ضد بشری

مادۀ 335:

ارتکاب یکی از اعمال ذیل ‌مشروط بر این که رفتار مرتکب عمداً و آگاهانه بخشی از حملۀ گسترده یا سازمان یافته علیه یک گروه غیر نظامی باشد، جرم ضد بشری شناخته می شود:

1- قتل.

2- نابود سازی.

3- به بردگی گرفتن.

4- اخراج یا کوچ اجباری یک جمعیت.

5- حبس کردن یا ایجاد محرومیت شدید از  آزادی‌های جسمانی مخالف قواعد اساسی حقوق بین الملل.

6- شکنجه.

7- تجاوز جنسی، برده گیری جنسی، فحشای اجباری، حاملگی اجباری، عقیم سازی اجباری یا هر شکل دیگر خشونت جنسی در همان سطح.

8- تعقیب وآزار هر گروه یا مجموعۀ مشخصی به دلایل سیاسی، نژادی، ملی، قومی، فرهنگی، مذهبی، جنسیت یا به دلایل دیگری در ارتباط با هریک از اعمال مندرج این ماده یا هر جرمی دیگری مشمول صلاحیت دیوان جزایی بین المللی وسند نهایی کنفرانس دیپلوماتیک روم، که در سراسر جهان به موجب حقوق بین الملل غیر مجاز شناخته شده است.

9- ناپدید کردن اجباری اشخاص.

10- جنایت تبعیض نژادی.

11- سایر اعمال غیر انسانی دیگری که عمداً به قصد ایجاد رنج عظیم یا صدمۀ شدید به جسم یا به سلامت روانی یا جسمی صورت پذیرد.

مجازات جرایم ضد بشری

مادۀ 336:

(1) مرتکب جرم ضد بشری مندرج مادۀ 335 این قانون  قرار ذیل مجازات می­گردد:

1- در صورت ارتکاب جرم مندرج جزء 1 حسب احوال به حبس دوام درجه1 یا اعدام.

2- در صورت ارتکاب یکی از جرایم مندرج اجزای 2 تا 5، به حبس دوام درجه1.

3- در صورت ارتکاب یکی از جرایم مندرج  اجزای 6 و 7، به حبس دوام درجه2.

4- در صورت ارتکاب یکی از جرایم مندرج  اجزای  8 تا 11 به حبس طویل.

(2) هرگاه ارتکاب جرایم مندرج  مادۀ 335 این قانون، منجر به مرگ مجنی علیه گردد، مرتکب به اعدام، محکوم می­گردد.

فصل سوم

جرایم جنگی

ارتکاب جرم جنگی

مادۀ 337:

ارتکاب یکـی از اعـمال ذیل کــه علیه اشخاص یا اموال تحت حمایت احکام مندرج کنوانسیون ژنیو صورت گیرد، جرم جنگی شناخته می شود:

1- قتل عمد.

2- شکنجه یا رفتار غیر انسانی از جمله آزمایش های بیولوژیکی.

3- واردکردن عمدی درد و رنج شــدید یا آسیب جـدی به بـدن یا سلامت اشخاص.

4- تخریب وضبط گستردۀ اموال که ضرورت های نظامی را توجیه نمی کند و بصورت غیر قانونی وخود سرانه صورت گرفته باشد.

5- مجبورساختن اسیرجنگی یا سایر اشخاص مشمول حمایت کنوانسیون ژنـیو، بـه خـدمـت در نیـروهای متخاصم.

6- محروم کردن عمدی اسیر جنگی یا سایر اشخاص مشمول حمایت، از حق برخورداری از محاکمه عادلانه و قانونی.

7- اخراج یا انتقال غیرقانونی یا حبس غیرقانونی.

8- گروگان گیری.

مجازات جرم جنگی

مادۀ 338:

مرتکب جرم جنگی مندرج مادۀ 337  این قانون طور ذیل مجازات می­گردد:

1- در صورت ارتکاب  جرم مندرج جزء 1 به اعدام.

2- در صورت ارتکاب یکی از جرایم مندرج  اجزای 2و3، به حبس دوام درجه1.

3- در صورت ارتکاب یکی از جرایم مندرج  اجزای 4 تا 6، به حبس دوام درجه2.

4- در صورت ارتکاب یکی از جرایم مندرج  اجزای 7 و8، به حبس طویل.

جرایم در حکم جرایم جنگی

مادۀ 339:

 (1) ارتکاب یکی از اعمال ذیل در ارتباط با منازعه مسلحانۀ که نقض قوانین و عرف  حقوق بین الملل حاکم بر منازعه  مسلحانه می‌باشد،  در حکم جرایم جنگی شناخته می‌شود:

1- هدایت عمدی حملات علیه اشخاص غیرنظامی به صورت عموم یا اشخاص غیر نظامی ای که مشارکت مستقیم در منازعه مسلحانه نداشته باشند.

2- هدایت عمدی حملات علیه اهداف غیر نظامی.

3- هدایت عمدی حملات علیه کارکنان، تأسیسات، مواد، واحدها، یا وسایط نقلیۀ هوایی یا زمینی مربوط به کمک رسانی بشر دوستانه یا ماموریت‌های حفظ صلح به موجب منشور ملل متحد در صورتی که مورد حمایت میثاق های ژنیو و پروتوکول مربوط آن باشند.

4- اجرای حمله عمدی با علم به این که چنین حمله باعث تلف شدن یا وارد نمودن صدمه به اشخاص غیر نظامی یا تخریب اهداف غیرنظامی یا خساره شدید، گسترده و دراز مدت به محیط زیست می‌شود که در مقایسه با مجموع منافع نظامی مستقیم و قطعی پیش بینی شده، بیش ازحد باشد.

5- حمله یا  بمباران  شهرها، قریه ها، محلات مسکونی یا ساختمان‌ های که  بی دفاع بوده و اهداف نظامی نباشند.

6- کشتن یا مجروح کردن نظامی که دست از جنگ کشیده یا داوطلبانه تسلیم شده  یا  وسیلۀ برای دفاع از خود ندارد.

7- سوء استفاده از بیرق آتش بس یا صلح یا بیرق­، نشان یا یونیفورم دشمن یا سازمان ملل متحد یا علایم مشخصۀ کنوانسیون های ژنیو، به طوری که سبب مرگ یا آسیب شدید اشخاص شود.

8- انتـقال مستقیم یا غیر مستقیم بخشی از جمعیت غیر نظامی کشور اشغالگر به قلمرو کشور اشغال شده، یا انتـقال تمامی یا بخشی­ از جمعیت کشور اشغال شده در داخل کشور یا اخراج آنها به خارج از کشور اشغال شده.

9-  هدایت عمدی حملات علیه ساختمان‌های که به اهداف مذهبی، آموزشی، هنری، علمی یا خیریه اختصاص داده شده و شامل مکاتب، مساجد، مدارس وسایر اماکن متبرکه،  بناهای تاریخی، شفاخانه‌ ها و مکان‌های جمع آوری اشخاص بیمار یا مجروح، می گردد. مشروط بر این که این محلات اهداف نظامی نباشد.

10- قطع عضو بدن شخص که تحت سلطه نیروی متخاصم قرار دارد یا انجام هرگونه آزمایش های طبی یا علمی بالای وی که از نظر طبی، طب دندان یا تداوی شفاخانه فرد مورد نظر قابل توجیه نباشد و یا انجام آن منفعت برای وی در بر نداشته باشد و سبب مرگ یا به مخاطره انداختن سلامت شخص گردد.

11-  کشتن یا زخمی ساختن افراد متعلق به کشور یا نیرو های نظامی متخاصم به صورت خاینانه وبیرحمانه.

12- اعلان این مطلب ­که هیچ کسی در امان نخواهد بود.

13- تخریب یا ضبط اموال دشمن، مگراین ­که ضرورت­های جنگی چنین تخریب یا ضبط را ایجاب نماید.

14- اعلام الغا، تعلیق یا عدم اعتبار حقوق و اقدامات حقوقی اتباع طرف متخاصم در محاکم.

15- وادار نمودن اتباع کشور متخاصم به شرکت در عملیات جنگی بر علیه کشور خود شان حتی اگر آنان پیش از شروع جنگ در خدمت کشور متخاصم بوده باشند.

16- غارت وچپاول شهر یا محل، گرچه آن محل به وسیله حمله  اشغال شده باشد.

17- به کارگیری زهر یا سلاح­های زهری.

18- به کارگیری گازهای خفه کننده، زهری یا سایر گاز ها وتمامی مایعات، مواد یا ابزار مشابه.

19- استفاده از مرمی هایی که به آسانی در بدن انسان منبسط یا پخش می‌شوند مانند مرمی های دارای پوش سخت که بطور کامل قسمت مرکزی مرمی را نمی پوشاند یا با ایجاد شگاف در بدن نفوذ می کند.

20- به کارگیری سلاح، راکت،  مواد و روش‌­های جنگی که طبیعتاً سبب ایجاد جراحات اضافی یا درد و رنج بی مورد شود یا ذاتاً غیر قابل کنترول بوده و ناقض قوانین بین المللی منازعات مسلحانه باشند. مشروط براین­ که به کارگیری آنها به کلی ممنوع بوده و از طریق تعدیلات مربوط به احکام مندرج مواد 121و123 ضمیمه الحاقی اساسنامه دیوان جزایی بین المللی شده باشند.

21- تجاوز به کرامت انسانی، خصوصاً رفتار های تحقیرآمیز و توهین آمیز.

22- تجاوز جنسی، برده گیری جنسی، اجبار به فحشای جنسی، حاملگی اجباری ، عقیم سازی اجباری یا هرنوع خشونت جنسی که موجب نقض جدی کنوانسیون های ژنیو گردد.

23- استفاده از حضور اشخاص غیر نظامی یا سایر اشخاص محافظت شده، جهت مصون نگهداشتن نقاط، محلات یا نیروهای نظامی معین، درمقابل عملیات نظامی.

24- هدایت عمدی حملات علیه ساختمان­ها، وسایل، واحدها و وسایط نقلیۀ طبی، واشخاصی که نشان‌های مشخص کنوانسیون های ژنیو را مطابق حقوق بین الملل به کار می­برند.

25- تحمیل عمدی گرسنگی برغیر نظامیان به حیث روش جنگی به وسیله محروم ساختن این اشخاص از مواد حیاتی که برای بقای آنها ضروری است، از قبیل جلوگیری خود سرانه از رسیدن کمک های امدادی پیشبینی شده درکنوانسیون های ژنیو.

26- استخدام اجباری یا داوطلبانۀ اطـفال زیر سن 15، در نیرو های مسلح یا بکار گرفتن آنان برای مشارکت فـعال در مخاصمات.

(2) مرتکب جرایم مندرج فقرۀ (1) این ماده قرار ذیل مجازات می­گردد:

1- در صورت ارتکاب یکی از جرایم  مندرج اجزای 1تا 11 به حبس دوام درجه1.

2- در صورت ارتکاب یکی از جرایم مندرج  اجزای 12تا 20  به حبس دوام درجه2.

3- در صورت ارتکاب یکی از جرایم مندرج  اجزای 21تا 26 به حبس طویل بیش از ده سال.

سایر موارد جرایم جنگی

مادۀ 340:

(1) در صورت بروز مخاصمات مسلحانۀ که جنبۀ بین المللی ندارد، ارتکاب یکی از اعمال ذیل در منازعه  مسلحانه، علیه اشخاصی که در منازعه مسلحانه بصورت فعالانه شرکت ندارند مانند اعضای نیروهای مسلح که دست از جنگ کشیده اند، اشخاصی که به علت بیماری، مجروحیت یا اسارت یا دلایل دیگر از جنگ معذور محسوب می‌شوند، نیز جرم جنگی شناخته می شود:

1- خشونت علیه تمامیت جسمی شخص مانند قتل، قطع عضو، رفتارهای ظالمانه یا شکنجه.

2- اهانت شدید به کرامت انسان  بخصوص رفتار های تحقیر آمیز.

3-گروگان­گیری.

4- صدور حکم مجازات و اجرای اعدام بدون موجودیت حکم  قبلی صادر شده از طرف محکمۀ که بطور قانونی تشکیل شده است و تمام تضمین های قضایی ضروری را تأمین نماید.

(2) مرتکب جرایم مندرج فقرۀ (1) این ماده قرار ذیل مجازات می­گردد:

1- در صورت ارتکاب یکی از جرایم مندرج جزء 1 به حد اکثر مجازات جرم ارتکابی مندرج این قانون.

2- در صورت ارتکاب یکی از  جرایم  مندرج اجزای 2 و 3، به حبس طویل بیش از ده سال.

3- در صورت ارتکاب جرم مندرج جزء 4 به حد اکثر حبس طویل و در صورت صدور حکم اعدام،  به حبس دوام درجه1 و در صورت اجرای آن به اعدام.

فصل چهارم

تجاوز علیه دولت

جرم تجاوز علیه دولت

مادۀ 341:

 (1) ارتکاب یکی از اعمال ذیل توسط شخصی که  قدر ت سیاسی یا نظا می یک دولت را رهبری می‌کند و نظر به ماهیت، شدت و گستردگی آن موجب نقض صریح منشور سازمان ملل گردد، جرم تجاوزعلیه دولت، شناخته می‌شود:

1- حمله یا تهاجم نیروهای مسلح یک دولت به قلمرو دولت دیگر یا هرگونه اشغال نظامی، ولو به صورت مؤقت، که ناشی از چنین حمله یا تهاجمی باشد یا هرگونه الحاق کلی یا جزئی سرزمین دولت دیگر با استفاده از زور.

2- بمباران قلمرو دولت دیگر توسط نیروهای مسلح یک دولت یا استفاده از هر گونه سلاح به
وسیلۀ یک دولت بر ضد قلمرو دولت دیگر.

3- محاصرۀ بنادر یا سواحل یک دولت توسط نیروهای مسلح دولت دیگر.

4- حمله نیروهای مسلح یک دولت علیه نیروهای زمینی، دریایی یا هوایی دولت دیگر.

5- استفاده از نیروی نظامی یک دولت که در قلمرو دولت دیگر واقع است با موافقت دولت پذیرنده برخلاف شرایط مقرر در آن موافقت‌نامه یا هر گونه تمدید حضور آنها در این قلمرو پس از انقضای میعاد موافقت ‌نامه.

6- عمل یک دولت که اجازه می دهد قلمروش را که در اختیار دولت دیگر قرار داده، توسط آن دولت برای عمل تجاوزکارانه علیه دولت ثالث مورد استفاده قرار گیرد.

7- اعزام دسته‌ها، گروه ها، نیروهای نا منظم یا مزدوران مسلح از سوی یک دولت یا به نام یک دولت که علیه دولت دیگر، اقدامات شبه نظامی را بمنظور تشدید اعمال مندرج اجزای 1 تا 6 فقرۀ (1) این ماده، انجام می دهند یا کمک اساسی به این اقدامات می کند.

(2) مرتکب یکی از جرایم مندرج فقرۀ (1) این ماده به حبس دوام درجه1، محکوم می­گردد.

(3) تحریک دعوای جزایی علیه مرتکب تجاوز علیه دولت، منوط به شکایت دولتی که مورد تجاوز قرار گرفته، می باشد.

مسؤولیت فرمانده در جرایم علیه بشریت

مادۀ 342:

فرمانده نظامی یا شخصی که سرپرستی فرماندهی جنگ را به عهده دارد در صورت ارتکاب جرم نسل کشی، جنگی، ضد بشری و جرم تجاوز علیه دولت توسط نیرو های تحت
امر وی در یکی از حالات ذیل دارای مسؤولیت جزایی بوده حسب احوال، به حبس طویل یا
دوام درجه2، محکوم می گردد:

1- در حالتی که از ارتکاب اعـمال جرمی نیرو های تحت امر خود آگاهی داشته و از آن جلوگیری نه نماید.

2- درحالتی که نظربه اوضاع و احوال، میتوانست تشخیص دهد که نیرو های وی این جرایم را مرتکب می شوند یا قصد ارتکاب آن را دارند.

3- در حالتی که تدابیر لازم راجهت جلوگیری از ارتکاب این جرایم اتخاذ نه نماید یا در آن سهل انگاری کند.

4- در حالتی که موضوع را به مراجع ذیصلاح جهت بررسی و تعقیب عدلی ارجاع نه نماید.

مسؤولیت مقامات ارشد درجرایم علیه بشریت

مادۀ 343:

مقامات ارشد در جرایم نسل کشی، جنگی، ضد بشری یا تجاوز علیه دولت در  یکی از حالات ذیل دارای مسؤولیت جزایی بوده حسب احـوال به حبس طویل یا دوام درجه2، محکوم
می گردند:

1- درحالتی که از ارتکاب جرایم نسل کشی، جنگی، ضد بشری یا جرم تجاوز علیه دولت توسط اشخاص تحت صلاحیت خود مطلع بوده یا این که آگاهانه به اطلاعات در مورد ارتکاب این جرایم اعتناء نکرده باشد.

2- درحالتی که جرایم ارتکابی مربوط به فعالیت هایی بوده که تحت مسؤولیت و کنترول مستقیم آنها قرار داشته باشد.

3- در حالتی که مقامات ارشد، اقدامات لازم را که در توان یا در حیطه صلاحیت وی بوده، برای جلوگیری یا متوقف ساختن ارتکاب این جرایم انجام ندهد.

4- درحالتی که موضوع را برای تحقیق و تعقیب به مقامات ذیصلاح ارجاع ننماید.

 

 

 

باب سوم

جرایم علیه امن و نظم عامه

فصل اول

حریق عمدی

مجازات حریق عمدی

مادۀ 344:

(1) شخصی که عمداً مال منقول یا غیر منقول را  به مقصد ضرر رسانیدن به خود یا دیگران، آتش بزند، به حبس قصیر، محکوم می گردد.

(2) هرگاه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده منجر به مرگ، یا صدمۀ جسمی گردد، مرتکب با نظرداشت نتیجه، به مجازات جرم مرتکبه مندرج این قانون،  نیز محکوم می­گردد.

(3) هرگاه آتش زدن در یکی از محلات ذیل صورت گیرد، مرتکب، به حبس دوام درجه2، محکوم می گردد:

1- فابریکه و دیپوی مواد مورد ضرورت نیرو های نظامی یا اسلحه و ملحقات آن.

2- معدن، چاه نفت یا گاز.

3- ذخیره خانه مواد سوخت یا مواد قابل احتراق و یا مواد منفجره .

4- دستگاه های تولید برق حرارتی، آبی یا هسته یی.

5- دستگاه های  قطار آهن، ماشین قطار آهن یا واگونی که حامل اشخاص باشد و یا میدان هوایی یا طیاره و یا کشتی یا بندرگاه آن.

6- محلاتی که در آن عامه مردم سکونت یا رفت و آمد داشته باشند.

7- بنائی که یکی از ادارات دولتی یا تصدی یا مؤسسه های عامه در آن قرار داشته باشد.

(4) هرگاه هدف از ارتکاب جرم مندرج فقرۀ (3) این ماده آسان ساختن ارتکاب جنایت  یا از بین بردن آثار آن باشد، مرتکب علاوه بر جزای جرم مرتکبه، به حبس متوسط تا سه سال، نیز محکوم می‌گردد.

مجازات حریق غیر عمدی

مادۀ 345:

 (1) هرگاه به اثر غفلت یا بی احتیاطی شخص، مال منقول یا غیر منقول دیگری حریق گردد، مرتکب به جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) هرگاه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده منجر به مرگ، یا صدمۀ جسمی گردد، مرتکب با نظرداشت نتیجه، به مجازات جرم مرتکبه غیر عمدی، مندرج این قانون نیز محکوم
می­گردد.

(3) هرگاه به اثر جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده، مواصلات عمومی معطل گردد و یا ضرر بزرگ به اموال عاید گردد، مرتکب به حبس متوسط، محکوم می‌گردد.

انتقال مواد قابل احتراق

مادۀ 346:

(1) شخصی که مواد قابل احتراق را در یکی از وسایط نقلیه زمینی، ‌آبی یا هوایی یا در وسایل و پارسل های پستی خلاف مقررات مربوط انتقال دهد، ‌به جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می‌گردد.

(2) مواد قابل احتراق شامل، گاز، پترول، سلفر یا سایر موادی است که به آسانی آتش بگیرد.

حریق عمدی جنگلات

مادۀ 347:

(1) شخصی که جنگل خصوصی را به صورت عمدی آتش زند، به حبس متوسط، محکوم می گردد.

(2) شخصی که جنگل دولتی را  بصورت عمدی آتش زند، به حبس طویل،  محکوم می­گردد.

حریق علف­چر

مادۀ 348:

شخصی که علف چر را آتش بزند به جزای نقدی ازپنج هزار تا سی هزار افغانی، محکوم می­ گردد.

جبران خساره

مادۀ 349:

در تمام حالات مندرج این فصل، مرتکب به جبران خسارۀ وارده، نیز محکوم می­گردد.

فصل دوم

جرایم نقض مقررات هوانوردی ملکی

پرواز طیاره یا هلیکوپتر با استفاده از تصدیق نامۀ تزویری اهلیت یا در حالت سکر

مادۀ 350:

 (1) شخصی که با استفاده از سند ثبت یا تصدیق نامۀ اهلیت پرواز  تزویر شده، طیاره یا هلیکوپتر را  پرواز دهد، به حبس متوسط بیش از سه سال، محکوم می­گردد.

(2) شخصی که در حالت سکر طیاره یا هلیکوپتر را پرواز دهد، به حبس متوسط تا سه سال، محکوم می­گردد.

(3) هرگاه ارتکاب جرایم مندرج فقره های (1 و 2) این ماده منجر به جراحت یا زیان مالی دیگری گردد، مرتکب به حد اکثر حبس متوسط، محکوم می­گردد، مگر این­که در این قانون، جزای شدیدتری برای آن تعیین شده باشد.

(4) هرگاه ارتکاب جرایم مندرج فقره های (1 و 2) این ماده منجر به مرگ مسافر یا مسافرین، عمله پرواز یا سایر اشخاص گردد، مرتکب به حبس طویل، محکوم می­گردد، مگر این­که در این قانون جزای شدید­تری برای آن پیشبینی­ شده باشد.

مجازات شخص حکمی

مادۀ 351:

هرگاه جرم مندرج مادۀ 350 این قانون به نام یا حساب مؤسسۀ حمل و نقل هوایی ملکی ارتکاب یافته باشد علاوه بر مجازات شخص حقیقی، مؤسسۀ حمل ونقل هوایی ملکی به جزای نقدی بیش از پنج میلیون تا پنجاه میلیون افغانی یا تعلیق مؤقت فعالیت تا سه ماه، محکوم می­گردد.

دخول در مناطق ممنوعه

مادۀ 352:

 (1) شخصی که قصداً در حریم ممنوعۀ میدان هوایی که با علایم و نشانه­های مخصوص علامه گذاری شده باشد، داخل شود، به حد اقل حبس قصیر یا جزای نقدی سی هزار افغانی، محکوم می‌گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده منجر به ارتکاب جرایم دیگری گردد، مرتکب علاوه
بر جزای مندرج فقرۀ (1) این ماده به جزای جرم مرتکبه، نیز محکوم می­گردد.

