قانون رسیدگی به تخلفات اطفال

جمهوری اسلامی افغانستان

شماره: (765)

این قانون یک فرمان تقنینی از سوی رییس جمهور است که در سال 1383 صادر شده است.

تاریخ: 19/12/1383

محترم سرور دانش وزیر عدلیه!

قــانون رســیـدگـــی بــه تـــخلفات اطـــفـــال بـداخل (8) فصل و (66) ماده که از طــــرف مــجـلــس عـالــی وزراء تـــصویب و از جانب ما به اساس فرمان شماره (46) مؤرخ 19/12/1383 مــنظور گــــردیــــده است، بـــشـما ارسال شد تا به نشر آن در جـــریدۀ رسمی اقدام نمائید.

حامد کرزی

رئیس جمهور جمهوری اسلامی افغانستان

 

 

 

 

 

 

 

فـــرمان رئـیس جمهور جمهوری اسلامی افــغانستان در بــارۀ انــفـاذ قــانــون رســیــدگــی بــه تـخـلـفـات اطــفــال

شماره: (46)

تاریخ: 19/12/1383

مادۀ اول:

قـــانـــون رسیدگی به تخلفات اطـــفـــال را که بــــه اسـاس مصوبه شـماره (10) مــؤرخ 26/11/1383 از طــرف مــجلس عالی وزراء بـداخل (8) فصل و (66) ماده تصویب گـــردیــده است، تــوشیح مـیدارم.

مادۀ دوم:

ایـــن فــرمان از تاریخ تــوشـیـح نـافـذ و همراه با قانون در جــریــدۀ رسمی نشر گردد.

حامد کرزی

رئیس جمهور جمهوری اسلامی افغانستان

 

 

 

 

قانـون رسیـدگی بـه تخلفـات اطفـال

فصل اول: احکام عمومی

مبنی

مادۀ اول:

این  قـانـون  بــا  نظر  داشت  ارزش های  منــدرج  ماده  پنجاه  و چــهارم  قــانـون اســاسی و رعـایت کنوانسیون های بین‌المللی حمایه  حقوق  بشر  و به خصـوص منافع اطفــال به منظور طرز رسیدگی به جرایم اطفــال متخلف  از  قانــون، اطفــال در معرض خطر  و  اطفــال  نیازمند مراقبت و حفاظت و تأمین  حقوق آنها در جریان تحقیق و محاکمه وضع گردیده است.

اهداف

مادۀ دوم:

اهداف این قانون عبارت است از:

1- اصلاح و تربیت مجدد اطفال متخلف از قانون.

2- محترم شمردن نقش اساسی اطفال در اعمار جامعه و حمایت جسمی، اخلاقی، معنوی و رفاه اجتماعی آنها.

3- مشخص نمودن مسوولیت والدین، سرپرست یا وکیل قانونی اطفال.

4- رعایت کنوانسیون حقوق طفل در جریان تحقیق و بعد از محاکمه.

5- استماع بیانات و نظریات اطفـال حین  تحقیق  و  محاکمه، تـوسط خـود یـا ممثل قـانونی آنها.

6- تشویق به نظارت مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی غیر دولتی به منظور جلوگیری از تخلفات اطفال.

7- حفاظت از اطفالیکه در معرض خطر قرار داشته و نیازمند مراقبت و محافظت باشند.

 

طرز برخورد

مادۀ سوم:

طفلیکه مورد اتهام قرارگیرد، مرتکب تخلف از قانون شود یا اعمال غیر عادی را از خود نشان دهد و یا اینکه نیازمند مراقبت و حفاظت باشد، مطابق احکام این قانون با وی برخورد صورت میگیرد.

اصطلاحات

مادۀ چهارم:

اصطلاحات آتی در این قانون معانی ذیل را دارد:

1- طفل: شخصی است که سن هجده سالگی را تکمیل نکرده باشد.

2- طفل غیر ممیز: شخصی است که سن هفت سالگی را تکمیل نکرده باشد.

3- طفل ممیز: شخصی است که سن هفت سالگی را تکمیل و دوازده سالگی را تکمیل نکرده باشد.

4- طفل نوجوان: شخصی است که سن دوازده سالگی را تکمیل و هجده سالگی را تکمیل نه کرده باشد.

5- حجز: عبارت است از تحدید آزادی طفل محکوم در مراکز اصلاح و تربیت اطفال.

6- حجز در منزل: عبارت است از مقید نمودن طفل درخانه، محل خصوصی یا عمومی و یا در یکی از مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی برای مدت معیین.

7- ممثل قانونی: عبارت است از والدین، اولیا، اوصیا، اقارب، قیم، وکیل یا سرپرست قانونی طفل.

عدم مسوولیت

مادۀ پنجم:

(1) شخصی که سن دوازده سالگی را تکمیل نکرده باشد، درصورت ارتکاب جرم مسوولیت جزائی به او راجع نمی شود.

(2) هر گاه جرم مرتکبه مندرج فقره (1) این ماده ناشی از غفلت والدین بوده و موجب ضرر مادی شود، والدین به جبران آن مکلف می گردند.

تثبیت سن

مادۀ ششم:

(1) سن طفل در جریان تحقیق ومحاکمه به اساس تذکره تابعیت وی تثبیت میگردد.

 (2) هر گاه طفل تذکره نداشته باشد یا حالت ظاهری وی با سن مندرج تذکره تابعیت عدم مطابقت را نشان دهد، نظریه طب عدلی در