نقض مقررات پرواز های بین المللی

مادۀ 353:

هرگاه ورود و خروج از طریق فضای کشور بدون اجازۀ رسمی و عدم رعایت مسیر های مشخص مجاز، محلات فرود آمدن دروازه های هوایی ارتفاع پرواز یا سایر تخلفات از مقررات پرواز های بین المللی صورت گیرد، مرتکب آن به جزای حبس متوسط، محکوم می گردد.

فصل سوم

تجاوز علیه مؤظفین خدمات عامه

تجاوز یا شروع به آن علیه مؤظف خدمات عامه

مادۀ 354:

شخصی که  علیه مؤظف خدمات عامه با استعمال قوه، شدت، ‌تخویف یا تهدید، تجاوز کند یا به تجاوز شروع نماید، ‌به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی و یا به هردو جزا، محکوم می گردد.

تعقیب دوام دار، توقف در جوار منزل یا محل وظیفۀ مؤظف خدمات عامه

مادۀ 355:

(1) شخصی که مؤظف خدمات عامه را با تعقیب دوامدار، ‌توقف در جوار منزل یا محل وظیفه او به قصد تهدید و یا منع او از اجرای وظیفه به نحوی از انحا مورد تجاوز قرار دهد به حبس قصیریا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) هرگاه مرتکب، مؤظف خدمات عامه باشد علاوه برجزای مندرج فقرۀ (1) این ماده به طرد از مسلک یا انفصال از وظیفه، نیز محکوم می گردد.

تجاوز منتج به ضرب یا جرح

مادۀ 356:

هرگاه مقاومت یا تجاوز شخص علیه مؤظف خدمات عامه، منجر به ضرب یا جرح وی گردد، مرتکب به حبس متوسط یا جزای نقدی از شصت هزار تا سه صد هزار افغانی، محکوم می گردد.

معلولیت دایمی یا عجز از انجام کار مجنی علیه

مادۀ 357:

 (1) هر گاه به اثر ضرب یا جرح مندرج مادۀ 356 این قانون مجنی علیه برای مدت بیش از بیست روز از انجام کار عاجز ماند، ‌مرتکب به حبس متوسط تا دو سال، محکوم می گردد.

(۲) هرگاه ضرب یا جرح به معلولیت دایمی منجر گردد یا توام  با ترصد و اصرار قبلی باشد یا با حمل سلاح و یا از جانب بیش از دو نفر صورت گرفته باشد، ‌مرتکب به حبس طویل محکوم،
می گردد.

توهین مؤظف خدمات عامه

مادۀ 358:

(1) شخصی که به اشاره، قول یا فعل یا وسیلۀ دیگر مؤظف خدمات عامه را حین اجرای وظیفه و یا به سبب اجرای آن توهین نماید، ‌به جزای نقدی از پنج هزار تا سی هزار افغانی، محکوم می‌گردد.

(2) شخصی که قاضی یا قضاء را به ارتباط وظیفه توهین نماید، به حبس متوسط محکوم می‌گردد.

(3) انتقاد واعتراض ناشی از اجراآت مؤظفین دولت یا مقام سیاسی از احکام مندرج فقره های (1 و2) این ماده مستثنی می باشد.

مضطرب نمودن مؤظف خدمات عامه توسط اطلاع دروغ

مادۀ 359:

شخصی که مؤظف خدمات عامه را به اطلاع دروغ یا عرایض خلاف حقیقت یا به نحوی دیگری از وقوع حوادث و مصایبی که اصلاً واقعیت نداشته باشد با وجود علم به عدم واقعیت آن به اضطراب اندازد، به حبس قصیر یا جزای نقدی از بیست هزار تا شصت هزار افغانی و جبران خسارۀ وارده، محکوم می گردد.

فصل چهارم

جرایم مربوط به مواصلات و مخابرات

مواجه نمودن سلامت وسایل مواصلات عامه به خطر

مادۀ 360:

(1) شخصی که عمداً سلامت وسایل، مسیر، محوطه، تأسیسات یا زیربناهای مواصلاتی عامه موتور دار زمینی یا ‌آبی یا راه آهن را به خطر مواجه گرداند یا آن را عاطل سازد، حسب احوال به حبس متوسط یا حبس طویل،  محکوم می گردد.

(2) هرگاه ارتکاب اعـمال مندرج فقرۀ (1)  این ماده منجر به جراحت شخص گردد، ‌مرتکب به حبس طویل  ودر صورت مرگ، حسب احوال به حبس دوام درجه2 یا حبس دوام درجه1، محکوم می گردد.

به خطر مواجه نمودن سلامت وسایل به اثر بی احتیاطی

مادۀ 361:

(1) شخصی که به اثر بی احتیاطی، سلامت وسایل مسیر، محوطه، تأسیسات یا زیر بنا های مواصلاتی عامه موتور دار زمینی یا ‌آبی یا راه آهن را به خطر مواجه گرداند، ‌به حبس
متوسط تا سه سال، محکوم می گردد.

(2) هرگاه ارتکاب اعـمال مندرج فقرۀ (1) این ماده منجر به صدمه شدید جسمی شخص گردد  مرتکب به حبس متوسط بیش از سه سال و در صورت مرگ به حداکثر حبس متوسط، محکوم می‌گردد.

جرایم راه آهن

مادۀ 362:

شخصی که مرتکب یکی از اعـمال ذیل گردد به حبس قصیر، محکوم می گردد:

1- عملی که در مسیر، محوطه، تأسیسات یا زیر بنا های راه آهن باعث آسیب به امـوال مسافرین گردد.

2- عملی که بدون اجازۀ کتبی ادارۀ راه آهن یا مسؤولین  ترمینل ها و ایستگاه ها، دروازه های ایمنی را باز و با عبور عراده جات، حیوان ها و اشخاص، باعث بروز خطر و ضرر به
راه آهن و یا قطار راه آهن گردد.

3- عملی که به خطوط، ترمینل ها، تجهیزات و اموال منقول و غیر منقول، قطار راه آهن مسافربری وباربری،کارکنان وسایرامور مربوط به راه آهن، خطر یا ضرری را وارد نماید.

استفاده از اسناد تزویری

مادۀ 363:

شخصی که مرتکب یکی از اعـمال ذیل گردد، به حبس متوسط بیش از سه سال، محکوم می‌گردد:

1- ارایه اسناد تزویری بمنظور اخذ جوازنامه .

2- راندن ریل با جواز رانندگی تزویری.

نصب علامه، نشانۀ تشخیصیه یا لوحۀ جعلی یا تغییر یا تخریب آن

مادۀ 364:

شخصی که مرتکب یکی از اعـمال ذیل گردد، به حبس قصیر، محکوم می گردد:

1- نصب علامه، نشان تشخیصیه یا لوحۀ جعلی در راه آهن.

2- تغییریا تخریب علامه، نشان تشخیصیه، لوحه و اسناد مورد استفاده، شرایط ایمنی و رهنمایی در سیستم راه آهن.

تخریب سیستم مخابرات

مادۀ 365:

 شخصی که عمداً به نحوی از انحا سیستم مخابرات را تخریب کند، به حبس قصیر، محکوم می‌گردد.

تخریب سیستم مخابرات به اثر اهمال یا بی احتیاطی

مادۀ 366:

 شخصی که به اثر اهـمال یا بی احتیاطی سبب تخریب سیستم مخابرات گردد، به جزای نقدی ازپنج هزار تا سی هزار افغانی، محکوم می گردد.

سوء استعمال وسایل مخابراتی

مادۀ 367:

شخصی که عمداً به سبب سوء استعمال وسایل مخابراتی سبب اذیت دیگران گردد، به جزای نقدی از پنج هزار تا سی هزار افغانی، محکوم می گردد.

فصل پنجم

تخریب بناها و املاک عامه

تخریب بنا یا املاک

مادۀ 368:

شخصی که عمداً  بنا یا املاک عامه یا بنا و املاکی را که برای منافع دولتی، ‌مؤسسه های عام المنفعه یا استفادۀ عامه تخصیص یافته باشد، تخریب نماید، به حد اکثر حبس قصیر یا
جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

قطع اشجار وتخریب سرک، پارک یا تفریح گاه عامه

مادۀ 369:

شخصی که عمداً اشجار را قطع یا سرک، ‌پارک یا تفریح گاه عامه را تخریب نماید، علاوه بر جبران خساره وارده، که شامل قیمت و مصارف احیای مجدد اشجار و تأسیسات مذکور می باشد،  به حبس قصیر شش ماه یا جزای نقدی از پنج هزار تا سی هزار افغانی نیز محکوم می گردد.

باب چهارم

جرایم فساد اداری و مالی

فصل اول

رشوت و مجازات آن

 رشوت، رشوت ­گیرنده و رشوت ­دهنده

مادۀ 370:

(1) هرگاه مؤظف خدمات عامه یا مؤظف دولت خارجی یا سازمان بین المللی یا بین الحکومتی یا مؤسسۀ غیر دولتی یا  مؤظف مؤسسۀ خصوصی که فعالیت های اقتصادی، مالی یا تجارتی یا سایر خدمات عامه را انجام میدهد، بمنظور اجراء یا امتناع از وظیفۀ که به آن مکلف است یا بمنظور احراز یا حفظ موقف مشخص به اسم خود یا شخص یا نهاد دیگری به شکل مستقیم یا غیر مستقیم، پول، مال یا منفعت نا مشروع را  اخذ، طلب یا وعدۀ پرداخت آنرا بگیرد یا به عنوان بخشش آنرا قبول کند یا شخصی به مقاصد متذکره پول، مال یا منفعت نا مشروع را به شکل مستقیم یا غیر مستقیم به اشخاص مذکور پیشکش نماید یا وعدۀ پرداخت آنرا بدهد، عمل مذکور رشوت شناخته می شود.

(2) هرگاه اشخاص مندرج فقرۀ (1) این ماده بمنظور اجراء یا امتناع از وظیفۀ  که به آن مکلف است  به اسم خود یا شخص دیگری به شکل مستقیم یا غیر مستقیم پـول، مال یا منفعت نا مشروع را  طلب، اخذ یا قبول نماید یا وعدۀ پرداخت آنرا  بپذیرد ویا به عنوان بخشش  آنرا قبول کند، رشوت گیرنده شناخته می شود.

(3) هرگاه شخصی بمنظور مندرج فقرۀ (1) این ماده پول، مال یا منفعت نا مشروع را به شکل مستقیم یا غیر مستقیم به اشخاص  مندرج فقرۀ (1) این ماده پیشکش نماید یا وعدۀ پرداخت آن را بدهد، رشوت دهنده  شناخته می شود.

(4) شخصی که میان رشوت دهنده و رشوت گیرنده وساطت نماید، واسطه جرم رشوت شناخته می‌شود.

(5) مؤظف دولت خارجی به مفهوم این باب، شخصی است که بصورت انتخابی یا انتصابی حایز مقام اجرائیوی، اداری، تقنینی یا قضایی یک کشور خارجی بوده یا هر شخصی دیگری که وظیفۀ اجرای خدمات عامه را در اداره یا تشبث عام المنفعه کشور خارجی به عهده داشته یا مؤظف ملکی سازمان های بین المللی، بین الحکومتی یا مؤسسۀ غیر دولتی بوده یا اینکه از طرف این سازمان ها به انجام وظیفۀ مشخص توظیف گردیده باشد.

مجازات رشوت گیرنده

مادۀ 371:

(1) رشوت گیرنده با نظر داشت وجه رشوت قرار ذیل مجازات می گردد:

1-در صورتی که  وجه رشوت  تا ده هزار افغانی باشد، به حبس قصیر.

2- در صورتی که وجه رشوت بیش از ده هزار تا بیست هزار افغانی باشد، به حبس متوسط تا
دو سال.

3- در صورتی که  وجه رشوت بیش از  بیست هزار تا پنجاه هزار افغانی باشد، به حبس متوسط از دو تا چهار سال.

4- در صورتی که  وجه رشوت بیش از پنجاه هزار تا یکصد هزار افغانی، باشد، به حد اکثر حبس متوسط.

5- در صورتی که  وجه رشوت بیش از یکصد هزار تا یک میلیون افغانی باشد به حبس طویل تا ده سال.

6- در صورتی که وجه رشوت بیش از یک میلیون افغانی باشد، به حبس طویل  بیش از ده سال.

(2) هرگاه وجه رشوت پول نقد، جنس یا منفعت مادی نباشد، مرتکب حسب احوال به حبس قصیر یا متوسط، محکوم می گردد.  

مجازات رشوت دهنده

مادۀ 372:

 (1) رشوت دهنده قرار ذیل مجازات می گردد:

1- در صورتی که وجه رشوت تا ده هزار افغانی باشد، به جزای نقدی پنج برابر وجه رشوت.

2- در صورتی که  وجه رشوت بیش از ده هزار تا بیست هزار افغانی باشد، به جزای نقدی از پنج تا ده برابر وجه رشوت.

3- در صورتی که  وجه رشوت بیش از بیست هزار تا پنجاه هزار افغانی باشد، به حبس قصیر.

4- در صورتی که  وجه رشوت بیش از پنجاه هزار تا یکصد هزار افغانی باشد، به حبس متوسط یک تا سه سال.

5- در صورتی که وجه رشوت بیش از یکصد هزار تا یک میلیون افغانی باشد، به حبس متوسط سه تا پنج سال.

6- در صورتی که وجه رشوت بیش از یک میلیون افغانی باشد، به حبس طویل تا ده سال.

(2) هرگاه وجه رشوت پول نقد، جنس یا منفعت مادی نباشد، مرتکب حسب احوال به حبس قصیر یا متوسط، محکوم می گردد. 

مجازات واسطۀ جرم رشوت

مادۀ 373:

 واسطۀ جرم رشوت به عین مجازات رشوت دهندۀ مندرج این فصل،  محکوم می گردد.

مجازات جرم رشوت شخص حکمی

مادۀ 374:

هرگاه جرم رشوت توسط رئیس، ممثل یا نمایندۀ قانونی شخص حکمی به نام، حساب یا منفعت شخص حکمی ارتکاب گردیده باشد، شخص حکمی به جزای نقدی ده برابر مقدار رشوت، محکوم می‌گردد. این حکم مانع تطبیق مجازات بر اشخاص حقیقی نمی­گردد.

مجازات رشوت مؤظفین خدمات عامه

مادۀ 375:

(1) هرگاه رشوت گیرنده، رشوت دهنده یا واسطۀ رشوت، مامور ضبط قضایی، څارنوال یا مؤظف څارنوالی، قاضی یا مؤظف محکمه، مؤظفین ادارات حقوق و قضایای دولت، منسوبین نظامی بست جنرالی و کارکنان غیر نظامی بست دوم و بالاتر از آن باشد، مرتکب علاوه بر حد اکثر مجازات مندرج این فصل، به طرد از مسلک یا انفصال از وظیفه، نیز محکوم می‌گردد.  

(2) سایر مؤظفین خدمات عامه در صورتی به طرد از مسلک یا انفصال از وظیفه، محکوم می گردند که اندازه  رشوت بیش از ده هزار افغانی باشد.

(3) هرگاه مقامات ذیصلاح پیشنهاد کننده،  شخصی را که مطابق احکام مندرج فقره های (1 و 2) این ماده به طرد از مسلک محکوم گردیده، با وجود علم به محکومیت وی، تقرر او را به مقامات ذیصلاح منظور کننده پیشنهاد نماید، به حبس قصیر، محکوم می گردد.

مجازات رشوت در سکتور خصوصی

مادۀ 376:

هرگاه جرم رشوت مندرج مادۀ 370  این قانون در بخش سکتور خصوصی ارتکاب یابد، رشوت گیرنده، رشوت دهنده یا شریک و واسطۀ رشوت، حسب احوال تا نصف حد اکثرمجازات جرم مرتکبه مندرج این فصل، محکوم می‌گردد.

رشوت به هدف ارتکاب جرم دیگر

مادۀ 377:

هرگاه  هدف از رشوت ارتکاب جرم دیگری باشد که جزای آن در این قانون نسبت به جزای معینه رشوت شدیدتر باشد، ‌رشوت گیرنده، رشوت دهنده و واسطۀ رشوت علاوه به جزای نقدی معادل وجه رشوت به جزای معینه همان جرم، نیز محکـوم می گردد.

عدم قبولی رشوت

مادۀ 378:

هرگاه شخصی رشوت را پیشکش کند، اما ازطرف اشخاص مندرج فقرۀ (1) مادۀ ۳70 این قانون قبول نگردد، شخص مؤظف قابل مجازات نبوده، پیشکش کننده رشوت، مطابق به احکام این فصل، مجازات می گردد.

طلب، قبول یا اخذ بخشش توسط عضو نهاد های انتخابی

مادۀ 379:

هرگاه عضو یا اعضای هر یک از نهاد های انتخابی به مقصد اخذ حکم، ‌قرار، امر،‌ تعهد، ‌ترخیص،‌ موافقه، تورید یا  ‌توظیف یا کسب ‌قرارداد یا احراز موقف وظیفوی یا ادامه آن یا رای اعتماد یا رای عدم اعتماد از مقام با صلاحیت، پول، مال یا منفعت یا هر نوع خدمت یا امتیاز دیگری را برای خود و یا شخص دیگر طلب نماید یا وعده آنرا قبول نماید و یا بخشش اخذ کند یا به این منظور تهدید یا اعمال نفوذ نماید، مطابق احکام این فصل مجازات می گردد.

اطلاع از اخذ رشوت

مادۀ 380:

هر گاه شخصی که از وی رشوت تقاضا شده مقامات صلاحیت دار را خبر دهد،  در صورت اخذ یا قبول وجه رشوت،‌ رشوت گیرنده، مطابق احکام این فصل مجازات و اطلاع دهنده مجازات نمی گردد.

اطلاع از عرضۀ رشوت

مادۀ 381:

هرگاه شخصی که به وی رشوت عرضه شده، مراجع صلاحیت دار را قبل از اخذ رشوت خبر دهد و در نتیجه، رشوت دهنده  بالفعل گرفتار شود، رشوت دهنده، مطابق احکام این فصل مجازات و اطلاع دهنده مجازات نمی گردد.

اتلاف دارایی ناشی از ارتکاب رشوت

مادۀ 382:

هرگاه رشوت منجر به اتلاف دارایی عامه و یا  منتج به ابطال یا کتمان حق یا احقاق باطل شده باشد،‌ مرتکب به حد اکثر جزای پیش بینی شده در این فصل، محکوم می گردد.

مجازات شروع به جرم رشوت

مادۀ 383:

شروع به جرم رشوت در حکم ارتکاب آن است.

مصادرۀ وجوه پرداخت شده در جرم رشوت

مادۀ 384:

وجوهی که رشوت دهنده یا واسطه  رشوت آنرا پیشکش یا پرداخت نموده، مصادره میگردد، مگر اینکه قبلاً به مقامات مسؤول اطلاع داده باشد.

محکومیت به پرداخت جزای نقدی

مادۀ 3۸5:

(1) رشوت دهنده، رشوت گیرنده یا  واسطۀ رشوت علاوه بر مجازات مندرج این فصل، به پرداخت جزای نقدی معادل وجه رشوت، نیز محکوم می گردد.

(2) در صورتی که موضوع رشوت، پول نقد، جنس یا منفعت مادی نباشد، مرتکب علاوه بر مجازات مندرج این فصل به جزای نقدی از سی هزار تا سه صد هزار افغانی، محکوم می گردد.

حالات مخففۀ جرم رشوت

مادۀ 3۸6:

هرگاه رشوت دهنده مستحق اجرای عمل یا امتناع از آن بوده ولی  به دادن  رشوت وادار گردیده باشد، این عمل حالت مخففه شناخته شده، مرتکب به مجازات بدیل حبس یا جزای
نقدی معادل رشوت، محکوم می گردد.

نشر محکومیت و ابـطال امتیاز ناشی از جرم رشوت

مادۀ 3۸7:

(1) حکم قطعی محکمه مبنی بر محکومیت شخص به جزای رشوت از طریق رسانه  نشر می شود.

(۲) هرگاه از اثـر ارتـکاب جرایـم  مندرج این فصل منفعت مستقیم یا غیر مستقیم مادی یا معنوی حاصل گردیده باشد، منفعت مادی مصادره و منفعت معنوی باطل می گردد.

فصل دوم

اختلاس و مجازات آن

اخــــــــــــتلاس

مادۀ 3۸8:

هرگاه مؤظف خدمات عامه یا مؤظف مؤسسۀ غیردولتی،  مؤسسۀ خصوصی یا جمعیت که از طرف دولت یا مؤسسۀ غیردولتی یا خصوصی به انجام خدمات عامه استخدام شده یا خدمات عمومی را انجام می دهد یا مؤظف یکی از نهاد های خصوصی، وجوه، اوراق بهادار یا دارایی مرجع مربوط  یا شخصی را که به حکم وظیفه به وی سپرده شده یا مکلف به اداره و حفاظت آن باشد، بدون حق، تحت تصرف مالکانه خود در آورد یا آن را از حساب  مرجع مربوطه یا
شخص به نفع خود یا شخص دیگری خارج یا پنهان یا حیف و میل نماید، مرتکب جرم اختلاس گردیده، مطابق احکام مندرج این فصل، مجازات می گردد.

ایجاد ضرر به منافع عامه

مادۀ 3۸9:

(۱) هرگاه مؤظف خدمات عامه یا مؤظف مؤسسۀ غیردولتی یا مؤسسۀ خصوصی یا جمعیت که در یک قرارداد یا سنجش یا تثبیت یا تحصیل محصول گمرکـی، مالیات یا حقـوق دولت یا مـرجـع مربوط مکلف بـه تأمین منفعـت ادارۀ مربـوط باشـد، حقوق مرجع مربوط را به نفع خود یا شخص دیگری عمداً متضرر یا مختل سازد. عمل وی در حکم اختلاس شناخته شده، مرتکب با نظر داشت ضرر وارده بر منافع عامه مطابق احکام مندرج این فصل، مجازات می گردد.

(۲) هرگاه جرم مندرج مادۀ 388  این قانون و فقرۀ (1) این ماده در نمایندگی دولت خارجی یا سازمان بین المللی یا بین الحکومتی یا مؤسسۀ غیر دولتی و یا بخش خصوصی ارتکاب گردد، تحریک دعوی جزایی و تعقیب عدلی قضیه یا انصراف از آن منوط به در خواست مرجع مربوط می باشد، اشخاص دارای مصونیت دیپلوماتیک از این حکم مستثنی می باشند.

تشکیلات یا مقرری‌های خیالی

مادۀ 390:

هرگاه مؤظف خدمات عامه با ارایه گزارش پروژه های خیالی یا ایجاد تشکیلات یا مقرری های عاری از حقیقت، بمنظور کسب منفعت از بودجه اختصاصی مربوط مبادرت ورزد، عمل وی در حکم اختلاس شناخته شده مرتکب بانظر داشت کمیت وکیفیت جرم مرتکبه مطابق احکام مندرج
این فصل، مجازات می گردد.

مجازات مؤظف خدمات عامه در صورت ارتکاب اختلاس

مادۀ 391:

مؤظف خدمات عامه در صورت ارتکاب اختلاس، قرار ذیل مجازات می گردد:

1- در صورتی که وجه اختلاس شده تا یک صد هزار افغانی باشد، به حبس متوسط تا  دو سال.

2- در صورتی که وجه اختلاس شده بیش از یک صد هزار  تا پنجصد هزار افغانی باشد، به حبس متوسط  بیش از دو سال.

3- در صورتی که وجه اختلاس شده بیش از پنج صد هزار تا یک میلیون افغانی باشد، به حبس طویل تا ده سال.

4- در صورتی که وجه اختلاس شده بیش از یک میلیون تا ده میلیون افغانی باشد، به حد اکثر حبس طویل.

5- در صورتی که وجه اختلاس شده بیش از ده میلیون افغانی باشد، به حبس دوام درجه2.

مجازات مؤظف مؤسسۀ غیر دولتی در صورت ارتکاب اختلاس

مادۀ 392:

مؤظف مؤسسۀ غیر دولتی، موسسۀ خصوصی یا جمعیت در صورت ارتکاب اختلاس، حسب احوال قرار ذیل مجازات می گردد:

1- در صورتی که وجه اختلاس شده تا یک صد هزار افغانی باشد، به حبس متوسط  تا دو سال.

2- در صورتی که وجه اختلاس شده بیش از یک صد هزار تا پنج صد هزار افغانی باشد، به حبس متوسط بیش از دو سال.

3- در صورتی که وجه اختلاس شده بیش از پنج صد هزار تا یک میلیون افغانی باشد، به حد اکثر حبس متوسط.

4- در صورتی که وجه اختلاس شده بیش از  یک میلیون تا ده میلیون افغانی باشد، به حبس طویل تا هفت سال.

5- در صورتی که وجه اختلاس شده بیش از ده میلیون افغانی باشد، به حبس طویل تا ده سال.

حالات مشدده جرم اختلاس

مادۀ 393:

هرگاه خزانه دار، ‌تحویلدار، ‌مامور تحصیلی، صراف، ‌گدام دار، معتمد نقدی یا جنسی یا سایر مؤظفینی که  منحیث وظیفه به حفاظت اشیای اختلاس شده و یا پنهان شده مکلف باشند مرتکب جرم اختلاس گردند، به حد اکثر مجازات جرم  مرتکبه مندرج این فصل،  محکوم
می گردند.

کسب منفعت ازطریق غدر

مادۀ 394:

شخصی که به سبب عقد قرار داد یا سنجش مالیات یا محصول گمرکی، منفعت غیر قانونی را حاصل نموده باشد، به حبس متوسط تا سه سال،  محکوم می گردد.

حصول مفاد از عواید متعلق به دولت توسط مؤظف خدمات عامه

مادۀ 3۹5:

(1) هرگاه مؤظف خدمات عامه که در ادارۀ قرار دادها یا تدارکات، ‌عواید، واردات یا سایر امور متعلق به دولت و یا در مراقبت آن مکلفیت مستقیم داشته باشد و به اثر آن در یکی
از امور فوق به اسم خود یا به اسم شخص دیگری، برای خود مفادی حاصل کند یا به حصول آن تشبث نماید،‌ به حبس قصیر، محکوم می گردد.

(2) هرگاه منفعت حاصله مندرج فقرۀ (1) این ماده بیش از یکصد هزار افغانی باشد، مرتکب به حبس متوسط تا سه سال، محکوم می گردد.

تصرف غیر قانونی پول، اوراق بهادار یا سایر اسناد

مادۀ 3۹6:

هرگاه مؤظف خدمات عامه که پول، اوراق بهادار، ‌اسناد مالی، کالا یا سایر اموال ملکیت دولت را تحت تصرف مالکانه خود در آورد یا به آن صدمه وارد نماید یا آن را از بین ببرد، به حبس متوسط تا سه سال، محکوم می گردد.

استفاده غیر قانونی از وجوه نقدی

مادۀ 3۹7:

هرگاه مؤظف خدمات عامه از وجوه نقدی که در اختیار وی قرار دارد،  غیر قانونی طوری استفاده نماید که در این فصل پیشبینی نگردیده است، به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

مجازات تکمیلی جرم اختلاس

مادۀ 3۹8:

 (1) مرتکب جرایم مندرج این فصل علاوه بر مجازات معینه، به رد وجوه و دارایی حاصله و مصادره عواید ناشی از آن، نیز محکوم می گردد.

(2) هرگاه وجه اختلاس شده  بیش از یکصد هزار افغانی باشد، مرتکب به انفصال از وظیفه  وطرد از مسلک،  نیز محکوم می گردد.

(3) هرگاه مقامات ذیصلاح پیشنهاد کننده،  شخصی را که مطابق احکام مندرج فقرۀ (2) این ماده به انفصال از وظیفه و طرد از مسلک محکوم گردیده ، با وجود علم به محکومیت وی، تقرر او را  به مقامات ذیصلاح منظور کننده پیشنهاد نماید، به حبس قصیر، محکوم می گردد.

فصل سوم

سوء استفاده از نفوذ و مجازات آن

سوء استفاده از نفوذ

مادۀ 3۹9:

شخصی که یکی از اعـمال ذیل را انجام دهد، مرتکب جرم سـوءاســتفاده از نفـوذ، شناخته می شود:

1- تقاضا یا قبول مستقیم یا غیر مستقیم منفعت نا مشروع توسط مؤظف خدمات عامه یا مؤظف دولت خارجی یا سازمان بین المللی یا مؤسسۀ بین الحکومتی یا مؤسسۀ غیر دولتی و یا شخص دیگر طوری که اشخاص مذکور از نفوذ واقعی یا فرضی خود یا دیگری بمنظور کسب منفعت نا مشروع مادی یا معنوی از یک اداره یا مقام دولتی سوءاستفاده نمایند.

2- وعده یا پیشنهاد یا اعطای مستقیم یا غیر مستقیم منفعت نا مشروع به مؤظف خدمات عامه یا مؤظف دولت خارجی یا سازمان بین المللی یا بین الحکومتی یا مؤسسۀ غیر دولتی و یا شخص دیگر طوری که اشخاص مذکور از نفوذ واقعی یا فرضی خود یا دیگری بمنظور کسب منفعت نا مشروع از یک اداره یا مقام رسمی به نفع تحریک کنندۀ اصلی یا شخص دیگری سوء استفاده
نمایند.

3-  هرگاه مؤظف خدمات عامه یا شخص دارای نفوذ بمنظور استخدام یک شخص از موقف خود سوء استفاده نماید.

مجازات سوء استفاده کننده از نفوذ

مادۀ 400:

(1) شخص مندرج مادۀ ۳۹9  این قانون قرار ذیل مجازات می گردد:

1-  درصورتی که ارزش منفعت تا بیست هزار افغانی باشد، به بدیل حبس.

2- درصورتی که ارزش منفعت  بیش از بیست هزار تا پنجاه هزار افغانی باشد، به حبس قصیر.

3- درصورتی که ارزش منفعت  بیش از پنجاه هزار تا یکصد هزار افغانی باشد، به حبس متوسط  تا سه سال.

4- درصورتی که ارزش منفعت  بیش از یکصد هزار تا یک میلیون افغانی باشد به حبس متوسط بیش از سه سال.

5- در صورتی که ارزش منفعت  بیش از یک میلیون افغانی باشد، به حد اکثر حبس متوسط.

6- هرگاه منفعت، مادی نباشد، مرتکب حسب احوال به حبس قصیر یا متوسط، محکوم می گردد.

(2) هرگاه مرتکب جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده، مؤظف خدمات عامه باشد، به انفصال از وظیفه و طرد از مسلک نیز محکوم می گردد.

مجازات  تحریک کننده به سوء استفاده از نفوذ

مادۀ 401:

(1) تحریک کننده به سوء استفاده از نفوذ قرار ذیل مجازات می گردد:

1- درصورتی که ارزش منفعت تا بیست هزار افغانی باشد، به جزای نقدی دو چند وجه منفعت
نامشروع.

2- درصورتی که ارزش منفعت بیش از  بیست هزار تا پنجاه هزار افغانی باشد، به بدیل حبس.

3- درصورتی که  ارزش منفعت بیش از پنجاه هزار تا یکصد هزار افغانی باشد، به حبس قصیر.

4- درصورتی که  ارزش منفعت بیش از یکصد هزار تا یک میلیون افغانی باشد، به حبس متوسط تا دو سال.

5- در صورتی که ارزش منفعت بیش از یک میلیون افغانی باشد، به حبس متوسط تا سه سال.

6- هرگاه منفعت،مادی نباشد، مرتکب به حبس قصیر، محکوم می گردد.

(2) هرگاه مرتکب جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده، مؤظف خدمات عامه باشد، به انفصال از وظیفه و طرد از مسلک نیز محکوم می گردد.

(3) تحریک کننده به مفهوم فقرۀ (1) این ماده، عبارت از وعده دهنده، پیشنهاد کننده، یا اعطا کننده مستقیم یا غیر مستقیم منفعت نا مشروع به شخص دارای نفوذ حقیقی یا فرضی بمنظور سوء استفاده از نفوذ وی، می باشد.

مصادره وجوه پرداخت شده در جرم سوء استفاده از نفوذ

مادۀ 402:

(1) وجوهی که  تحریک کننده جهت استفاده از نفوذ آنرا پیشکش یا پرداخت نموده، مصادره می گردد، مگر اینکه قبلاً به مقامات مسؤول اطلاع داده باشد.

(2) هرگاه از اثر ارتکاب جرایم مندرج این فصل، منفعت مستقیم یا غیر مستقیم مادی یا معنوی حاصل گردیده باشد، منفعت مادی، مصادره و منفعت معنوی، باطل می گردد.

فصل چهارم

سوء استفاده از وظیفه یا موقف و مجازات آن

سوء استفاده مؤظف خدمات عامه

مادۀ 403:

(1) هرگاه مؤظف خدمات عامه بمنظور کسب منفعت نا مشروع برای خود یا شخص دیگری
برخلاف قانون، عملی را اجراء یا از آن امتناع نماید، مرتکب جرم سوء استفاده از وظیفه گردیده  به حبس متوسط یا جزای نقدی از شصت هزار تا سه صد هزار افغانی،  محکوم می گردد.

(2) مرتکب جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده، به انفصال از وظیفه و طرد از مسلک نیز محکوم می گردد.

(3) هرگاه یکی از مقامات مندرج مادۀ 151 قانون اساسی افغانستان  در مدت تصدی وظیفه،  معاملۀ انتفاعی را با دولت انجام دهد، به جزای نقدی معادل قیمت معاملۀ انجام شده محکوم می‌گردد.

واسطه شدن مؤظف خدمات عامه نزد قاضی

مادۀ 404:

هرگاه مؤظف خدمات عامه  بمنظور رسانیدن نفع یا ضرر به یکی از طرفین دعوی نزد قاضی به صیغۀ امر یا التماس یا خواهش و یا سفارش واسطه شود، ‌به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا  شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

امتناع یا تعلل قاضی از اصدار حکم

مادۀ ۴۰۵:

هرگاه قاضی بدون مجوز قانونی از اصدار حکم امتناع یا تعلل ورزد و یا ثابت گردد که بنا به یکی از اسباب مندرج مادۀ 404 این قانون عمداً فیصله ناحق صادر نموده است، به حبس متوسط و  طرد  از مسلک، محکوم می گردد.

رد یا متوقف ساختن اصدار حکم توسط قاضی

مادۀ ۴۰۶:

هرگاه قاضی بعد از مطالبه قانونی، اصدار حکم را رد و یا متوقف سازد، ‌این امر امتناع از اصدار حکم شمرده می شود، گر چه بر عدم موجودیت حکم در قانون یا صراحت آن استدلال نماید، مگر اینکه قانون طور دیگری حکم نموده باشد.

عدم رعایت یا متوقف ساختن اوامر و احکام مراجع ذیصلاح

مادۀ ۴۰۷:

(1) هرگاه مؤظف خدمات عامه با استفاده از صلاحیت وظیفوی خود عمداً احکام قوانین یا ‌مقررات، ‌حکم یا‌ قرار و امر محکمه یا اوامر صادره مراجع با صلاحیت حکومت را رعایت ننموده یا تحصیل اموال و مالیاتی را که به حکم قانون تعیین گردیده، ‌بدون مجوز قانونی متوقف سازد، به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا   شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده منجر به تأخیر یا تعطیل در اجرای پلان های دولت گردد و یا به دارایی عامه صدمه برسد، ‌مرتکب حسب احـوال به تناسب ضرر وارده به حبس متوسط یا طویل، محکوم می گردد.

استنکاف یا ترک وظیفه مؤظفین خدمات عامه

مادۀ ۴۰۸:

(1) هرگاه  بیش از سه نفر از مؤظفین خدمات عامه به منظور رسیدن به هدف غیر قانونی از اجرای وظیفه استنکاف یا وظیفه خود را ترک کنند، ‌هریک از مرتکبین به جزای نقدی از ده
هزار تا سی هزار افغانی، محکوم می گردند.

(2) هرگاه در نتیجه ارتکاب جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده حیات، ‌صحت و امنیت عامه به خطر مواجه گردد یا اضطراب و فتنه در بین مردم ایجاد شود، هریک از ‌مرتکبین حسب احوال  به حبس قصیریا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی یا جزای جرم ارتکابی یا هرکدام که بیشتر باشد، محکوم می گردند.

تبعیض در ادارات

مادۀ ۴۰۹:

(1) هرگاه مؤظف خدمات عامه یا مؤظف دولت خارجی یا سازمان بین المللی یا بین الحکومتی یا مؤسسۀ غیر دولتی به اساس ملاحظات شخصی، قومی، منطقوی، زبانی، مذهبی، جنسیتی، سیاسی، عقیدتی یا به اساس پشتیبانی از گروه یا فرقه خاص، در اجرای وظایف یا ارایه خدمات یا سایر حالات از تبعیض کار گیرد، مرتکب به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی محکوم، می گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده توسط مقامات عالی رتبه دولتی یا مقامات عالی رتبه سایر مراجع ارتکاب یابد، مرتکب به حد اکثر حبس متوسط  یا به جزای نقدی سه صد هزار افغانی، محکوم می‌گردد.

جرایم مربوط به مؤظفین تفتیش

مادۀ 410:

(1) هرگاه مفتش یا بازرس مرتکب یکی از اعمال ذیل گردد، به  حبس متوسط، محکوم می­گردد:

1- کتمان اجراآت مغایر احکام اسناد تقنینی.

2- عدم تذکر اوراق و اسناد مشکوک و مفقود شده در گزارش.

3- کتمان یا اتلاف اوراق و اسناد بمنظور سوء استفاده.

4- ارایه گزارش خلاف واقعیت.

(2) مرتکب جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده، به انفصال از وظیفه و طرد از مسلک نیز محکوم
می گردد.

جرایم بازرسی یا محاسبه 

مادۀ 411:

(1) هرگاه شرکت بازرسی یا محاسبه یا بازرس یا محاسب که بخاطر بررسی حسابات مؤظف گردیده است، به قصد فرار مالیه دهنده از پرداخت مالیه، گزارش بازرسی یا محاسبه را در مغایرت با احکام مندرج قوانین، تهیه یا گزارش کاذب یا نادرست ارایه نماید، به حبس متوسط، محکوم می­گردد.

(2) هر گاه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده، منجر به زیان مالی به دولت بیشتر از مبلغ پنجصد هزار افغانی شده باشد، مرتکب به سلب دایمی جواز فعالیت محکوم می گردد. در صورتیکه زیان مالی به دولت کمتر از مبلغ پنجصد هزار افغانی باشد، جواز شرکت بازرسی یا محاسبه یا  وظیفۀ بازرس یا محاسب حسب احوال از یک تا پنج سال تعلیق می گردد.

تلاشی غیر قانونی

مادۀ 412:

هرگاه مؤظف خدمات عامه، شخص یا لوازم مربوط به وی را بصورت غیر قانونی تلاشی نماید، به جزای نقدی از پنج هزار تا سی هزار افغانی، محکوم می گردد.

افشای اسرار یا اسناد اداری

مادۀ ۴۱۳:

 (1) هرگاه مؤظف خدمات عامه،  اسرار، اسناد، تصامیم یا اوامر یا سایر  اطلاعات محرم را که منحیث وظیفه به وی سپرده شده یا به آن آگاهی حاصل نموده، بصورت غیر قانونی افشاء یا به آگاهی عموم رساند و یا زمینه دسترسی به اسناد و معلومات متذکره را به شخص ثالث فراهم نماید، به حبس قصیر، محکوم می گردد.

(2) هرگاه شخص بعد از ختم تصدی وظیفه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده را انجام دهد به عین مجازات پیش بینی شده، محکوم می گردد.

(3)  هرگاه به اثر غفلت یا اهـمال مؤظف دولت خارجی یا سازمان بین المللی یا بین الحکومتی یا مؤسسۀ غیر دولتی یا بخش خصوصی که به حفاظت اسناد ومعلومات مکلف باشد، اسناد یا معلومات افشاء گردد، مرتکب به حبس قصیر، محکوم می گردد.

تهدید اطلاع دهنده جرایم فساد اداری

ماده 414:

(1) شخصی که اطلاع دهنده یا ارایه کنندۀ مدارک و معلومات جرایم فساد اداری ومالی را تهدید نماید، به حبس متوسط تا سه سال، محکوم میگردد.

(2) هرگاه تهدید مندرج فقرۀ (1 ) این ماده منجر به ضرر جسمی یا مالی گردد، مرتکب به جزای جرم مرتکبه،  نیز محکوم می گردد.

کتمان عضویت در احزاب سیاسی

مادۀ ۴۱۵:

هرگاه عضو ستره محکمه، قاضی، څارنـوال، منسوب وزارت دفاع ملی، وزارت امور داخله، ریاست  عمومی امنیت ملی، منسوب نظامی ادارات دارای تشکیلات نظامی یا سایر مؤظفین خدمات عامه که به حکم قانون از داشتن عضویت در مدت تصدی وظیفه در حزب سیاسی ممنوع قرار داده شده اند، در صورت دارا بودن عضویت حزب سیاسی یا فعالیت به نفع آن وکتمان این موضوع به جزای نقدی یک صدهزار تا پنج صد هزار افغانی و عزل از وظیفه، محکوم می گردد.

استخدام کارکن یا سایر مؤظفین در کار شخصی به داخل وقت رسمی

مادۀ ۴۱۶:

هرگاه مؤظف خدمات عامه، کارکن یا سایر مؤظفین تحت اثر را به داخل وقت رسمی درکار شخصی استخدام یا خارج از ساحه وظیفه رسمی توظیف نماید یا بدون مجوز قانونی تمام یا قسمتی از اجرت آنها را نپردازد، ‌به جزای نقدی  ازپنج هزار تا سی هزار افغانی،  محکوم می گردد.

تخلفات وظیفوی څارنوال

مادۀ 417:

هرگاه څارنوال در ارتباط به امور وظیفوی خویش مرتکب یکی از اعمال ذیل گردد، به حبس قصیر، محکوم می­گردد:

1- اهمال در امر نظارت از احـوال مربوط به توقیف شدگان، محبوسین یا محجوزین در داخل محابس و توقیف خانه ها یا مراکز اصلاح وتربیت اطفال، انصراف و یا عدم تعقیب عدلی متهم در احوالی که جرم ارتکاب گردیده و علیه متهم دلایل کافی الزام موجود باشد، مگر اینکه درقانون طوری دیگر تصریح شده باشد.

2- بی اعتنایی به اطلاع از وقوع جرم یا شکایت شاکی یا انصراف از آن بدون دلایل مؤجه.

3- عدم توقف تعقیب عدلی قضایایی که رسیدگی به آن منوط به شکایت شاکی می­باشد، در حالتی که شاکی از شکایت خود منصرف شده باشد.

مجازات تکمیلی جرم سوء استفاده از وظیفه یا موقف

مادۀ ۴۱۸:

هرگاه  از اثر ارتکاب جرایم مندرج این فصل، منفعت مستقیم یا غیر مستقیم مادی یا معنوی، حاصل گردیده باشد، منفعت مادی مصادره و منفعت معنوی باطل می گردد.

فصل پنجم

افزایش غیر قانونی دارایی و مجازات آن

افزایش غیر قانونی دارایی

مادۀ ۴۱۹:

 (1) هرگاه دارایی مؤظف خدمات عامه، همسر و اطفال وی به تناسب دارایی ثبت شده و عواید قانونی وی، بطور قابل ملاحظه افزایش یابد و وی نتواند سبب ومنبع مشروع آنرا به صورت مستدل توجیه نماید، مرتکب جرم افزایش دارایی غیر قانونی، شناخته شده، مطابق احکام این فصل، مجازات می گردد.

(2) افزایش قابل ملاحظه دارایی به مفهوم فقرۀ (1) این ماده کسب دارایی شخص به ارزش بیش  از پنج صد هزار افغانی در خـلال یک سال  از اصل دارایی شخص می باشد.

مجازات جرم افزایش غیر قانونی دارایی

مادۀ ۴۲۰:

مرتکب جرم افزایش غیر قانونی دارایی مندرج فقرۀ (2) مادۀ  419 این قانون  قرار  ذیل  مجازات می گردد:

1- در صورت  افزایش دارایی تا ده میلیون افغانی، به حبس قصیر.

2- در صورت افزایش دارایی بیش از ده میلیون تا صد میلیون افغانی، به حبس متوسط.

3-  در صورت افزایش دارایی بیش از صد میلیون افغانی، به حبس طویل.

مجازات معلومات نادرست دارایی و مصادره

مادۀ 421:

(1) هرگاه مؤظف خدمات عامه معلومات نادرست یا گمراه کننده را در فورمۀ اشاعۀ دارایی درج نماید، حسب احوال به جزای نقدی از سی هزار تا یکصد وهشتاد هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) وجوه و دارایی های که در اثر ارتکاب جرایم مندرج این فصل حاصل گردیده است، به حکم محکمه مصادره می گردد.

فصل ششم

جرایم انتخاباتی

سوء استفاده از وسایل وعلایم بمنظور ترسانیدن

مادۀ ۴۲۲:

(1) هرگاه منسوب نظامی  از وسایل و علایم نظامی اعم از اردوی ملی،‌ پولیس ملی و امنیت ملی بمنظور ترسانیدن و یا تحت تأثیر قرار دادن رأی دهنده،‌ کاندید، ناظر و یا مشاهد به نفع و یا ضرر کاندید سوء استفاده نماید، به جزای حبس قصیر، محکوم می گردد.

(2) هرگاه فاعل عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده منسوب نظامی نباشد، به حد اکثر جزای حبس قصیر، محکوم می گردد.

اخذ یا پرداخت رشوت یا تهدید یا هتک حرمت

مادۀ ۴۲۳:

شخصی که یکی از اعـمال ذیل را مرتکب شود، به حبس متوسط،  محکوم می گردد:

1- اخذ و یا پرداخت رشوت بمنظور اعـمال نفوذ در مراحل انتخابات.

2- تهـدید، تخویف، هتک حرمت و اعـمال فشار علیه رأی دهنده، کاندید، ناظر، مشاهد، رسانه ها و کارکنان انتخابات.

پنهان نمودن اوراق رای دهی

مادۀ ۴۲۴:

شخصی که بمنظور کتمان حقایق فورم نتایج و یا اوراق رأی دهی را پنهان نماید، به حبس متوسط تا سه سال،  محکوم می گردد.

تغییر در اسناد انتخاباتی یا دریافت مساعدت

مادۀ ۴۲۵:

شخصی که یکی از اعـمال ذیل را مرتکب شود، به حبس متوسط تا سه سال، محکوم می گردد:

1- جابجایی، انتقال یا تصرف در اسناد انتخاباتی خلاف حکم قانون.

۲- دریافت وجوه مالی از منابع غیرقانونی.

3- دریافت یا قبول مساعدت های مالی نقدی یا جنسی از اتباع و دول خارجی و یا نمایندگی های سیاسی کشورهای خارجی مقیم افغانستان.

4- وارد کـردن تغییر در فورم های نتایج با آرای استعمال شده در صندوق طوری که باهم مطابقت نداشته باشند.

مداخله در سیستم نرم افزار وسخت افزار

مادۀ ۴۲۶:

 شخصی که در سیستم های نرم افزار و سخت افزار مراکز جمع بندی نتایج بدون مجوز قانونی مداخله نماید، به حبس متوسط بیش از سه سال،  محکوم می گردد.

تشدد بمنظور برهم زدن جریان انتخابات

مادۀ ۴۲۷:

(1) شخصی که در جریان انتخابات بمنظور برهم زدن وضع امنیتی دست به تشدد یا خشونت بزند، به حبس متوسط تا دوسال،  محکوم می گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده منجر به اخلال جریان انتخابات گردد، به حبس متوسط بیش از دوسال،  محکوم می گردد.

سرقت یا تلف نمودن اوراق و مواد حساس انتخاباتی

مادۀ ۴۲۸:

شخصی که اسناد و اوراق رأی دهی و یا مواد حساس انتخاباتی را سرقت  یا تلف سازد به حد اکثر حبس متوسط،  محکوم می گردد.

استفاده از اسناد تزویری

مادۀ ۴۲۹:

شخصی که یکی از اعـمال ذیل را مرتکب شود، علاوه بر محروم شدن از حقوق مندرج قانون انتخابات، به حبس متوسط،  نیز محکوم می گردد:

1- ثبت نام با استفاده از اسناد تزویرشده در فهرست کاندیدان.

2- استعمال رأی با سند تزویرشده.

استعمال رأی در غیاب شخص

مادۀ ۴۳۰:

شخصی که در غیاب شخص رای دهنده رأی وی را استعمال نماید، به حبس قصیر، محکوم می‌گردد.

خرید وفروش رأی

مادۀ ۴۳۱:

شخصی که  رأی را خرید یا به فروش رساند، به حبس متوسط تا سه سال،  محکوم می گردد.

تغییر یا تبدیل کردن اسناد، کم یا زیاد کردن آراء

مادۀ ۴۳۲:

شخصی که یکی از اعـمال ذیل را مرتکب شود به حد اکثر حبس متوسط،  محکوم می گردد:

1- تغییر یا تبدیل اسناد انتخاباتی اعم از کتاب ثبت، فورم های ثبت نتایج و اوراق رأی دهی به نفع یا ضرر کاندید.

2- کم کردن و یا زیاد کردن آراء درجریان انتخابات به نفع یا ضرر کاندید.

عدم طی مراحل اعتراض وشکایت بمنظور کتمان حقایق

مادۀ ۴۳۳:

شخصی که بمنظور کتمان حقایق، اعتراض وشکایت درج شـده را پنهان نموده و یا آن را به موقع طی مراحل ننماید، به حبس قصیر، محکوم می گردد.

کتمان یا عدم اطلاع دهی یا ممانعت از حضور ناظر، مشاهد یا رسانه ها

مادۀ ۴۳۴:

هرگاه کارکن کمیسیون مستقل انتخابات یکی از اعمال ذیل را مرتکب شود، به حبس متوسط تا سه سال،  محکوم می گردد:

1- کتمان یا عدم اطلاع از مشاهدۀ تخلف در محل رأی دهی.

2- ممانعت از حضور ناظر، مشاهد یا رسانه ها در جریان پروسه رأی دهی و شمارش آراء.

معاونت در ارتکاب جرایم انتخاباتی

مادۀ ۴۳۵:

شخصی که در ارتکاب جرایم مندرج این فصل، معاونت نماید، به عین جزای  فاعل جرم، محکوم می گردد.

فصل هفتم

تزویر

جرم تزویر

مادۀ ۴۳۶:

(۱) تزویر عبارت است از ساختن نوشته، سند، ساختن مهر، امضا، خراشیدن یا تراشیدن یا قلم خور ساختن، الحاق یا محو یا اثبات یا سیاه کردن یا تقدیم یا تأخیر تاریخ سند نسبت به تاریخ حقیقی یا الصاق نوشته ای به نوشتۀ دیگر یا به کار بردن مهر دیگری بدون اجازۀ صاحب آن به قصد تقلب.

(۲)  ‌شخصی که یکی از اشیای آتی را تزویر یا با وجود علم به تزویر، آن را  ‌استعمال یا به افغانستان داخل نماید، به حبس متوسط بیش از سه سال، محکوم می گردد:

1- اسناد رسمی دولت، قانون، ‌فرمان یا امر ریاست جمهوری،‌ تصویب حکومت و یا فرمان صدارت و یا حکم قطعی محکمه.

2- مهر دولت ، ‌مهر یا امضای رئیس دولت.

مجازات تزویر کننده

مادۀ ۴۳۷:

(1) شخصی که یکی از اشیای آتی را به قصد تزویر بسازد یا با وجود علم به تزویر، آن را استعمال یا به کشور داخل نماید، به حبس متوسط، محکوم میگردد:

1- مهر،‌ تاپه  یا علامه یکی از ادارات یا تصدی های دولتی.

2- مهر، امضاء یا علامۀ یکی از مؤظفین خدمات عامه.

3-‌ علامه رسمی مشخصه عیار طلا و نقره .

4- جدول معاش یا اسناد صادرۀ خزاین دولت.

5- اوراق مالی بانکها که صدور آن قانوناً مجاز باشد.

6- شهادت نامه یا اسناد تحصیلی اعم از داخلی و خارجی.

7- جواز شرکت های غیر واقعی(خیالی).

8- لایسنس وجواز سیر.

9- تذکرۀ تابعیت.

10- پاسپورت.

11- سند مسافرت.

12- سند اقامت.

13- سایر اسنادی رسمی که از طرف مراجع دولتی ترتیب وصادر می گردد.

(2) شخصی که اسناد مندرج اجزای 8 تا 13 فقرۀ (1) این ماده را بمنظور ارتکاب جرم تروریستی، تزویر نماید با رعایت حکم مادۀ 278 این قانون مجازات می گردد.

تزویر توسط مؤظف خدمات عامه یا سایر اشخاص

مادۀ ۴۳۸:

(1) هرگاه مؤظف خدمات عامه در اثنای اجرای وظیفه، احکام صادره، تصاویب، ‌وثایق، کتب ثبت اسناد، دفاتر و سایر اسناد و نوشته های رسمی را عمداً تزویر نماید، به حبس طویل، محکوم می گردد.

(2) هرگاه تزویر مندرج فقرۀ (1)  این ماده در اسناد عرفی صورت گیرد، ‌مرتکب حسب احوالبه حبس قصیر یا حبس متوسط که از دوسال بیشتر نباشد، محکوم می گردد.

(3) هرگاه جرایم مندرج فقره های (1 و2)  این ماده توسط سایر اشخاص صورت گرفته باشد مرتکب حسب احـوال، به حبس متوسط یا حبس طویل تا ده سال، محکوم می گردد.

تزویر در متن یا شکل اسناد در هنگام تحریر

مادۀ ۴۳۹:

هرگاه مؤظف خدمات عامه به قصد تزویر، متن یا شکل اسناد را هنگام تحریر آن منحیث
وظیفه، در غیر از حالات مندرج مادۀ 437 این قانون، تغییر بدهد خواه این تغییر در اقرار شخصی باشد که سند برای او تحریر می شود و یا واقعه مزوره را با وجود علم به تزویر آن به شکل واقعۀ صحیح ویا عکس آن درج نماید، به حبس متوسط، محکوم می گردد.

استفاده بدون صلاحیت از مهر

مادۀ ۴۴۰:

(1) شخصی که  بدون صلاحیت، مهر اداره یا تصدی دولتی را بدست آورد و آن را به ضرر منافع عامه یا خصوصی استعمال کند، به حبس متوسط،  محکوم می ­گردد.

(2) شخصی که بدون صلاحیت مهر ادارۀ غیر دولتی را بدست آورده و آن را به ضرر منافع عامه یا خصوصی استعمال کند، به حبس قصیر،  محکوم می ­گردد.

ترتیب تصدیق مزور

مادۀ ۴۴۱:

 (1) هرگاه طبیب، جراح یا قابله یا سایر مؤظفین طبی،  تصدیق مزور را با وجود علم در موارد موجودیت یا عدم موجودیت حمل، مرض روحی یا روانی، ضرب، جرح، کسر، ‌عیب یا وفات ویا سایر موارد به شخص بدهد، به حبس متوسط تا سه سال، محکوم می گردد.

(2) هرگاه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده به اثر طلب چیزی برای خود و یا شخص دیگری و یا در بدل قبول و یا اخذ وعده یا بخشش ارتکاب گردد، ‌مرتکب به جزای جرم رشوت مندرج این قانون، محکوم می­گردد.

تزویر سند جهت اثبات معلولیت

مادۀ ۴۴۲:

 شخصی که خود وی یا توسط شخص دیگری  تصدیقی را در مورد اثبات معلولیت برای خود یا برای شخص دیگر بمنظور تقدیم آن به مراجع ذیصلاح دولتی به قصد بهره برداری غیر مشروع برای خود یا دیگری بنام طبیب یا جراح تزویر نماید، ‌حسب احوال،  به حبس  قصیر یا جزای نقدی از  سی هزار تا شصت هزار افغانی،  محکوم می گردد.

استعمال سند تزویری

مادۀ ۴۴۳:

(1) شخصی که اسناد مزور مندرج مواد 436 و 437  این قانون را با وجود علم به تزویری بودن آن استعمال نماید، طوری که آن را به محکمه یا یکی از مراجع ذیصلاح دولتی تقدیم نماید،  به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) شخصی که اسناد تزویر شده مندرج جزء 7 مادۀ 437 این قانون یا سایر اسناد غیر واقعی را بمنظور شرکت در پروسه تدارکات یا عقد قرارداد استعمال نماید، به حبس متوسط که از سه سال کمتر نباشد، محکوم میگردد.

اعتبار نشان انگشت

مادۀ ۴۴۴:

در تطبیق احکام این فصل نشان انگشت مانند امضاء اعتبار دارد.

فصل هشتم

اخاذی و رویه سوء مؤظفین خدمات عامه در برابر افراد

اخاذی مؤظف خدمات عامه

مادۀ445:

(1) هرگاه منسوب نیرو های نظامی یا سایرمؤظفین خدمات عامه با استفاده از صلاحیت وظیفوی در راه عام، شاهراه ها و سایر محـلات از مـردم پـول، مال یا منفعتی را خلاف قانون تقاضا یا اخذ نمایند، به حبس قصیر محکوم می گردد.

(2) هرگاه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده توسط سایر اشخاص در سرای ها، مارکیت ها، مندوی ها یا سایر محلات شهری ارتکاب یابد، مرتکب به جزای نقدی از پنج هزار تا ده هزار افغانی، محکوم می گردد.

امر به تطبیق مجازات شدیدتر

مادۀ ۴۴۶:

هرگاه مؤظف خدمات عامه، محکوم علیه را از جزای محکوم بها شدیدتر مجازات کند و یا به آن امر نماید و یا جزایی را بر وی تطبیق نماید که به آن حکم نه شده باشد، علاوه بر جزای حبس متوسط به طرد از مسلک یا انفصال از وظیفه، نیز محکوم می گردد.

داخل شدن غیر قانونی مؤظف خدمات عامه به منزل شخص

مادۀ ۴۴۷:

هرگاه مؤظف خدمات عامه با استفاده از صلاحیت وظیفوی خود در منزل شخص بدون اجازه وی و در غیر از حالات و ترتیبی که قانون به آن تصریح نموده، داخل شود‌، به حبس متوسط تا دو سال یا جزای نقدی  از شصت هزار تا یکصد وبیست هزار افغانی، محکوم می گردد.

خشونت مؤظف خدمات عامه علیه شخص

مادۀ ۴۴۸:

هرگاه مؤظف خدمات عامه با استفاده از صلاحیت وظیفوی خود با شخص طوری شدت و خشونت نماید که موجب آلام جسمی یا منافی آبرو و حیثیت او گردد، به حبس  متوسط تا دو سال یا جزای نقدی از شصت هزار تا یکصدو  بیست هزار افغانی، محکوم می گردد.

مجبور ساختن مالک به فروش

مادۀ ۴۴۹:

هرگاه مؤظف خدمات عامه با استفاده از صلاحیت وظیفوی خود مالک را به فروش مال منقول یا غیر منقول به اسم خود یا دیگری، بطور غیر قانونی مجبور نماید، به حبس متوسط تا دو سال یا جزای نقدی از شصت هزار تا یکصدو بیست هزار افغانی  وبه طرد از مسلک یا انفصال از وظیفه، محکوم می گردد.

فصل نهم

شکنجه و مجازات آن

شکنجه

مادۀ ۴۵۰:

(1) شکنجه عملـی است کـه توسط مؤظف خدمات عامه یا هر مقام رسمی دیگر یا به امر، موافقه، رضایت یا به اثر سکوت وی ارتکاب یابد و باعث درد یا تعذیب جسمی یا روانی شدید مظنون، متهم، محکوم یا شخص دیگر گردد، به مقصد اینکه:

- مظنون یا متهم علیه خودش اعتراف نماید یا در مورد شخص دیگر معلومات دهد.

- شخص در مورد مظنون، متهم یا محکوم اطلاعات ارایه نماید.

- از بابت عملی که وی یا شخصی دیگر مرتکب آن گردیده، او را تعذیب نماید.

- شخص را بمنظور اجراء یا ا متناع از عمل، ارعاب یا اکراه نماید.

- علیه شخص، مرتکب رفتاری گردد که مبتنی بر تبعیض باشد.

 (۲) اتخاذ تدابیر تأمینی و تطبیق مجازات های مندرج این قانون، شکنجه شناخته نمی شود.

مجازات شکنجه

مادۀ ۴۵۱:

(1) شخصی که مرتکب جرم شکنجه گردد، به حبس متوسط بیش از سه سال،  محکوم می گردد.

(2) هرگاه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده سبب صدمه جسمی مجنی علیه گردد، مرتکب به حد اکثر مجازات حبس متوسط، محکوم می گردد.

(3) هرگاه  مجنی علیه شکنجه، طفل، زن یا معلول باشد، مرتکب به حد اکثر مجازات حبس متوسط، محکوم می گردد.

(4) هرگاه ارتکاب جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده سبب قطع یا معلولیت دایمی جسمی یا روانی مجنی علیه گردد، مرتکب به حبس طویل،  محکوم می گردد.

(5)  هرگاه  متهم در نتیجه شکنجه به قتل برسد، ‌مرتکب به جزای پیش بینی شده قتل عمد مندرج این قانون، محکوم می گردد.

(6)  تهدید به شکنجه در حکم جرم شکنجه بوده، مرتکب به مجازات مندرج فقرۀ (1) این ماده، محکوم می گردد.

(7) شروع به جرم شکنجه در حکم شکنجه شناخته می شود.

(8) معاون و شریک جرم شکنجه به عین مجازات فاعل محکوم میگردد.

(9) مرتکب جرم شکنجه علاوه بر مجازات جرم مرتکبه از وظیفه نیز منفصل می گردد.

جبران خساره

مادۀ ۴۵۲:

در تمام حالات مندرج این فصل مرتکب علاوه بر مجازات جرم مرتکبه به جبران خساره ناشی از شکنجه، نیز محکوم می گردد.

فصل دهم

انتحال وظایف والقاب

مداخله در وظایف عامه

مادۀ ۴۵۳:

شخصی که بدون داشتن صفت ماموریت یا اجازه رسمی دولت در یکی از وظایف عامه مداخله نماید و یا یکی از مکلفیت های مربوط به این وظایف را انجام دهد،‌ به حبس متوسط تا دو سال یا جزای نقدی از شصت هزار تا یکصد و بیست هزار افغانی، محکوم می گردد.

استعمال غیر قانونی یونیفورم نظامی

مادۀ ۴۵۴:

شخصی که بدون داشتن رتبه و استحقاق یونیفورم نظامی را طور علنی استعمال نماید یا بدون مجوز قانونی نشان ورتبه نظامی را حمل کند،‌ به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

سوء استفاده از نشان یا لقب

مادۀ ۴۵۵:

(1) شخصی که بدون مجوز قانونی، خود را به لقب افتخاری، ‌یا رتبوی یا وظیفوی ملقب سازد و یا بصفت مامور ضبط قضایی معرفی نماید و یا بصورت علنی نشانی را نصب کند که برایش اعطاء نگردیده، به جزای نقدی از پنج هزار تا بیست هزار افغانی،  محکوم می گردد.

(2) شخصی که بدون مجوز قانونی، خود را به لقب افتخاری یا رتبوی خارجی ملقب سازد و یا بصورت علنی بدون مجوز قانونی و یا اجازه رئیس جمهور نشان خارجی را تعلیق کند،  به مجازات مندرج فقرۀ (1) این ماده محکوم می گردد.

فصل یازدهم

محو یا شکستاندن مهر

از بین بردن مهر محل حفاظت شده

مادۀ ۴۵۶:

(1) شخصی که مهر محل، اوراق یا اجناس را که به امر یکی از ادارات دولتی بمنظور حفاظت یا ممانعت از فعالیت و استفاده  مهر شده باشد، از بین ببرد،  به جزای نقدی از ده هزار تا سی هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) هرگاه مرتکب جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده محافظ مربوطه باشد، به حبس قصیر، محکوم می گردد.

(3) هرگاه محل، اوراق یا اجناس مندرج فقرۀ (1) این ماده به امر محکمه مهر شده باشد،  مرتکب به حد اکثر حبس قصیر محکوم می گردد.

 (4) هرگاه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده به اثر اهـمال محافظ مربوط صورت گرفته باشد، محافظ متذکره به جزای نقدی از ده هزار تا سی هزار افغانی، محکوم می گردد.

شکستاندن مهر توسط شخص محکوم یا متهم به جنایت

مادۀ ۴۵۷:

هرگاه جرم مندرج مادۀ  456 این قانون توسط شخصی ارتکاب یابد که در جنایت، محکوم علیه یا متهم قرار گرفته باشد، مرتکب به حبس متوسط و محافظی که به اثر اهمال او مهر محو یا شکستانده شده، به حد اکثر حبس قصیر، محکوم می گردد.

فصل دوازدهم

سرقت و تلف کردن اوراق و اسناد رسمی

سرقت اسناد رسمی

مادۀ ۴۵۸:

(1) هرگاه به اثر اهـمال مؤظف خدمات عامۀ که به حفاظت اوراق، اسناد و یا دوسیه های متعلق به دولت یا اوراق دعوی قضایی مکلف باشد، اوراق مذکور سرقت گردد یا پنهان یا تلف شود، ‌شخص مؤظف به جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) سارق یا تلف کننده و پنهان کننده اشیای مندرج فقرۀ (1) این ماده به حبس متوسط، محکوم می گردد.

(3) هرگاه فاعل جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده، محافظ آن باشد، ‌به حد اکثر حبس متوسط، محکوم می گردد.

(4) هرگاه سرقت، پنهان نمودن یا تلف کردن اشیای مندرج فقرۀ (1) این ماده به اثر اکراه محافظ صورت گیرد،‌ مرتکب به حبس طویل، محکوم می گردد.

(5)  هرگاه به اثر غفلت یا اهـمال مؤظف دولت خارجی یا سازمان بین المللی یا بین الحکومتی یا مؤسسۀ غیر دولتی یا بخش خصوصی که به حفاظت اسناد یا معلومات مکلف باشد، اسناد یا معلومات سرقت یا پنهان یا تلف گردد، مرتکب به جزای نقدی ازسی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

سرقت یا تلف نمودن اسناد دارای ارزش ملی

مادۀ ۴۵۹:

(1)  شخصی که اسناد دارای ارزش ملی را سرقت، تلف یا پنهان نماید، به حد اکثر حبس طویل، محکوم می گردد.

(2) هرگاه سرقت یا اتلاف اسناد مندرج فقرۀ (1) این ماده به اثر اهمال مؤظف خدمات عامه صورت گرفته باشد، مرتکب به حبس متوسط،  محکوم می گردد.

پنهان، افشاء یا باز نمودن مکتوب، پست و پارسل توسط مؤظف آن

مادۀ ۴۶۰:

هرگاه مؤظف پست یا پارسل یا شخصی دیگری که بمنظور انجام این امر توظیف گردیده است، مکتوب، پست یا پارسل تسلیم شده را پنهان، افشاء یا باز نماید و یا به این منظور برای دیگران سهولت فراهم سازد، به جزای نقدی از ده هزار  تا سی  هزار افغانی، محکوم می گردد.

 

باب پنجم

جرایم علیه تطبیق عدالت

فصل اول

ممانعت از تطبیق عدالت و مجازات آن

ارعاب یا تطمیع مجنی علیه یا شاهد

مادۀ ۴۶۱:

(1) اعمال ذیل ممانعت از تطبیق عدالت، شناخته می شود:

1- استعمال قوه یاتهدید یا ارعاب مجنی علیه یا شاهد یا وعده، پیشنهاد و یا پرداخت منفعت خلاف قانون به آن، بمنظور تحمیل ادای شهادت دروغ یا امتناع از ادای شهادت یا مداخله در شهادت.

2- استعمال قوه یا تهدید یا ارعاب مجنی علیه، اطلاع دهنده یا ارایه کننده مدارک یا معلومات جرایم یا وعده، پیشنهاد و یا پرداخت منفعت خلاف قانون به وی بمنظور ممانعت از اطلاع یا ارایه مدارک و معلومات مرتبط به جرم.

3- ارایه دلایل و مدارک غیر واقعی مربوط به جرایم  مندرج این قانون با وجود علم به غیر واقعی بودن آن.

4- استعمال قوه یا تهدید یا ارعاب در مراحل تعقیب عدلی بمنظور مداخله در اجرای وظایف رسمی قاضی، څارنوال، مامور ضبط قضایی، وکیل مدافع، اهل خبره در ارتباط به ارتکاب
اعمالی که در این قانون جرم شناخته شده باشد.

(2) مرتکب جرایم مندرج فقرۀ (1) این ماده، به حبس متوسط، محکوم می گردد.

(3) هرگاه اشخاص مندرج فقرۀ (1) این ماده در ارتباط به وظیفه رسمی مجروح یا به قتل برسند، مرتکب به حد اکثر مجازات جرم جرح یا قتل  مندرج این قانون یا هر جرمیکه مجازات آن بیشتر باشد، محکوم می گردد.

(4) هرگاه مؤظف خدمات عامه اسناد، معلومات، دلایل ومدارک خلاف واقعیت را به مرجع ذیصلاح دولتی ارایه ویا اسناد مدار حکم را پنهان نماید، به حبس قصیر، محکوم می گردد.

افشای هویت

مادۀ ۴۶۲:

شخصی که هویت شاهد یا اطلاع دهنده یا ارایه کننده مدارک یا معلومات در مورد جرایم  را ، برخلاف رضایت آنها یا بدون اجازه محکمه افشاء نماید، به حبس متوسط،  محکوم می گردد.

محافظت شهود یا اطلاع دهنده

مادۀ ۴۶۳:

(1) هرگاه پولیس، مؤظف امنیت ملی یا څارنـوال به اتخاذ تدابیر محافظتی در مورد محافظت شهود و اطلاع دهندۀ جرم مکلف باشند، در صورت اهمال یا غفلت مؤظف مربوط، مرتکب به بدیل حبس، محکوم می گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده ناشی از غفلت یا اهمال مؤظف باشد و منجر به معلولیت یا قتل شاهد، اطلاع دهنده یا اقارب آنها گردد، مرتکب به حبس متوسط، محکوم می گردد.

(3) در صورتی که عدم محافظت شهود یا اطلاع دهنده عمدی باشد با نظرداشت احوال، مرتکب به حیث شریک یا معاون جرم شناخته می شود.

افشای اقدامات محافظتی یا اخفای هویت شاهد

مادۀ ۴۶۴:

شخصی که قرار یا حکم مراجع ذیصلاح را مبنی بر اتخاذ اقدامات محافظتی یا اخفای هویت شاهد و یا سایر اسناد و معلومات مرتبط به آنرا به شخص یا اشخاصی که حق دریافت آنرا ندارند، افشاء نماید، به حبس متوسط یا جزای نقدی از شصت هزار تا سه صد هزار افغانی، محکوم می‌گردد.

عمل انتقام جویانه علیه مؤظفین خدمات عامه یا اطلاع دهنده یا شاهد

مادۀ465:

(1) شخصی که مرتکب عمل انتقام جویانه علیه مؤظف خدمات عامه، اهل خبره یا مجنی علیه یا اطلاع دهنده یا شاهد در ارتباط به جرایم مندرج این فصل گردد، به حبس متوسط، محکوم می گردد.

(2) هرگاه به اثر ارتکاب عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده به مجنی علیه ضرر جسمی، مالی یا معنوی عاید گردد، مرتکب به حد اکثر جزای پیشبینی شده جرم مرتکبه یا حبس متوسط یا هرکدام که بیشتر باشد، محکوم می گردد.

ممانعت از تطبیق عدالت در جرایم تروریستی

مادۀ ۴۶۶:

(1) هرگاه جرم ممانعت از تطبیق عدالت مندرج این فصل در جرایم تروریستی ارتکاب یابد، مرتکب به حبس طویل تا ده سال، محکوم می گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده منجر به فرار شخص از تعقیب عدلی و یا عدم تطبیق عدالت گردد، مرتکب به عین جزای پیشبینی شده جرمی که برای مرتکب جرایم تروریستی پیشبینی گردیده است، محکوم می گردد.

ارتکاب جرم ممانعت در تطبیق عدالت توسط مؤظف خدمات عامه

مادۀ ۴۶۷:

هرگاه جرایم مندرج این فصل توسط مؤظف خدمات عامه ارتکاب یابد، مرتکب علاوه بر حد اکثر مجازات معینه این فصل، به انفصال از وظیفه، نیز محکوم می گردد.

عدم اطلاع از آثار جرمی حین معاینه

مادۀ ۴۶۸:

(1) هرگاه مؤظف طبی در اثنای معاینات یا تداوی در بدن میت یا مجروح زخم های را مشاهده کند که در نتیجه جرم به او رسیده، مرجع ذیصلاح را اطلاع ندهد، به بدیل حبس یا جزای نقدی از پنج هزار تا سی هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) هرگاه مؤظف طب عدلی از معاینه، ابراز نظر مسلکی یا  توضیحات لازم در مورد نتایج معاینات خویش به مرجع ذیصلاح عمداً امتناع ورزد یا به در خواست محکمه جهت ارایه توضیحات در جلسۀ قضایی اشتراک نه نماید، به جزای بدیل حبس، محکوم می گردد.

فصل دوم

تضلیل قضاء و مجازات آن

تضلیل قضاء یا پنهان نمودن حقیقت

مادۀ ۴۶۹:

(1) شخصی که به قصد تضلیل قضاء یا پنهان نمودن حقیقت، حالت اشخاص، ‌اماکن یا اشیا
را تغییر بدهد یا ادله مادی جرم را پنهان یا از بین ببرد و یا معلومات کاذب متعلق به جرم را با وجود علم به عدم صحت آن تقدیم نماید،‌ حسب احوال به مجازات ذیل، محکوم می گردد:

1- در صورتی که جرم جنحه باشد، به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزارافغانی.

2- در صورتی که جرم  جنایت باشد، به حبس متوسط.

(2) هرگاه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده توسط مؤظف خدمات عامه مربوطه صورت گیرد، مرتکب به حد اکثر جزای پیشبینی شده فقرۀ (1) این ماده، محکوم می گردد.

ارایه شهرت غیر واقعی

مادۀ ۴۷۰:

هرگاه شخصی به محکمه، څارنوالی یا پولیس طور کتبی یا شفاهی شهرت خود را غیر واقعی معرفی نماید و به اثر آن شخص دیگر مجازات یا خود وی از مجازات معاف گردد،  به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

سرقت، پنهان یا اتلاف اموال به قصد تضلیل قضاء

مادۀ ۴۷۱:

(1) شخصی که به قصد تضلیل قضا یا  مامورین ضبط قضایی وثیقه یا شی جرمی را که به محکمه یا مامورین ضبط قضائی تقدیم شده سرقت، پنهان یا تلف نماید به حبس قصیر یا  جزای نقدی از سی هزار تا  شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

(۲)  هرگاه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده توسط مؤظف خدمات عامه ارتکاب یابد به نحوی که اشیای مذکور به او سپرده شده یا از لحاظ وظیفه نزدش امانت گذاشته شده باشد، به حد اکثر حبس متوسط،  محکوم می گردد.

ارایه گزارش نادرست اهل خبره یا ترجمه خلاف حقیقت

مادۀ ۴۷۲:

(1) هرگاه اهل خبره مؤظف، گزارش یا نظر خود را در تناقض با حقایق قضیه ارایه کند، به حبس متوسط تا سه سال، محکوم می­گردد.

(2) هرگاه مترجم مؤظف، اظهارات یا اسناد مربوط به قضیه را خلاف حقایق ترجمه کند، به مجازات مندرج فقرۀ (1) این ماده محکوم می گردد.

(3) هرگاه اعمال مندرج فقره های (1 و 2) این ماده منجر به فرار شخص از تعقیب عدلی و یا عدم تطبیق عدالت گردد، مرتکب به حداکثر حبس متوسط، محکوم می گردد.

عدم رعایت نظم جلسه محاکماتی

مادۀ ۴۷۳:

شخصی که حین جلسه قضایی هدایات صادره محکمه را رعایت ننماید و نظم جلسه  قضایی را اخلال کند، به جزای نقدی پنج هزار افغانی، محکوم می‌گردد.

سوگند ناحق

مادۀ ۴۷۴:

(1) هرگاه در دعوای قضایی به یکی از طرفین دعوی سوگند متوجه گردد و به ناحق سوگند یاد کند، به حبس متوسط، محکوم می گردد.

(2) هرگاه شخصی بعد از سوگند دروغ و قبل از صدور حکم در موضوع دعوی به حقیقت رجوع نماید، به جزا، محکوم نمی گردد.

استنکاف از سوگند

مادۀ ۴۷۵:

هرگاه شاهد، اهل خبره یا ترجمان بمنظور اظهار حقیقت از طرف قاضی خواسته شود و بدون عذر شرعی و قانونی از سوگند قانونی امتناع ورزد، به  جزای نقدی از بیست هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

فصل سوم

اطلاع دروغ  یا خود داری از اظهار حقیقت

اطلاع دروغ

مادۀ ۴۷۶:

شخصی که به کذب یکی از مراجع مسؤول را از جرمی اطلاع بدهد که به عدم وقوع آن علم داشته یا مراجع مذکور را با سوء نیت با وجود علم به کذب اطلاع خود به ارتکاب جرم یک شخص اطلاع دهد یا به ارتکاب جرم شخص خلاف واقع، ادله مادی خلق نماید یا علیه یک شخص با وجود علم به برائت او، سبب اتخاذ اجراآت قانونی گردد، قرار ذیل مجازات می گردد:

1- درصورتی که موضوع اطلاع دروغ، جنحه باشد، مرتکب،  به جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

2- در صورتی که موضوع اطلاع دروغ، جنایت باشد، مرتکب، به حد اکثر حبس قصیر یا جزای نقدی ازسی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

ارایه اطلاع دروغ به مراجع قضایی یا اداری

مادۀ ۴۷۷:

شخصی که با وجود علم به خلاف واقعیت، یکی از مراجع  قضایی، ‌اداری یا یکی از مؤظفین خدمات عامه را بیکی از وسایل از وقوع مصیبت بزرگ، ‌حادثه یا خطر اطلاع دروغ بدهد، به حبس متوسط تا دو سال یا جزای نقدی از شصت هزار تا سه صد هزار افغانی، محکوم می گردد.

اطلاع کذب از طرف مؤظف خدمات عامه

مادۀ ۴۷۸:

شخصی که به صفت رسمی به اطلاع یکی از مؤظفین خدمات عامه قانوناً مکلف شده باشد و به او اطلاع دروغ بدهد و هر شخص دیگری که به صفت رسمی یکی از مؤظفین خدمات عامه را به اشیای اطلاع دهد که به کذب آن علم داشته باشد و مقصد از آن مجبور ساختن به اجرای وظیفه یا امتناع از آن بر خلاف وجایب باشد طوری که اگر حقیقت واقعه به مؤظف خدمات عامه معلوم می بود آنرا به نحو درست انجام می داد، به حبس متوسط تا  دو سال یا  جزای نقدی ازشصت  هزار  تا سه صد هزار افغانی، محکوم می گردد.

عدم تعقیب عدلی اطلاع دهنده وجبران خساره 

مادۀ ۴۷۹:

(1) شخصی که مراجع قضایی یا اداری را به صدق و بدون سوء نیت به ارتکاب عملی اطلاع دهد که فاعل آن مستوجب جزا باشد، ‌مجازات نمی گردد.

(2) شخصی که مراجع اداری یا قضایی را با سوء نیت به وقوع حادثه یا ارتکاب جرم اطلاع دهد، علاوه بر مجازات مندرج این فصل به جبران مصارف اجراآت انجام شده، نیز محکوم می گردد.

امتناع از اطلاع دهی در وقت معین

مادۀ ۴۸۰:

(1) شخصی که قانوناً به اطلاع یک امر به یکی از مؤظفین خدمات عامه مکلف باشد و ازاطلاع آن به کیفیت مطلوب و در وقت معین قانونی عمداً امتناع ورزد، به حبس متوسط دو سال یا جزای نقدی ازشصت هزارتا یکصد وبیست هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) هرگاه مؤظف خدمات عامه که به کشف جرایم و گرفتاری مجرم توظیف گردیده و در اطلاع جرایم مذکور بعد از علـم اهـمال ورزد، به جزای مندرج فقرۀ (1) این ماده محکوم می گردد. مشروط براینکه در جرم مذکور تقدیم دعوی متعلق به شکایت نباشد یا مجرم زوج یا یکی از اصول یا فروع یا برادر یا خواهر یا از محارم مصاهرت مؤظف خدمات عامه باشد.

فصل چهارم

شهادت دروغ و مجازات آن

موارد شهادت دروغ

مادۀ ۴۸۱:

هرگاه شاهد بعد از ادای سوگند قانونی در پیشگاه محکمه یا نزد مامورین ضبط قضایی عمداً به اظهار باطل،‌ انکار حق، ‌پوشیدن تمام یا بعضی از وقایعی که در مورد آن شهادت ادا می نماید، بپردازد، شهادت وی، دروغ شناخته می شود.

مجازات شهادت دروغ

مادۀ ۴۸۲:

(1) شخصی که در یک جرم به نفع یا ضرر متهم به دروغ شهادت اداء نماید، ‌به حبس متوسط تا دو سال یا جزای نقدی از شصت هزار تا یکصد وبیست هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) هرگاه در اثر شهادت دروغ،  متهم محکوم علیه قرار گرفته باشد، شاهد به جزای پیش بینی شده جرمی محکوم می گردد که بالای محکوم علیه صادر گردیده است.

(3) شخصی که در دعوی غیر جزایی و یا نزد مامورین ضبط قضایی شهادت دروغ اداء نماید، ‌به حبس قصیر یا جزای نقدی ده هزار تا بیست هزار افغانی، محکوم می گردد.

طلب یا قبول بخشش یا گرفتن وعده

مادۀ ۴۸۳:

شخصی که بمنظور ادای شهادت دروغ، پول، مال یا منفعتی را طلب نماید یا بخشش یا وعده آن را بگیرد و یا قبول نماید، وی و شخصی که بخشش یا وعده را داده و یا
در آن وساطت نموده، به جزای پیش بینی شده جرم رشوت یا شهادت دروغ هر یک که شدیدتر باشد، محکوم می گردد.

محکومیت به جزای مرتکب شهادت دروغ

مادۀ ۴۸۴:

اشخاص ذیل به عین جزای پیش بینی شده شهادت دروغ محکوم می گردند: 

1- شخصی که با اغواء یا سایر وسایل شاهد را به عدم ادای شهادت یا به ادای شهادت دروغ وادار نماید، ‌گر چه به مقصد خود نرسد.

۲- شخصی که در اثر بخشش یا وعده از ادای شهادت امتناع ورزد.

محکومیت به مجازات تزویر

مادۀ ۴۸۵:

اشخاص ذیل در غیر از حالات مندرج مادۀ 472 این قانون به مجازات تزویر مندرج این قانون  محکوم می گردند:

1- شخصی که از طرف څارنوالی، محکمه یا مراجع عدلی وقضایی به صفت اهل خبره یا ترجمان مکلف گردد و حقیقت را عمداً‌ تغییر دهد.

2- شخصی که در ترجمه یکی از اسنادی که امکان استعمال آن در اثبات حق نزد محکمه موجود باشد تزویر نماید.

3- شخصی که تصدیق تزویر شده را با وجود علم به تزویر آن بمنظور استفاده در یک دعوی قضایی صادر یا امضاء نماید مشروط بر اینکه اعطاء یا امضاء چنین تصدیق قانوناً مطلوب باشد.

4- شخصی که با وجود علم به تزویر بمنظور اثبات در دعوی قضایی یا تحقیق، ‌تصدیق، ‌اظهار ترجمه، ‌سند، ‌وثیقه یا اشیای دیگر تزویر شده را استعمال نماید.

5- شخصی که در جریان تحقیق یا دعوی در دفتر یا دوسیه یا در اوراق دیگری که جهت اثبات استعمال آن ممکن باشد مطلب نادرست را درج نماید، به نحوی که به اثر آن نزد محکمه رأی خطاء پیدا شده و در حکم تاثیر وارد نماید.

اعذار مخففۀ شهادت دروغ

مادۀ ۴۸۶:

احوال ذیل اعذار مخففه در جرایم شهادت دروغ، شناخته می شود:

1- رجوع شاهد از اظهارات دروغ و بیان حقیقت قبل از صدور حکم در موضوع دعوی و یا در تحقیق قبل از صدور قرار هیئت تحقیق.

2- در حالتی که اظهار حقیقت،  شاهد را به خطر بزرگ مواجه گرداند طوری که به آزادی یا شرف او صدمه وارد کند یا به اثر آن زوجه، ‌یا یکی از اصول  یا فروع یا خواهر یا برادر او بخطر مواجه گردد.

عدم تطبیق جزای شهادت دروغ بر شخص

مادۀ ۴۸۷:

احکام شهادت دروغ بر شخصی که شهادت وی به حیث شاهد لازم نبوده یا بر شخصی که مطابق احکام قانون مکلف به ادای شهادت نباشد، تطبیق نمی گردد.

فصل پنجم

فرار دادن محبوسین و اخفای مجرمین

فرار شخص گرفتار شده

مادۀ ۴۸۸:

(1) شخصی که قانوناً گرفتار گردیده و فرار نماید، به حبس  قصیر شش ماه یا جزای نقدی سی هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) هرگاه شخص محکوم به حبس، بمنظور تطبیق حکم محکمه گرفتار گردد و بعد از گرفتاری فرار نماید، ‌علاوه بر جزای محکوم بها به حبس متوسط تا دو سال یا جزای نقدی از شصت  هزار تا یکصد وبیست هزار افغانی، محکوم می گردد.

(3) هرگاه فرار شخص در حالات مندرج فقره های (1 و 2) این ماده باثر استعمال قوه یا ارتکاب جرم دیگری صورت گرفته باشد، مرتکب علاوه بر جزای فرار، به جزای جرم مرتکبه، نیز محکوم می گردد.

مجازات محافظ انتـقال دهنده شخص

مادۀ ۴۸۹:

شخصی که به محافظت، ‌همراهی یا انتقال شخص محکوم مکلف باشد و به سبب غفلت وی، محکوم فرار نماید،  قرار ذیل مجازات می گردد:

1- در صورتی که شخص، محکوم به جزای جنایت باشد، به حبس متوسط تا دو سال یا جزای نقدی از شصت هزار تا یکصد و بیست هزار افغانی.

2- در غیر از احوال مندرج جزء 1 این ماده شخص مؤظف به حبس قصیر شش ماه یا جزای نقدی سی هزار افغانی.

مساعدت در فرار شخص متهم یا محکوم

مادۀ ۴۹۰:

(۱) شخصی که به محافظت، ‌همراهی یا انتقال شخص متهم یا محکوم مکلف بوده و با او در فرار کمک نماید یا زمینۀ فرار را برای او تسهیل نماید، قرار ذیل مجازات می گردد:‌

1- در حالتی که شخص به اعدام محکوم شده باشد، به حبس طویل.

2- در حالتی که شخص به جزای حد یا حبس دوام درجه۲ یا درجه ۱ محکوم شده باشد یا متهم به جرمی باشد که جزای آن اعدام باشد، به حبس متوسط.

(۲) در غیر از احـوال مندرج اجزای 1 و 2 فقرۀ (۱) این ماده  شخص مؤظف، به حبس قصیر محکوم می گردد.

مساعدت مؤظف خدمات عامه به هدف فرار متهم از تعقیب عدلی

مادۀ ۴۹۱:

هرگاه مؤظف خدمات عامه که به گرفتاری شخص مکلف باشد و در اجراآت لازمۀ گرفتاری  در فرار متهم از تعقیب عدلی مساعدت نماید، به حبس متوسط، محکوم می گردد.

مساعدت شخص در اخفأ یا فرار متهم

مادۀ ۴۹۲:

هرگاه شخصی خود یا توسط دیگری، شخصی را که بعد از گرفتاری قانونی فرار نموده یا متهم به جرمی باشد که امر گرفتاری او صادر شده باشد، مخفی نماید و یا با وجود علم در فرار شخص از تعقیب عدلی، مساعدت نماید، قرار ذیل مجازات می گردد:

1- در صورتی که شخصی که مخفی شده یا به اختفأ یا فرار وی از تعقیب عدلی مساعدت بعمل آمده، محکوم به اعدام باشد، به حبس طویل تا ده سال.

2- در صورتی که شخص مندرج  جزء 1 این ماده  محکوم به جزای حد یا حبس دوام درجه2 یا درجه ۱یا حبس طویل و یا متهم به جرمی باشد که جزای آن اعدام پیشبینی شده، به حبس متوسط.

3- در غیر از احوال مندرج اجزای1 و2 این ماده، به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی.

کمک نمودن در فرار متهم

مادۀ ۴۹۳:

 شخصی که بوقوع جنایت یا جنحه علم حاصل نموده و در فرار متهم آن، از تعقیب عدلی کمک نماید، اعم از اینکه کمک وی به شکل پناه دادن و یا مخفی ساختن دلایل اثبات جرم باشد، به جزای نقدی از ده هزار تا سی هزار افغانی، محکوم می گردد.

عدم تطبیق مجازات بالای اقارب متهم در صورت مساعدت به فرار

مادۀ ۴۹۴:

هرگاه مخفی ساختن یا مساعدت در اختفاء یا فرار از تعقیب عدلی شخص از جانب زوج، زوجه، اصول، فروع، برادر یا خواهر وی صورت گیرد، مرتکب آن، مجازات نمی گردد.

 

 

باب ششم

جرایم سازمان یافته

فصل اول

سازمان دهی یا عضویت گروه جرمی

 

مرتکب جرم سازمان یافته

مادۀ ۴۹۵:

(1) مرتکب جرم سازمان یافته شخصی است که یک یا چند جرم مندرج این باب یا جنایات مندرج این قانون را توسط گروه سازمان یافته جرمی انجام دهد.

(2) گروه سازمان یافته جرمی عبارت از دسته تشکل یافته سه نفر یا بیش از آن است که برای مدت زمانی موجود بوده و با داشتن نقش های تعریف شده برای اعضای خود، بصورت منسجم، به هدف ارتکاب یک یا چند جرم مندرج این فصل یا جرم جنایت و دریافت منفعت مالی یا سایر منافع فعالیت نماید.

(3) مرتکب جرم سازمان یافته، به حد اکثر مجازات جرم ارتکابی، محکوم می گردد.

(4) هرگاه مرتکب جرایم مندرج این فصل تبعۀ خارجی باشد، به یک ونیم چند مجازات جرم مرتکبه، محکوم می گردد.

سازمانده گروه سازمان یافته جرمی

مادۀ ۴۹۶:

(1) سازمانده شخصی است که گروه سازمان یافته جرمی را تأسیس، تشکیل، رهبری، هدایت یا مدیریت نماید.

(2) سازمانده به یک ونیم چند حد اکثر مجازات جرم مرتکبه محکوم می گردد، مشروط بر اینکه مجموع مدت حبس وی از میعاد حبس دوام درجه1 بیشتر نگردد و در صورت عدم ارتکاب جرم، به حبس طویل تا ده سال، محکوم می گردد.

اشتراک در گروه سازمان یافته جرمی

مادۀ ۴۹۷:

(1) شخصی که  با داشتن آگاهی از هدف، فعالیت یا قصد گروه سازمان یافته جرمی مبنی بر انجام اعـمال مجرمانه معین یا غیر  معین، در فعالیت های مجرمانه گروه سازمان یافته جرمی بصورت مستقیم یا غیر مستقیم با درک اینکه شرکت وی در بدست آوردن اهداف مجرمانه فوق مؤثر است بصورت فعالانه سهیم گردد، مرتکب جرم اشتراک در گروه سازمان یافته جرمی شناخته می شود.

(2) شریک  یا معاون در جرایم سازمان یافته جرمی، به عین جزای فاعل جرم،  محکوم می گردد.

فصل دوم

پول شویی و مجازات آن

پول شویی

مادۀ ۴۹۸:

(1) ارتکاب اعمال ذیل باداشتن  آگاهی در مورد غیر قانونی بودن منشاء وجوه و دارایی، جرم پول شویی شناخته می شود:

1- انتقال یا تغییر وجوه ودارایی دارای منشاء غیر قانونی.

2- مساعدت در فرار مظنون جرم اصلی ازعواقب قانونی ناشی از ارتکاب جرم.

3- پنهان نمودن یا تغییرشکل دادن ماهیت واقعی، منبع، موقعیت، چگونگی تصرف، انتقال یا حق مالکیت وجوه و دارایی.

4- تحصیل، تصاحب یا استفاده از وجوه و دارایی ناشی ازجرم.

(2) آگاهی به مقصد فقرۀ (1) این ماده  به حیث عنصرمتشکلۀ جرم، از نتایج و شرایط عینی (قرائن) مرتبط به جرم استنباط می‌گردد.

(3) اثبات منشاء جرمی وجوه ودارایی های مندرج فقرۀ (1) این ماده مشروط به شناسایی یا محکومیت مظنون جرم اصلی نمی باشد.

مجازات جرم پول شویی شخص حقیقی

مادۀ 499:

مرتکب جرم پول شویی با نظر داشت اندازه وجوه یا دارایی قرار ذیل مجازات می گردد:

1- در صورتی که  اندازه وجوه یا دارایی تا یکصد هزار افغانی باشد، به جزای نقدی تا یکصد هزار افغانی.

2- در صورتی که اندازه وجوه یا دارایی بیش ازیکصد هزار تا یک میلیون افغانی باشد، به حداقل حبس قصیر یا جزای نقدی بیش از یکصد هزار تا یک میلیون افغانی.

3- در صورتی که اندازه وجوه یا دارایی بیش از یک میلیون تا پنج میلیون افغانی باشد، به حبس  متوسط تا دو سال.

4- در صورتی که اندازه وجوه یا دارایی بیش از پنج میلیون تا ده میلیون افغانی باشد، به حبس متوسط بیش از سه سال.

5- در صورتی که اندازه وجوه یا دارایی بیش از ده میلیون افغانی باشد، به حبس طویل تا
ده سال.

مجازات جرم پول­شویی شخص حکمی

مادۀ 500:

(1) هرگاه جرم پول شویی توسط رئیس، ممثل یا نمایندۀ قانونی شخص حکمی به نام، حساب یا منفعت شخص حکمی ارتکاب گردیده باشد، شخص حکمی  به جزای نقدی معادل اندازه وجوه یا دارایی، محکوم می­گردد.

(2) شخص حکمی علاوه بر جزای مندرج فقرۀ (1) این ماده به یکی از جزاهای ذیل،  نیز محکوم  می گردد:

1- ممنوعیت از پیشبرد بعضی از عرصه های فعالیت تجارتی مرتبط به جرم بصورت مستقیم یاغیر مستقیم تا پنج سال.

2- انحـلال شخص حکمی، در صورتی که بمنظور ارتکاب جرم پول شویی ایجاد شده باشد یا اجازه استفاده از امکانات و دارایی های مربوط را برای ارتکاب جرم پول شویی، اعطاء نماید.

3- نشر حکم از طریق رسانه های همگانی.

(3) هرگاه در نتیجه مدیریت یا نظارت ناکافی بالای کارکن یا نمایندۀ شخص حکمی، زمینۀ
اشتراک شخص حکمی یا کارکن یا نماینده وی در ارتکاب جرم پول شویی فراهم گردد و در نتیجۀ آن شخص حکمی منتفع شود، شخص حکمی به مجازات مندرج فقره های (1 و 2) این ماده محکوم می گردد.

(4) تطبیق مجازات مندرج این ماده بالای شخص حکمی مانع تطبیق مجازات بر اشخاص حقیقی
نمی گردد.

عدم اطلاع دهی راپور معامله مشکوک

مادۀ 501:

(1) هرگاه مؤظف مرجع راپوردهنده،  راپور معامله مشکوک را به مراجع مربوط اطلاع ندهد،  به حبس متوسط تا دو سال یا جزای نقدی از شصت هزار تا یکصد و بیست هزار افغانی و یا به هر دو جزا محکوم می گردد.

(2) مرجع راپوردهنده درحالت  مندرج فقرۀ (1) این ماده، به جزای نقدی از  یکصد و بیست هزار تاپنج صد هزار افغانی، محکوم می گردد.

از بین بردن اسناد یا تزویر در جرم پول شویی

مادۀ 502:

(1) شخصی که در ارتباط به جرم پول شویی مرتکب یکی از اعـمال ذیل گردد،  به حد اکثر مجازات پیشبینی شده جرم اتلاف اسناد رسمی و یا جرم تزویر مندرج این قانون، محکوم می‌گردد:

1- دفاتر ثبت و راجستر اسناد و سوابق را که طبق احکام قانون جلوگیری از پول شویی و عواید ناشی از جرایم، قابل نگهداری باشد،عمداً  ناقص یا از بین ببرد.

2- قباله ها یا اسناد را با وصف آگاهی  از تزویری بودن  آن به  مراجع  مربوط  ارایه نماید.

(2) هرگاه جرایم مندرج اجزای1 و 2 فقرۀ (1) این ماده توسط مراجع راپور دهنده مندرج قانون جلوگیری از پول شویی و عواید ناشی از جرایم، ارتکاب یابد، مرتکب به جزای نقدی از یک میلیون تا پنج میلیون افغانی، محکوم می‌گردد.

افشای غیر قانونی معلومات، گزارش ها یا اسناد ثبت شده محرم

مادۀ 503:

(1) هرگاه مؤظف مرجع راپوردهنده مرتکب یکی از اعمال ذیل گردد، به حبس  متوسط تا دوسال یا جزای نقدی از  شصت هزار تا یکصد و بیست هزار افغانی و یا به هر دو جزا محکوم
می گردد:

1- افشای عمدی معلومات مرتبط به یک گزارش به شخص یا مرجعی که حق دریافت آن را ندارند.

2- در صورتی که در جریان امور کاری یا تجارتی خود به نحوی از انحا از اقدامات مورد نظر مراجع ذیصلاح یا بررسی ها یا تحقیقات مراجع تنفیذ قانون در رابطه با یک قضیه پول شویی، اطلاع یافته و قبل از علنی شدن قانونی آن، موضوع را عمداً به شخص یا اشخاصی که تحقیق در مورد آنها جریان دارد و یا هر شخص دیگری که حق دریافت آنرا ندارد، افشاء نماید.

3- افشای اسنادی که طبق احکام قانون جلوگیری از پول شویی و عواید ناشی از جرایم،  طور محرم نگهداری می‌شود به شخصی که حق دریافت آنرا ندارد.

(2) در صورتی که جرایم مندرج اجزای 1، 2 و3 فقرۀ (1) این ماده توسط شخص حکمی ارتکاب یابد، مرتکب به جزای نقدی از یکصد و بیست هزار تا دوصد و چهل هزار افغانی، محکوم می‌گردد.

عدم همکاری با مراجع ذیصلاح نظارتی

مادۀ 504:

شخصی که مطابق قانون جلوگیری از پول شویی و عواید ناشی از جرایم، مکلف به همکاری با مراجع ذیصلاح نظارتی باشد، از اجرای مکلفیت های قانونی خود در برابر مراجع ذیصلاح نظارتی عمداً امتناع ورزد، به حبس قصیر وجزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می‌گردد.

داخل یا خارج نمودن غیر قانونی پول

مادۀ 505:

شخصی که مبلغ بیش از حد تعیین شده در سند تقنینی مربوط را به شکل نقد یا سند قابل معامله بی اسم با خود بصورت غیر قانونی  به کشور داخل یا خارج نماید یا ذریعه ارسال پستی، قاصد، شرکت های حمل و نقل بار و کالا و سایر اشکال، وارد و یا صادر نماید، و در مورد مقدار، منشاء، هدف یا استفاده از انتقال پول یا سند قابل معامله بی اسم سند ارایه کرده نتواند، مرتکب علاوه بر مصادره مبلغ مذکور به مجازات ذیل، نیز محکوم می گردد:

1- شخص حقیقی، به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی.

2- شخص حکمی، به جزای نقدی از شصت هزار تا دوصد وچهل هزار افغانی.

پنهان، انتقال یا وانمود کردن خلاف حقیقت

مادۀ 506:

شخصی که پول، اسناد بهادار بدون اسم یا فلزات یا احجار قیمتی را که با جرم پول شویی، جرم تمویل تروریزم یا جرایم اصلی مرتبط بوده وسند تقنینی مربوط در رابطه به ضبط، انجماد یا مصادره آنها حکم نموده باشد، آنها را پنهان یا خلاف حقیقت وانمود یا انتقال دهد، قرار ذیل مجازات می‌گردد:

1- شخص حقیقی، به حبس قصیر یا جزای نقدی سی هزار تا شصت هزار افغانی یا به هر دو جزا.

2- شخص حکمی، به جزای نقدی شصت هزار تا دوصد وچهل هزار افغانی و به تعلیق یا سلب  جواز فعالیت برای مدت یک سال.

سلب جواز فعالیت

مادۀ 507:

هرگاه شخص حقیقی یا حکمی جرایم مندرج این فصل را بیش از یک بار مرتکب گردد، علاوه بر مجازات پیشبینی شده، به سلب جواز فعالیت از  یک تا پنج سال، نیز محکوم می گردد.

مجازات عضوگروه سازمان یافته جرمی

مادۀ 508:

هرگاه گروه سازمان یافته جرمی یا شخص حکمی ای که تحت  حاکمیت یا کنترول گروه سازمان یافته جرمی قرار دارد، مرتکب جرم پول شویی گردد، به مجازات ذیل محکوم می‌گردد:

1- شخص حقیقی، به حبس طویل و جزای نقدی از پنج صد هزار تا دو میلیون افغانی.

2- شخص حکمی منحل و دارایی آن مصادره می گردد.

مصادره وجوه، دارایی و منفعت حاصله

مادۀ 509:

(1) وجوه ودارایی های ذیل در صورت محکومیت شخص به ارتکاب یا شروع به ارتکاب جرم پول شویی، تمویل تروریزم یا جرم اصلی، از طرف محکمۀ ذیصلاح مصادره می گردد:

1- عواید ناشی از جرم به شمول وجوه یا دارایی های که به شکل مستقیم یا غیر مستقیم از عواید جرمی بدست آمده یا با چنین عایدات مخلوط یا ازآن مشتق گردیده ویا از تبادلۀ آن بدست آمده باشد.

2- وسایل وامکاناتی که در ارتکاب جرم پول شویی، تمویل تروریزم یا جرم اصلی مورد استفاده قرار گرفته باشد یا قصد استفاده از آنها برای این منظور وجود داشته باشد.

3-  وجوه یا دارایی های که عواید ناشی از جرم بوده و دارایی های که بمنظور ارتکاب جرایم مندرج در قانون جلوگیری از تمویل تروریزم استفاده شده یا قصد استفادۀ آن موجود بوده یا برای ارتکاب آنها اختصاص یافته است.

4- وجوه یا دارایی های مندرج اجزای 1 تا 3 این فقره که به شخص دیگری منتقل گردیده باشد، مگر اینکه مالک در محکمه ثابت نماید که در مقابل دریافت چنین وجوه یا دارایی ها قیمت مناسب را پرداخته یا آن را در بدل خدمات معادل به ارزش آن یا از طرق مشروع دیگری بدست آورده و از غیر قانونی بودن منشاء چنین وجوه ودارایی ها آگاهی نداشته است.

(2) هرگاه وجوه یا دارایی های که بصورت مستقیم یا غیر مستقیم از عمل جرمی حاصل گردیده با وجوه یا دارایی های که از منابع مشروع بدست آمده مخلوط باشد، حکم مصادره چنین
وجوه یا دارایی ها به اندازۀ صورتمی گیرد که با ارزش عواید وجوه ودارایی های حاصله از جرم، مطابق ارزیابی محکمه، معادل باشد.

(3) هرگاه وجوه یا دارایی های که حکم به مصادرۀ آن صادر گردیده، دستیاب شده نه تواند، حکم به مصادرۀ وجوه ودارایی های معادل آن صادر می گردد.

(4) در حکم مصادره، اندازۀ وجوه یا دارایی های قابل مصادره وتفصیلات ضروری جهت تشخیص وتعیین محل آن مشخص می گردد.

فصل سوم

قاچاق انسان

جرم قاچاق انسان

مادۀ 510:

(1) قاچاق انسان: استخدام یا تحت تسلط قرار دادن، انتـقال، حمل و نقل، نگهداری یا
دریافت شخص است بمنظور بهره کشی با استفاده از شیوه های ذیل:

1- تهدید یا استفاده از قوه یا سایر اشکال اجبار.

2- اختطاف.

3- حیله و فریب.

4- سوء استفاده از نفوذ.

5- سوء استفاده از حالت آسیب پذیری یا مجبوریت.

6- پرداخت یا دریافت پول یا منفعت جهت کسب رضایت مجنی علیه جرم قاچاق انسان یا سرپرست وی.

(2)  تحت تسلط قرار دادن طفل به مقصد بهره کشی گرچه از شیوه های مذکور استفاده نشده باشد، قاچاق انسان شناخته می شود.

(3) بهره کشی: کسب منفعت از مجنی علیه از طریق خرید، فروش، بهره کشی جنسی، رقصانیدن، به خدمت گرفتن در تهیه تصاویر یا فلم های منافی اخلاق (پورنوگرافی)، بردگی، گماشتن به کار اجباری، گدایی، جنگ مسلحانه، برداشت عضو یا انساج بدن، آزمایشات طبی اجباری یا وادار نمودن به سایر فعالیت های غیر قانونی می باشد.

مجازات قاچاق انسان

مادۀ 511:

(1) شخصی که‌ مرتکب جرم قاچاق انسان گردد، به حبس طویل تا ده سال، محکوم می­گردد.

(2) هرگاه  مجنی علیه، طفل یا زن باشد یا در عمل رقصانیدن مورد بهره برداری قرار گرفته باشد، مرتکب به حبس طویل بیش از ده سال، محکوم می­گردد.

حالات مشدده در جرم قاچاق انسان

مادۀ 512:

مرتکب جرم قاچاق انسان قرار ذیل مجازات می گردد:

1- در صورتی که مرتکب جرم قاچاق انسان، همسر، والدین یا سرپرست قانونی  مجنی علیه یا مؤظف خدمات عامه باشد، مرتکب به حبس طویل بیش از ده سال، محکوم می­گردد.

2- در صورتی که قاچاقبر انسان با مجنی علیه، مرتکب فعل زنا یا لواط گردیده باشد با رعایت حکم مندرج فقرۀ (2) مادۀ دوم این قانون، تعزیراً  با رعایت احکام مربوطه تعدد جرایم مندرج این قانون، به حد اکثر حبس طویل یا حبس دوام درجه2.

3- در صورتی که مجنی علیه مورد بهره کشی جنسی قرار گرفته یا در تهیه تصاویر یا فلم های غیر اخلاقی (پورنوگرافی) از وی استفاده شده باشد، به حد اکثر حبس طویل.

4- در صورتی که مجنی علیه به جنگ مسلحانه گماشته شده باشد یا عضو یا انساج بدن وی قطع و برداشت شده که منجر به معلولیت دایمی فزیکی یا روانی مجنی علیه گردد یا مورد آزمایش طبی اجباری قرار گرفته باشد،  به حبس دوام درجه 2 و در صورت مرگ مجنی علیه، به حبس دوام درجه1.

مجازات فاعل قطع و برداشت عضو و انساج بدن یا آزمایشات طبی

مادۀ 513:

(1) شخصی که عضو یا انساج بدن مجنی علیه را قطع یا برداشت نموده یا وی را مورد آزمایش طبی اجباری قرار داده و عمل مذکور منجر به معلولیت دایمی فزیکی یا روانی مجنی علیه یا  مرگ وی نگردیده باشد، مرتکب به حبس طویل بیش از ده سال، محکوم می گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده  منجر به معلولیت دایمی فزیکی یا روانی مجنی علیه گردیده باشد، مرتکب به حبس دوام درجه2، محکوم می گردد.

(3) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده  منجر به مرگ مجنی علیه گردیده باشد، مرتکب به حبس دوام درجه1، محکوم می گردد.

مجازات اختطاف

مادۀ 514:

هرگاه مجنی علیه قاچاق انسان از طریق اختطاف، تحت تسلط قرار گرفته باشد، مرتکب به مجازات جرم اختطاف یا قاچاق انسان هریک که شدید تر باشد، محکوم می گردد.

مجازات شخص حکمی

مادۀ 515:

(1) هرگاه جرم قاچاق انسان توسط شخص حکمی ارتکاب یابد، علاوه بر مجازات مرتکب، شخص حکمی، به جزای نقدی از سه تا پنج میلیون افغانی، محکوم می­گردد.

(2)  جزای نقدی مندرج فقرۀ (1) این ماده با نظر داشت نوسانات ارزش پولی به پیشنهاد کمیسیون عالی مبارزه با قاچاق انسان وقاچاق مهاجران وتصویب حکومت تعدیل می گردد.

(3) شخص حکمی در صورت تکرار جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده، علاوه بر مجازات پیش بینی شده به سلب جواز فعالیت نیز محکوم می گردد.

مجازات اهـمال مؤظف خدمات عامه در جرم قاچاق انسان

مادۀ 516:

هرگاه اهمال مؤظف خدمات عامه سبب تسهیل ارتکاب جرایم قاچاق انسان گردیده باشد، مؤظف خدمات عامه به حبس متوسط تا سه سال، محکوم می گردد.

مجازات معاون یا شریک جرم قاچاق انسان

مادۀ 517:

معاون یا شریک جرم قاچاق انسان، به عین مجازات فاعل جرم، محکوم می گردد.

معافیت مجنی علیه قاچاق انسان از تعقیب عدلی

مادۀ 518:

مجنی علیه قاچاق انسان در حالات ذیل مورد  تعقیب عدلی قرار نمی­گیرد:

1- ورود غیر قانونی به کشور یا خروج از آن.

2- اقامت غیر قانونی در کشور.

3- داشتن یا استفاده ازاسناد تزویر شده مسافرت یا تذکره تابعیت (سند شناسایی).

4- در حالات مندرج اجزای 2 و3 مادۀ 512 این قانون.

5- سایر اعمال جرمی ایکه اجباراً بالای وی تحمیل گردیده است.

معافیت از مسؤولیت جزایی و تخفیف مجازات

مادۀ 519:

(1) شخصی­ که به نحوی از انحا با قاچاقبر انسان یا گروه جنایتکار سازمان یافته ارتباط و همکاری داشته ولی قبل از ارتکاب آن مراجع مسؤول را در افشاء یا گرفتاری مرتکبین مساعدت نماید، از مسؤولیت جزایی معاف می­گردد.

(2) هرگاه مساعدت مندرج فقرۀ (1) این ماده، بعد از ارتکاب جرایم قاچاق انسان صورت
گرفته باشد و زمینه را طوری مساعد سازد که منجر به گرفتاری سایر اعضای گروه سازمان یافته جرمی گردد، محکمه به تخفیف مجازات پیش بینی شده در مورد وی حکم می نماید.

شروع به جرم قاچاق انسان

مادۀ 520:

شروع کننده به جرم قاچاق انسان به عین مجازات جرم قاچاق انسان، محکوم می گردد.

فصل چهارم

قاچاق مهاجران

جرم قاچاق مهاجران

مادۀ 521:

(1) فراهم نمودن زمینۀ ورود غیر قانونی برای تبعه دولت خارجی یا شخص بدون تابعیت به کشور یا  فراهم نمودن زمینه خروج برای تبعه کشور یا شخص بدون تابعیت یا تبعه
دولت خارجی از افغانستان به کشور دیگر، بدون اسناد مسافرت یا با اسناد تزویر شده مسافرت بمنظور دریافت پول یا منفعت، جرم قاچاق مهاجران شناخته شده، مرتکب مطابق احکام این فصل مجازات می­ گردد.

(2) به مقصد این ماده سند شناسایی یا مسافرت تزویر شده، عبارت است از هر سند شناسایی یا مسافرت که به صورت تزویری ساخته شده یا در آن تغییر  وارد شده است یا با توسل به اظهارات نادرست یا فساد یا اکراه یا هر طریق غیر قانونی دیگری بدست آمده باشد یا شخص غیر از صاحب قانونی آن از اسناد متذکره استفاده نموده باشد.

مجازات جرم قاچاق مهاجران

مادۀ 522:

(1) شخصی‌که مرتکب جرم قاچاق مهاجران گردد، به حبس متوسط بیش از سه سال، محکوم می‌گردد.

(2) شخصی که جرم قاچاق مهاجران را سازمان دهی نموده یا دیگران را به سازمان دهی آن هدایت دهد، به حد اکثر حبس متوسط، محکوم می گردد.

(3) هرگاه جرم قاچاق مهاجران توسط گروه سازمان یافتۀ جرمی ارتکاب یابد، سردستۀ گروه سازمان یافتۀ جرمی به حداکثر حبس متوسط، محکوم می گردد.

حالات مشدده در جرم قاچاق مهاجران

مادۀ 523:

(1) هرگاه ارتکاب جرم قاچاق مهاجران در نتیجۀ عمل یا اهمال قاچاق بر مهاجران منجر به مرگ مهاجر قاچاق شده گردد، مرتکب به حبس دوام درجه2 محکوم می­گردد.

(2) هرگاه ارتکاب جرم قاچاق مهاجران منجر به معلولیت دایمی فزیکی یا روانی مهاجر قاچاق شده گردد، مرتکب به حبس طویل تا ده سال،  محکوم می گردد.

(3) هرگاه به اثر جرم قاچاق مهاجران، زندگی یا مصونیت مهاجر قاچاق شده در معرض خطر قرار  گیرد، مرتکب به حد اکثر حبس متوسط محکوم می گردد.

(4) هرگاه جرم قاچاق مهاجران موجب رفتار غیر انسانی یا تحقیر آمیز مهاجر قاچاق شده گردد، مرتکب به حد اکثر حبس متوسط، محکوم می­گردد.

معافیت مجازات مهاجر قاچاق شده

مادۀ 524:

مهاجر قاچاق شده به علت ورود یا اقامت بدون مجوز قانونی در کشور، مورد تعقیب عدلی قرار
نمی گیرد.

مجازات شخص حکمی

مادۀ 525:

(1) هرگاه جرم قاچاق مهاجران توسط شخص حکمی ارتکاب یابد، علاوه بر مجازات مرتکب آن، شخص حکمی به جزای نقدی  از سه تا پنج میلیون افغانی، محکوم می­گردد.

(2) جزای نقدی مندرج فقرۀ (1) این ماده با نظر داشت نوسانات ارزش پولی به پیشنهاد کمیسیون عالی مبارزه با قاچاق انسان وقاچاق مهاجران وتصویب حکومت تعدیل می گردد.

(3) شخص حکمی در صورت تکرار جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده، علاوه بر مجازات پیش بینی شده به سلب جواز فعالیت، نیز محکوم می گردد.

مجازات اهـمال مؤظفین خدمات عامه در جرم قاچاق مهاجران

مادۀ 526:

هرگاه اهمال مؤظف خدمات عامه سبب تسهیل ارتکاب جرم قاچاق مهاجران گردیده باشد، مؤظف خدمات عامه، به حبس متوسط تا دوسال، محکوم می گردد.

مساعدت در گرفتاری مرتکبین

مادۀ 527:

شخصی­ که به نحوی از انحا با قاچاقبر مهاجران یا گروه جنایتکار سازمان یافته ارتباط و همکاری داشته ولی قبل از ارتکاب آن مراجع مسؤول را در افشاء یا گرفتاری مرتکبین مساعدت نماید یا بعد از ارتکاب جرایم قاچاق مهاجران زمینه را طوری مساعد سازد که منجر به گرفتاری سایر اعضای گروه سازمان یافته جرمی گردد، احکام مندرج مادۀ 519 این قانون در مورد قابل تطبیق
می باشد.

مجازات معاون یا شریک جرم قاچاق مهاجران

مادۀ 528:

معاون یا شریک جرم قاچاق مهاجران به عین مجازات فاعل جرم، محکوم می گردد.

فصل پنجم

جرایم مرتبط به سلاح ناریه، مهمات و مواد منفجره

اصـــــــطلاحات

مادۀ 529:

اصطلاحات آتی در این فصل، دارای مفاهیم ذیل می­باشد:

1- سلاح ناریه:  عبارت از هر نوع سلاح دارای میله پرتاب کننده قابل حمل توسط یک شخص است که بمنظور پرتاب یا فیرمرمی یا موشک بوسیله عملیه انفجار، طراحی شده باشد یا به آسانی بدین مقصد تبدیل گردد. سلاح عتیقه، سلاح شکاری، چره ای، موشکش، سپورتی و مهمات
مربوطه آنها شامل اسلحه ناریه نمی گردد.

2- پرزه جات و اجزا: عبارت از  ابزار یا وسیله جایگزین است که به طور خاص برای سلاح طراحی و در کار برد سلاح از آن استفاده می شود.

3- مهمات: عبارت از مجموعه اشیائی یا اجزای اشیائی است که توسط سلاح فیر یا پرتاب می‌گردد.

4- مواد منفجره یا منفلقه: عبارت از هر نوع ترکیب کیمیاوی، مخلوط یا هر دستگاه یا وسیله ای است که دارای قابلیت انفجار باشد.

5- قاچاق سلاح ناریه : وارد، صادر، ترانزیت، تولید، حیازت به قصد فروش، خرید وفروش، توزیع وانتقال سلاح ناریه، پرزه جات واجزای آن، مهمات ومواد منفجره و منفلقه می باشد.

ساختن مواد منفلقه یا منفجره بدون اجازه مرجع ذیصلاح

مادۀ 530:

(1)  شخصی که بدون اجازه مقامات صلاحیت دار مواد منفلقه یا منفجره را بسازد، وارد نماید یا نگهداری کند، ‌علاوه بر مصادره مواد به حبس طویلی تا هفت سال، محکوم می گردد.

(2)  مادۀ که در ترکیب مواد منفلقه و منفجره بکار برده می شود، مطابق احکام سند تقنینی مربوط تعیین می گردد.

(3) سامان،‌آلات و ادواتی که در ساختن یا انفجار آن استعمال می گردد، ‌در حکم مواد منفلقه ومنفجره شناخته می شود.

استعمال مواد منفلقه ومنفجره

مادۀ 531:

(1)  شخصی که عمداً مواد منفلقه و منفجره را استعمال نماید که به اثر آن حیات مردم به خطر مواجه گردد، به حبس طویل، محکوم می گردد.

(2) هرگاه در اثر ارتکاب عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده امـوال مردم به خطر مواجه گردد
مرتکب به حبس متوسط، محکوم می گردد.

استعمال مواد منفلقه ومنفجره بدون ایجاد خساره

مادۀ 532:

شخصی که مواد منفلقه و منفجره را استعمال نماید وبه اثر استعمال آن خسارۀ عاید نگردد، به حبس قصیر محکوم می گردد.

انتقال مواد منفلقه یا منفجره در وسایل نقلیه

مادۀ 533:

شخصی که مواد منفلقه یا منفجره را در یکی از وسایل نقلیۀ زمینی، ‌آبی یا هوایی یا در وسایل و پارسل های پستی خلاف مقررات مربوط انتقال دهد یا به انتـقال آن شروع نماید، ‌به حبس متوسط و جزای نقدی از شصت  هزار تا سه صد هزار افغانی یا به یکی از این دو جزا، محکوم می گردد.

قاچاق سلاح ناریه

مادۀ 534:

قاچاق سلاح ناریه جرم بوده مرتکب،  مطابق احکام این فصل مجازات می گردد.

مجازات قاچاق سلاح ناریه

مادۀ 535:

(1) شخصی که مرتکب قاچاق  سلاح ناریه گردد، قرار ذیل مجازات می گردد:

1- در صورتی که سلاح ناریه دارای قطر (19، 9) ملی متر تا سه میل باشد به حبس متوسط و در صورتی که بیش از سه میل باشد، به حبس طویل تا هفت سال.

2-  در صورتی که سلاح ناریه دارای قطر (62، ۷) ملی متر تا سه میل باشد به حبس طویل تا هفت سال و در صورتی که بیش از سه میل باشد، به حبس طویل بیش از هفت سال.

3- در صورتی که موشک تا پنج عدد باشد به حبس طویل تا هفت سال و در صورتی که بیش از پنج عدد باشد، به حبس طویل بیش از هفت سال.

(2)  شخصی که مرمی سلاح ناریه را قاچاق نماید، قرار ذیل مجازات می گردد:

1- در صورتی که تعداد آن تا 50 باشد، به جزای نقدی از پنج هزار تا بیست هزار افغانی.

2-  در صورتی که تعداد آن  بیش از 50 تا 500 باشد، به حبس قصیر.

3- در صورتی که تعداد آن بیش از 500 باشد، به حبس متوسط.

(3) شخصی که مرتکب قاچاق مواد منفجره گردد، به حبس طویل تا ده سال، محکوم می گردد.

حیازت غیر مجاز سلاح ناریه وپرزه جات مورد نیاز آن

مادۀ 536:

شخصی که تا سه میل اسلحۀ ناریه دارای قطر(9.19) ملی متر و  مهمات مورد نیاز آنرا بخاطر امینت شخصی خود بدون مجوز قانونی در حیازت خود داشته باشد، به جزای نقدی
سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

علامه یا نشانه گذاری نادرست

مادۀ 537:

شخصی که سلاح ناریه را حین ساخت و تولید آن بصورت نادرست علامه یا نشانه گذاری نموده یا بدون علامه یا نشانه تولید نماید، با نظر داشت نوع سلاح ناریه و مقدار آن به حبس طویل تا هشت سال، محکوم می گردد.

نابود نمودن، حذف و یا تغییر غیر قانونی نشانه گذاری سلاح ناریه

مادۀ 538:

شخصی که  بمنظور عدم ردیابی تولید کنندۀ سلاح ناریه، نشانه یا علامۀ سلاح ناریه را از بین ببرد یا تغییر دهد، با نظر داشت نوع سلاح ناریه و مقدار آن به حبس متوسط یا جزای نقدی از شصت هزار تا سه صد هزار افغانی، محکوم می گردد.

معافیت از مجازات

مادۀ 539:

شخصی که سلاح ناریه یا مهمات، مواد منفجره یا سایر سلاح را در حیازت، کنترول یا تملک خود داشته، اما قبل از افشاء یا گرفتاری، به صورت داوطلبانه آنرا  تسلیم  نماید، از مجازات معاف دانسته می شود.

استفاده غیر قانونی سلاح ناریه

مادۀ 540:

شخصی که سلاح ناریه را بمنظور تهدید، ارعاب یا سایر اهداف غیر قانونی، استعمال نماید یا به حرکت یا اهتزاز در آورد ، به حبس متوسط یا جزای نقدی از سی هزار تا سه صد هزار افغانی، محکوم می گردد.

اتلاف یا مفقودی سلاح ناریه

مادۀ 541:

(1) شخصی که سلاح ناریه یا مهمات شخصی خود را که دارای مجوز قانونی باشد بدون عذر مؤجه مفقود یا تلف کند، به جزای نقدی معادل قیمت آن، محکوم می گردد.

(2) هرگاه سلاح ناریه یا مهمات مندرج فقرۀ (1) این ماده متعلق به دولت باشد، به جزای نقدی دو چند معادل قیمت آن، محکوم می گردد.

(3) هرگاه تثبیت گردد که سلاح ناریه یا مهمات مندرج فقره های (1 و 2) این ماده به فروش رسیده و یا به اختیار شخص دیگری گذاشته شده باشد، این عمل قاچاق سلاح دانسته شده، مرتکب طبق احکام این فصل مجازات می گردد.

تزویر اسناد سلاح

مادۀ 542:

شخصی که اسناد، مهر و اجازه نامه تولید، تورید، عرضه، نگهداشت، حمل و حصول سلاح ناریه، مهمات و مواد منفلقه را تزویر نماید و یا اسناد مذکور را به اشخاص دیگر انتقال دهد، به حد اکثر مجازات پیشبینی شده جرم تزویر مندرج این قانون، محکوم می­گردد.

حالات مشدده

مادۀ 543:

ارتکاب جرایم مندرج این فصل در حالات ذیل مشدده شناخته می شود:

1- درصورتی که یکی از جرایم مندرج این فصل توسط مؤظف خدمات عامه با استفاده از نفوذ یا موقف وظیفوی ارتکاب یابد.

2- در صورتی که یکی از جرایم مندرج این فصل توسط شخص حقیقی یا رئیس، ممثل یا نمایندۀ قانونی شخص حکمی به نام، حساب یا منفعت شخص حکمی، منحیث حرفه یا پیشه ارتکاب یابد.

3- در صورتی که تعداد سلاح ناریه بیش از پنج میل یا اجزا، پرزه جات یا مهمات آن از نیاز پنج میل بیشتر باشد.

4- در صورتیکه مقدار مواد منفجره بیش از دو کیلو گرام باشد.

مجازات جرم قاچاق سلاح ناریه توسط شخص حکمی

مادۀ 544:

(1) هرگاه جرایم مندرج این فصل توسط رئیس، ممثل یا نمایندۀ قانونی شخص حکمی به نام، حساب یا منفعت شخص حکمی ارتکاب گردیده باشد، شخص حکمی به جزای نقدی معادل قیمت سلاح ناریه، مهمات و مواد منفجره، محکوم می گردد.

(2) شخص حکمی علاوه بر مجازات مندرج فقرۀ (1) این ماده به یکی از جزاهای ذیل نیز محکوم می گردد:

1- ممنوعیت از پیشبرد بعضی از عرصه های فعالیت تجارتی مرتبط به جرم به صورت مستقیم یاغیر مستقیم  تا پنج سال.

2- انحـلال شخص حکمی، در صورتیکه بمنظور ارتکاب جرم مندرج این فصل ایجاد شده باشد یا اجازه استفاده از امکانات و دارایی های مربوط را برای ارتکاب آن اعطاء نماید.

3- نشر حکم از طریق رسانه های همگانی.

(3) هرگاه در نتیجه مدیریت یا نظارت ناکافی بالای کارکن یا نمایندۀ شخص حکمی، زمینۀ اشتراک شخص حکمی یا کارکن یا نماینده وی در ارتکاب جرم مندرج این فصل فراهم گردد و در نتیجۀ آن شخص حکمی منتفع شود، شخص حکمی به مجازات مندرج فقرۀ (1) این ماده، محکوم می گردد.

(4) تطبیق مجازات مندرج این ماده بالای شخص حکمی، مانع تطبیق مجازات بر اشخاص حقیقی
نمی گردد.

مصــــــادره

مادۀ 545:

در حالات مندرج این فصل محکمه علاوه بر مجازات معینه، به مصادره سلاح ناریه، اجزا و پرزه جات آن، مهمات، مواد منفجره و منفلقه سایر وسایل جرمی وعواید ناشی از آن،  نیزحکم صادر می  نماید.

 

 

 

باب  هفتم

جرایم مربوط به حیات، تمامیت جسمی و معنوی اشخاص

فصل اول

قتل عمد و مجازات آن

قتل عمــــــــــــد

مادۀ 546:

(1) قتل عمد عبارت است از بین بردن حیات شخص زنده دیگر با داشتن قصد قتل.

(2) هرگاه در قتل عمد،  قصاص به یکی از اسباب مسقطه یا عدم تکمیل شرایط، ساقط یا متعذرشود، مرتکب حسب احوال مطابق به احکام این فصل مجازات می گردد.

مجازات قتل عمد

مادۀ 547:

(1) مرتکب قتل عمد در یکی از حالات ذیل به اعدام یا حبس دوام درجه1 محکوم می گردد:

1- در حالتی که قتل با برنامه­ریزی قبلی و ترصد همراه باشد.

2- در حالتی که قتل با استعمال مواد سمی کشنده یا مواد انفجاری یا حریق صورت گرفته باشد.

3- در حالتی که قتل با انگیزه دنی یا در برابر اجرت و یا با شکنجه و آزار و اذیت صورت گرفته باشد.

4- در حالتی که مقتول مؤظف خدمات عامه بوده و قتل در اثنای اجرای خدمت یا در ارتباط به آن صورت گرفته باشد.

5- در حالتی که قاتل قصد قتل بیش از یک نفر را داشته و به اثر یک عمل همه آنها به قتل رسیده باشند.

6- در حالتی که قتل توام با جنایت یا جنحه عمدی دیگر صورت گرفته باشد.

7- در حالتی که قاتل به حبس دوام درجه1 محکوم شده، در خلال مدت تنفیذ حکم مرتکب قتل عمد دیگر گردیده باشد.

8- در حالتی که قاتل بعد از قتل، جسد را مثله نموده باشد.

9- در حالتی که مقتول از اصول قاتل باشد.

10-  در حالتی که قتل بمنظور تمهید یا تسهیل ویا قادر شدن به ارتکاب جنایت یا جنحۀ که جزای آن کمتر از یکسال حبس نباشد ویا بمنظور فرار یا رهایی از جزا صورت گرفته باشد.

(2) مرتکب قتل عمد در غیر از حالات مندرج فقرۀ (1) این ماده، به حبس دوام درجه2 محکوم می‌گردد.

تحریک به خود کشی

مادۀ 548:

(1) شخصی که دیگری را به خود کشی تحریک یا به نحوی از انحا در خود کشی وی کمک نماید و تحریک یا کمک منجر به خود کشی گردد، به حبس طویل تا هفت سال، محکوم
می گردد.

(۲) هرگاه در اثر عمل مندرج فقرۀ  (1) این ماده، شخص معلول گردد، مرتکب به حبس متوسط محکوم می گردد.

(3) هرگاه در اثر تحریک مندرج فقرۀ (1) این ماده، شروع به خود کشی صورت گرفته باشد محرک به حبس قصیر محکوم می گردد.

(4) شروع کننده به خود کشی مجازات نمی گردد.

اکراه در قتل

مادۀ 549:

(1) اکراه در قتل موجب رفع مسؤولیت از اکراه شونده نمی گردد.

(2) هرگاه شخصی، دیگری را به قتل شخص دیگری اکراه کند، در صورت وقوع قتل، اکراه کننده به حبس دوام درجه1 و اکراه شونده به حبس طویل تا هفت سال، محکوم می گردند.

اخفای جسد مقتول

مادۀ 550:

(1) شخصی که ­ با وجود علم به قتل، جسد مقتول را بدون اطلاع مقامات با صلاحیت و قبل از کشف حالت قتل و اسباب آن پنهان یا دفن نماید، به حبـس متوسط تا سه سال، محکوم می‌گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده بمنظور کتمان قتل یا مساعدت در فرار مرتکب از تعقیب عدلی یا از بین بردن آثار یا مدارک جرمی صورت گرفته باشد، مرتکب به حبس طویل تا ده سال، محکوم می گردد.

فصل دوم

ضرب یا جرح منجر به مرگ و مجازات آن

ضرب یا جرح منجر به مرگ

مادۀ 551:

شخصی که بدون داشتن قصد قتل علیه شخص دیگری با وارد نمودن ضرب، ‌جرح یا دادن مواد مضره و یا با ارتکاب هر نوع عمل مخالف قانون، عمداً تجاوز نماید به نحوی که فعل او منجر به مرگ مجنی علیه گردد، مرتکب ضرب یا جرح منجر به مرگ شناخته شده مطابق احکام این فصل مجازات می گردد.

مجازات ضرب یا جرح منجر به مرگ

مادۀ 552:

مرتکب جرم ضرب یا جرح منجر به مرگ به حبس طویل، محکوم می گردد.

حالات مشدده در جرم ضرب یا جرح منجر به مرگ

مادۀ 553:

ارتکاب جرم ضرب یا جرح منجر به مرگ در حالات ذیل مشدده شناخته شده، مرتکب به حبس دوام درجه2 محکوم می گردد:

1- در حالتی که جرم با اصرار قبلی صورت گرفته باشد.

2- در حالتی که جرم علیه مؤظف خدمات عامه در اثنای اجرای وظیفه یا به سبب آن صورت گرفته باشد.

3- در حالتی که مجنی علیه از اصول مرتکب باشد.

فصل سوم

قتل خطا و مجازات آن

قتل خطا

مادۀ 554:

شخصی که  به اثر خطای ناشی از اهمال، غفلت، بی احتیاطی، بی پروایی یا عدم مراعات قانون، مقررات، یا اوامر، دیگری را به قتل برساند یا بدون عمد، سبب قتل گردد، مرتکب قتل خطاء شده، مطابق احکام این فصل مجازات ‌می‌گردد.

مجازات قتل خطا

مادۀ 555:

مرتکب قتل خطا به حبس متوسط یا جزای نقدی از شصت هزار تا یک صد وهشتاد هزار افغانی، محکوم می گردد.

حالات مشدده قتل خطا

مادۀ 556:

ارتکاب قتل خطا در یکی از حالات ذیل مشدده شناخته شده، مرتکب به حد اکثر مجازات جرم مرتکبه محکوم می گردد:

1- در حالتی که قتل در نتیجۀ تخلف جسیم از اصولی صورت گرفته باشد که وظیفه، پیشه یا حرفه بر مرتکب لازم گـردانیده باشد.

2- در حالتی که مرتکب هنگام وقوع حادثه از مساعدت با مجنی علیـه با وجود قدرت به آن امتناع ورزد.

3- در حالتی که به اثر ارتکاب فعل، بیش از یک نفر به قتل برسد.

فصل چهارم

جرایم  ترافیک جاده

حادثۀ ترافیکی

مادۀ 557:

(1) حادثۀ ترافیکی واقعه ای است که از اثر اهمال، غفلت، بی احتیاطی، عدم رعایت قوانین، مقررات یا لوایح ترافیکی حادث گردیده و منجر به فوت یا خسارۀ جسمی یا مالی می‌گردد.

(2) مرتکب حادثۀ ترافیکی مندرج فقرۀ (1) این ماده مطابق احکام این فصل مجازات می گردد.

انواع حادثۀ ترافیکی

مادۀ 558:

حادثۀ ترافیکی از نظر نتیجه شامل حادثۀ ترافیکی سنگین، متوسط وکوچک می گردد:

1- حادثۀ ترافیکی سنگین حالتی است  که منجر به فوت، معلولیت دایمی عضو شخص یا ضرر مالی بیش از  یک صد هزار افغانی، شود.

2- حادثۀ ترافیکی متوسط حالتی است که منجر به ضرب یا جرح شدید، شکستن عضو یا ضرر مالی بیش از پنجاه هزار تا یک صد هزار افغانی، شود.

3- حادثۀ ترافیکی کوچک حالتی است که منجر به ضرب یا جرح خفیف و یا ضرر مالی تا پنجاه هزار افغانی، شود.

مجازات مرتکب حادثۀ ترافیکی

مادۀ 559:

(1) شخصی که مرتکب حادثۀ  ترافیکی سنگین گردد، در صورت فوت یا معلولیت دایمی علاوه بر جبران خساره وارده به حبس متوسط و در صورت وارد نمودن ضرر مالی علاوه بر جبران خساره، به جزای نقدی از پنجاه هزار تا یکصد هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) شخصی که مرتکب حادثه ترافیکی متوسط گردد، در صورت وارد نمودن ضرب یا جرح شدید یا شکستن عضو علاوه بر جبران خساره وارده به حبس  متوسط تا سه سال و در صورت وقوع ضرر مالی علاوه بر جبران خساره، به جزای نقدی از بیست وپنج هزار تا پنجاه هزار افغانی، محکوم می‌گردد. 

(3) شخصی که مرتکب حادثه ترافیکی کوچک گردد، احکام قانون ترافیک جاده بالای وی تطبیق می گردد.

به کار انداختن غیر قانونی واسطه نقلیه

مادۀ 560:

(1) شخصی که واسطه نقلیه موتور دار را بدون جواز سیر و نمبر پلیت قانونی یا سند مؤقت به کار اندازد، به جزای نقدی بیست هزار افغانی، محکوم می‌ گردد.

(2) شخصی که از جواز سیر یا نمبر پلیت واسطۀ نقلیه موتور دار دیگری  استفاده نماید، یا جواز سیر و یا نمبر پلیت واسطۀ خود را غرض استفاده به دیگری دهد، به جزای نقدی از
سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می‌گردد.

تغییر شمارۀ ماشین یا شاسی

مادۀ 561:

شخصی که شمارۀ ماشین یا چوکات (شاسی) واسطۀ نقلیۀ موتوردار را محو یا به شکل دیگری تغییر دهد، به حبس قصیر، محکوم می گردد.

اخـلال امنیت در ترافیک جاده

مادۀ 562:

شخصی که امنیت ترافیک جاده را طور عمدی مختل سازد و به سبب آن ضرر جانی و مالی به اشخاص عاید شود، بر علاوه جبران خساره، به مجازات جرم ارتکاب شده، نیز محکوم می‌ گردد.

رانندگی در حالت سکر یا نشه

مادۀ 563:

(1) شخصی که در حالت نشه رانندگی نماید، به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت  هزار افغانی، محکوم می گردد.

(2) هرگاه شخص در حالت نشه مرتکب حادثۀ ترافیکی گردد، علاوه بر جزای مندرج فقرۀ (1) این ماده به جزای  جرم مرتکبه، نیز محکوم می گردد.

فرار از محل حادثۀ ترافیکی

مادۀ 564:

شخصی که مرتکب جرایم مندرج این فصل گردیده و از محل حادثه ترافیکی فرار نماید یا از کمک و مساعدت با مجروح خود داری کند. با رعایت احوال اجبار، علاوه بر مجازات جرم مرتکبه به جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، نیز محکوم می گردد.

در اختیار قرار دادن واسطۀ نقلیه

مادۀ 565:

هرگاه مالک یا متصرف واسطۀ نقلیه با وجود علم، به شخص فاقد جواز رانندگی، اجازه راندن
واسطه نقلیۀ خود را بدهد و در نتیجه آن حادثۀ  ترافیکی صورت گیرد، به جزای نقدی از پنج هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

حالات مشدده در حادثه ترافیکی

مادۀ 566:

ارتکاب حادثۀ ترافیکی در یکی از حالات ذیل مشدده شناخته شده، مرتکب به حد اکثر مجازات پیش ­بینی شدۀ جرم مرتکبه، محکوم می­گردد:

1- نداشتن جواز رانندگی.

۲- ارتکاب حادثۀ ترافیکی از اثر تخطی جسیم از اصول فنی یا مسلکی.

۳- عدم رعایت مقرارت ترافیکی بصورت عمدی در صورتی که منجر به فوت یا مجروحیت یا معلولیت شخص گردد.

۴- در حالتی که در اثر وقوع حادثه بیش از یک نفر فوت یا شدیداً مجروح شده باشد.

تغییر شکل علامۀ ترافیکی

مادۀ 567:

شخصی که علامه ترافیکی را که در راه عام یا بنا نصب گردیده یا علایمی را که بمنظور تعیین مسافه ها یا رهنمایی به شهر ها، ‌راه ها یا محلات عام دیگر نصب گردیده تغییر شکل بدهد یا جهت آن را تغییر دهد، به جزای نقدی از پنج هزار تا ده هزار افغانی، محکوم می گردد.

عدم گذاشتن علامه اخطاریه در مواضع

مادۀ 568:

اشخاص آتی به جزای نقدی پنج  هزار افغانی، محکوم می گردند:

۱- شخصی که در گذاشتن علامه اخطاریه یا تنویری در مواضعی که در راه عام حفر می کند یا در آن اموال را مـی گذارد، اهمال نماید.

2- ‌شخصی که علامات اخطاریه یا تنویری مندرج جزء 1 این ماده را از بین ببرد.

3- شخصی که چراغی را که بمنظور روشن کردن راه یا میدان عام بکار رفته خاموش،‌ دور یا تلف نماید.

فصل پنجم

اسقاط جنین و مجازات آن

اسقاط جنین

مادۀ 569:

(1) شخصی که عمداً  جنین زن حامله را از بین ببرد یا آن را قبل از موعد طبیعی تولد بیرون آورد، مرتکب جرم اسقاط جنین می گردد.

(2) هرگاه در جرم اسقاط جنین  شرایط اقامۀ  دیت تکمیل نگردد یا به نحوی از انحا ساقط شود، مرتکب  مطابق احکام این فصل، مجازات می گردد.

اسقاط جنین در اثر ضرب

مادۀ 570:

شخصی که عمداً جنین زن حامله را از طریق ضرب یا هر نوع اذیت دیگر اسقاط نماید، به حبس
طویل تاهفت سال، محکوم می­گردد.

اسقاط جنین در اثر دادن ادویه یا توسط افراد

مادۀ 571:

(1) شخصی که عمداً بوسیلۀ دادن ادویه یا استعمال سایر وسایل موجب اسقاط جنین شود، گر چه اسقاط جنین به رضایت زن صورت گرفته باشد، به حبس متوسط، محکوم می­گردد.

(2) هرگاه اسقاط کننده، طبیب،‌ جراح، ‌دواساز یا قابله باشد، مرتکب به حبس متوسط بیش از دو سال، محکوم می­گردد.

(3) هرگاه ادویه به زن حامله با حسن نیت یا به اشتباه داده شده باشد، مرتکب به جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می­گردد.

(4) هرگاه اسقاط جنین بمنظور نجات دادن حیات مادر با تجویز طبیب بمنظور تداوی صورت گرفته باشد، فاعل  مجازات نمی‌گردد.

رضایت زن حامله به اسقاط جنین

مادۀ 572:

هرگاه زن حامله با وجود علم به نتیجه عمل عمداً به خوردن ادویه یا استعمال دیگر وسایل راضی شود یا خود عمداً به این عمل مبادرت یا به شخص دیگری اجازه استعمال وسایل متذکره را بدهد و به اثر آن اسقاط جنین واقع گردد،  به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

شروع به جرم اسقاط جنین

مادۀ 573:

شروع به جرم اسقاط جنین قابل مجازات نمی­باشد.

حالت مشدده جرم اسقاط جنین

مادۀ 574:

هرگاه اسقاط جنین منجر به عقیم شدن زن گردیده باشد، مرتکب به حد اکثر جزای پیش بینی شده این فصل،  محکوم می گردد.

فصل ششم

ضرب یا جرح و مجازات آن

ضرب یا جرح

مادۀ 575:

1- ضرب: وارد کردن صدمه به بدن است که سبب تورم یا کبودی یا پیچ خوردن مفاصل بدون شکستگی آنها یا خون مردگی یا خون ریزی داخلی در بدن شود و با قطع نسج و جاری شدن خون از بدن همراه نباشد.

2- جرح: وارد کردن زخم به بدن است که سبب خراشیدگی یا بریدگی یا پارگی یا قطع عضو یا سوختگی یا شکستگی آن شود و توأم با قطع نسج و خونریزی بیرونی باشد.

ضرب یا جرح منجر به قطع یا نقصان عضو

مادۀ 576:

(1) شخصی که عمداً دیگری را طوری مجروح یا مضروب کند که سبب از کار افتیدن عضوی از اعضای بدن یا منجر به معلولیت یا از بین رفتن یکی از حواس وی بطور دایمی گردد، به حبس طویل تا ده سال، محکوم می گردد.

(2) شخصی که عمداً دیگری را طوری مجروح یا مضروب کند که سبب زایل شدن عقل مجنی علیه گردد، به حبس طویل بیش از ده سال، محکوم می گردد.

(3) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده سبب معلولیت دایمی نگردد، مرتکب به حبس متوسط تا دوسال،  محکوم می گردد.

ضرب یا جرح منجر به ناتوانی عضو از کار

مادۀ 577:

هرگاه ضرب یا جرح سبب معلولیت واز کار افتیدن عضو نشده وسبب ناتوانی از کار گردد، مرتکب با نظر داشت مدت قرار ذیل مجازات می گردد:

1- در صورتی که منجر به ناتوانی از کار تا یک هفته گردد، به جزای نقدی از پنج هزار تا پانزده هزار افغانی.

2- در صورتی که منجر به ناتوانی از کار بیش از یک هفته تا یک ماه گردد، به جزای نقدی از پانزده هزار تا سی هزار افغانی.

3- در صورتی که منجر به ناتوانی از کار بیش از یک ماه تا سه ماه گردد، به حبس قصیر.

4- در صورتی که منجر به ناتوانی از کار برای مدت بیش از سه ماه گردد، به حبس متوسط تا دوسال.

احوال مشدده ضرب یا جرح

مادۀ 57۸:

ارتکاب ضرب یا جرح در یکی از حالات ذیل مشدده شناخته شده، مرتکب به حد اکثر مجازات جرم ارتکابی، محکوم می گردد:

1- در حالتی که عمل فاعل با اصرار قبلی و ترصد همراه باشد.

2- در حالتی که مجنی علیه از جمله اصول، فروع، استاد، شاگرد،  همسر یا شخص تحت حمایت یا سر پرستی فاعل باشد.

3- در حالتی که عمل با استفاده از ضعف جسمی مجنی علیه صورت گرفته باشد.

4- در حالتی که عمل توسط بیش از یک نفر صورت گرفته باشد.

5- در حالتی که از سلاح استفاده صورت گرفته باشد.

ضرب یا جرح بمنظور ارتکاب جنحه یا جنایت دیگر

مادۀ 579:

شخصی که  دیگری را بمنظور ارتکاب جنحه یا جنایت دیگر مضروب یا مجروح نماید،  علاوه بر مجازات جرم ارتکابی به مجازات ضرب یا جرح مندرج این فصل، نیز محکوم می گردد.

ضرب یا جرح غیر عمدی

مادۀ 580:

شخصی که به اثر خطای ناشی از اهمال، بی احتیاطی یا عدم مهارت، دیگری را  مضروب یا مجروح کند، به  جزای نقدی از پنج هزارتا  بیست هزارافغانی، محکوم می گردد.

جرح یا قتل به اثر جنگ مغلوبه

مادۀ 581:

(1) هرگاه به اثر جنگ مغلوبه قتل یا جرح شدید واقع گردد، هریک از اشخاصی که در جنگ اشتراک نموده اند به سبب اشتراک در جنگ، به حبس متوسط محکوم می گردند. مگر این که عدم مسؤولیت آنها ثابت گردد.

(2) هرگاه در حالت مندرج فقرۀ (1) این ماده،  محرک جنگ یا فاعل قتل یا جرح شدید تشخیص شده بتواند، مرتکب و محرک به جزای پیش بینی شده اصل جرم، محکوم می گردد.

(3) در غیر از احـوال مندرج فقره های (1 و2) این ماده  در حالاتی که ضرب واقع شده باشد، هریک از اشتراک کنندگان به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد.

(4) جنگ مغلوبه به مقصد این ماده عبارت است از درگیری بیش از سه نفر که در آن فاعل عمل جرمی معلوم نباشد.

دادن مواد ضرر ناک و غیر کشنده

مادۀ 582:

شخصی که عمداً دیگری را مواد ضررناک غیر کشنده بدهد که موجب معلولیت دایمی، عطالت عضو یا از کار افتیدن آن یا فقدان یکی از حواس او گردد، حسب احوال به حبس متوسط بیش از سه سال یا حبس طویل، محکوم می گردد.

تعذیب جسمی یا روانی شاگرد یا کار آموز

مادۀ 583:

شخصی که شاگرد، کار آموز و کارکن را بمنظور اصلاح، بدون ضرب یا جرح مورد تعذیب قرار دهد، به بدیل حبس، محکوم می­گردد.

جبران خساره

مادۀ 584:

(1) در تمام احوال مندرج این فصل مرتکب مکلف به پرداخت جبران خساره وارده به مجنی علیه، نیز می باشد.

(2) هرگاه مرتکب به رضایت خود خساره وارده را جبران نماید و از عمل ارتکابی اظهار پیشیمانی نماید و مجرم متکرر نباشد، به چهارم حصه مجازات جرم ارتکابی، محکوم می گردد.

فصل هفتم

گرفتاری، توقیف یا تحدید آزادی

گرفتاری، توقیف یا تحدید آزادی

مادۀ 585:

شخصی که دیگری را گرفتار یا آزادی وی  را به صورت غیر قانونی سلب یا محدود سازد یا به سلب یا محدود ساختن آزادی دیگری بعد از ختم مدت قانونی آن ادامه بدهد، مرتکب جرم گرفتاری، توقیف یا تحدید آزادی گردیده، مطابق احکام این فصل، مجازات
می گردد.

مجازات گرفتاری توقیف یا تحدید آزادی

مادۀ 586:

مرتکب جرم گرفتاری، توقیف یا تحدید آزادی، به حبس متوسط، محکوم می گردد.

حالات مشدده

مادۀ 587:

ارتکاب جرم گرفتاری، توقیف یا تحدید آزادی در یکی از حالات ذیل مشدده شناخته شده، مرتکب به حبس طویل تا هفت سال، محکوم می گردد:

1- در حالتی که جرم توسط مؤظف خدمات عامه ارتکاب یافته باشد.

2- در حالتی که جرم با جبر، اکراه یا تهدید به قتل یا تهدید به اذیت بدنی ارتکاب گردیده باشد.

3- در حالتی که جرم با استفاده از لباس رسمی بدون داشتن حق استفاده از آن یا متصف ساختن به صفت کاذب صورت گرفته باشد.

4- در حالتی که با استفاده از امر تزویری به عنوان مقام صلاحیت دار  دولتی ارتکاب گردیده باشد.

5- در حالتی که مدت توقیف غیر قانونی از یک ماه بیشتر باشد.

در اختیار قرار دادن محل بمنظور توقیف غیر قانونی

مادۀ 588:

شخصی که با وجود اگاهی محلی را برای توقیف غیر قانونی به اجاره یا کرایه یا عاریت دهد، به حبس متوسط تا سه سال، محکوم می­ گردد.

نگهداری غیر قانونی مظنون، متهم یا محکوم علیه در محلات سلب آزادی

مادۀ 589:

(1) هرگاه پولیس، مؤظف امنیت ملی، څارنوال یا مسؤول محلات سلب آزادی شخصی را بیش از یک روز از موعد قانونی تحت نظارت، توقیف، حبس یا حجز قرار دهد، به حبس قصیر یا جزای نقدی سه هزار افغانی در برابر هر روز،  محکوم می گردد.

(2) هرگاه عمل با سوء نیت صورت گرفته باشد ویا به طور مکرر انجام شده باشد، مرتکب به حبس متوسط،  محکوم می گردد.

فصل هشتم

اختطاف و مجازات آن

جرم اختطاف

مادۀ 590:

(1) اختطاف عبارت است از ربودن شخص با استفاده از تهدید یا استعمال قوه ( زور) یا انواع دیگر ارعاب یا کار برد حیله و فریب یا با استفاده از ناتوانی جسمی یا روانی یا تبدیل نمودن طفل نوزاد با طفل نوزاد دیگر یا دور نمودن طفل از والدین یا سرپرست قانونی وی یا رها نمودن طفل در محل غیر مسکون است اعم از اینکه چنین اعمال  به مقصد بهره کشی باشد یا رسانیدن ضرر.

(2) شخصی که خود یا توسط دیگری عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده را مرتکب شود، مطابق احکام این فصل، مجازات می گردد.

اختطاف به مقصد مطالبه یا اخذ مال یا منفعت

مادۀ 591:

شخصی که دیگری را با تهدید یا استعمال قوه یا انواع دیگر ارعاب یا با استفاده از مواد مسموم کننده یا سلاح جارحه یا ناریه یا با حیله وفریب اختطاف کند و در بدل رهایی وی مال یا منفعتی را مطالبه یا اخذ کند، به حبس طویلی که از دوازده سال کمتر نباشد، محکوم می گردد.

رهایی  طفل در محل غیر مسکونی

مادۀ 592:

(1) هرگاه شخص  طفلی را که سن وی کمتر از 7 سال باشد، در محل غیر مسکونی رها کند، در صورتی که به طفل صدمه نرسیده باشد، به حبس متوسط، محکوم می گردد.

(2) هرگاه در نتیجه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده به طفل صدمه رسیده باشد، مرتکب علاوه بر حبس متوسط به جزای جرم ارتکابی، نیز محکوم می‌گردد.

پنهان نمودن یا تبدیل نمودن طفل نوزاد

مادۀ 593:

شخصی که، طفل نوزاد را از نزد سرپرست قانونی وی، دور سازد یا او را پنهان نماید یا به طفل دیگری تبدیل کند یا او را کذباً به غیر از مادرش نسبت دهد، به حد اکثر حبس متوسط،  محکوم می گردد.

حالات مشددۀ اختطاف

مادۀ 594:

(۱) ارتکاب جرم اختطاف در یکی از حالات ذیل مشدده شناخته شده،  مرتکب به حد اکثر حبس طویل، محکوم می گردد:

1-  در صورتی که  مجنی علیه طفل یا زن باشد یا جرم توسط مستخدم مجنی علیه یا شخصی که مجنی علیه تحت سر پرستی یا نگهبانی یا تربیت وی قرار داشته یا با استفاده از  ناتوانی جسمی یا روانی مجنی علیه ارتکاب شود.

2- در صورتی که مجنی علیه از طریق گماشتن به جنگ مسلحانه یا کار اجباری، آزمایشات طبی یا قطع عضو وسایر فعالیت های غیر قانونی مورد بهره کشی قرار گرفته باشد.

3- در صورتی که مجنی علیه از طریق فعالیت های جنسی وتهیه تصاویر وفلم های منافی اخلاق (پورنوگرافی)، مورد بهره کشی قرار گرفته باشد.

تجاوز جنسی بالای مجنی علیه جرم اختطاف

مادۀ 595:

هرگاه در نتیجه جرم اختطاف، مجنی علیه مورد تجاوز جنسی نیز قرار گرفته باشد، مرتکب با نظرداشت احکام تعدد جرایم مندرج این قانون، به مجازات محکوم می گردد.

تهدید شخص اختطاف شده

مادۀ 596:

هرگاه در جرم اختطاف تهدید به قتل یا قطع عضو صورت گرفته باشد، شخص اختطاف کننده به حد اکثر مجازات مندرج این فصل، محکوم می گردد.

ارتکاب جرم توسط منسوب نیرو های نظامی

مادۀ 597:

هرگاه جرم اختطاف با استفاده از واسطه یا سلاح دولتی یا با استفاده از وظیفه یا موقف  یا با استفاده از نفوذ توسط منسوب نیرو های نظامی یا مؤظف خدمات عامه ارتکاب یابد، مرتکب به حبس دوام درجه2 محکوم میگردد.

قطع عضو یا فوت مجنی علیه در نتیجۀ اختطاف

مادۀ 598:

شخصی که،  دیگری را اختطاف کند و در نتیجۀ آن عضوی از اعضای بدن مجنی علیه تلف یا معیوب شود به جزای حداکثر حبس طویل و اگر منجر به مرگ شود، به مجازات قتل عمد، محکوم می گردد.

بردن بمنظور ازدواج

مادۀ 599:

 هرگاه شخصی، زنی را که سن قانونی ازدواج را تکمیل کرده باشد بمنظور ازدواج از محل اقامت اولیای وی با خود ببرد در صورتی که به رضا و رغبت زن قانوناً با وی عقد ازدواج نماید، این عمل اختطاف شناخته نمی شود.

فصل نهم

راهزنی و مجازات آن

 راهزنی

مادۀ 600:

شخصی که به قصد گرفتن مـال از طریق مغالبه در راه عام و یا در هر محل محجور دیگر با سلاح یا وسیله ای که مشابه سلاح باشد موضع گرفته و مرتکب یک یا چند  عمل ذیل شود، راهزن شناخته شده مطابق احکام این فصل، مجازات می شود:

1- تخویف عابرین.

2- گرفتن مال غیر با تهدید.

3- قتل انسان.

4- قتل انسان وگرفتن مال غیر.

مجازات تعزیری جرم راهزنی

مادۀ 601:

(1) هرگاه در جرم راهزنی شرایط اقامه حد تکمیل نگردد یا به نحوی از انحا جزای محکوم بهای حد ساقط شود، مرتکب تعزیراً قرار ذیل، مجازات می­گردد:

1- در صورتی ­که سبب تخویف عابرین شده باشد، به حبس متوسط بیش از سه سال.

2- در صورتی­ که سبب تخویف عابرین و گرفتن مال شده باشد، به حبس طویل.

3- در صورتی­ که سبب قتل شده باشد، به اعدام.

(2) هرگاه مرتکب جرم راهزنی علاوه بر تخویف یا گرفتن مال عابرین، عمل تجاوز جنسی را نیز  مرتکب شده باشد، در صورت عدم تکمیل شرایط تطبیق حد زنا به حبس دوام درجه1، محکوم می گردد.

راهزنی دریایی

مادۀ 602:

شخصی که مرتکب جرم راهزنی دریایی گردد، حسب احوال، به حبس طـویل یا  حبس دوام درجه2 و رد مال، محکوم می گردد.

قتل عمد در راهزنی

مادۀ 603:

هرگاه در جریان ارتکاب جرم راهزنی قتل واقع شده باشد، قتل عمد شناخته می شود.

مجازات شرکای راهزنی

مادۀ 604:

هرگاه یکی از راهزنان مرتکب یکی از اعمال مندرج مادۀ 600 این قانون گردد، سایر شرکا به عین مجازات فاعل جرم، محکوم می­ گردند.

فصل دهم

منع استخدام طفل در قطعات نظامی

منع استخدام

مادۀ 605:

شخصی که طفل را در خدمات نظامی جذب و یا در کار های خدماتی جزوتام های نظامی از آنها استفاده نماید مرتکب جرم گردیده مطابق احکام این فصل، مجازات می گردد.

مجازات استخدام کنندۀ طفل

مادۀ 606:

هرگاه مسؤول قطعۀ نظامی طفل را در قطعۀ نظامی استخدام نماید، به حبس قصیر، محکوم می‌گردد.

استخدام با استفاده از اسناد تزویری

مادۀ 607:

شخصی که زمینۀ استخدام طفل را با استفاده از اسناد تزویری در قطعۀ نظامی فراهم نماید، به جزای تزویر مندرج این قانون،  محکوم می گردد.

استحصال وظیفه از طفل

مادۀ 608:

هرگاه مسؤول قطعۀ نظامی با وجود علم به استحصال وظیفه از طفل در قطعۀ نظامی ادامه دهد، به حبس قصیر،  محکوم می گردد.

فصل یازدهم

جرایم نقض حقوق طفل

 محرومیت طفل از حق تعلیم، آموزش و دسترسی به خدمات صحی

مادۀ 609:

شخصی که مرتکب یکی از اعمال آتی گردد، به حبس قصیر یا جزای نقدی از سی هزار تا شصت هزار افغانی،  محکوم می گردد:

1- محروم ساختن طفل از حق تعلیم، آموزش فنی مسلکی.

2- محروم ساختن طفل از دسترسی به خدمات صحی.

مجازات استفاده از طفل در فعالیت های سیاسی

مادۀ 610:

(1) شخصی که از طفل در فعالیت های سیاسی منحیث ابزار و وسیله استفاده نماید، به حد اکثر حبس  قصیر، محکوم می گردد.

(2) اشتراک طفل بمنظور احقاق حق خود شان در تظاهرات و اعتصابات از این امر مستثنی است.

مجازات انتقال یا نگهداری طفل بدون اجازه ممثل قانونی وی

مادۀ 611:

(1) شخصی که طفل را بدون اجازه والدین، ولی، وصی یا سرپرست نگهداری یا وی را به خارج از کشور انتقال دهد،  به حبس قصیر بیش از نه ماه یا به جزای نقدی از چهل و پنج هزار تا شصت هزار افغانی، محکوم می گردد. مشروط بر این که هدف مرتکب بهره برداری نباشد.

(2) در حالات مندرج فقرۀ (1) این ماده در صورتی که والدین طفل از هم جدا شده باشند، در صورت عدم رضایت یکی از آنها، اخذ اجازه محکمه حتمی است.

لت وکوب طفل

مادۀ 612:

(1) شخصی که طفل را مورد لت و کوب، تعذیب یا بد رفتاری قرار دهد، اما  منجر به جراحت یا معلولیت وی نگردد، به حبس قصیر، محکوم می­گردد.

(2) شخصی که جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده را به صورت مکرر مرتکب گردد، به حداکثر حبس قصیر، محکوم می گردد.

(3) هرگاه مرتکب مندرج فقرۀ (1) این ماده سرپرست قانونی طفل باشد، به حبس متوسط تا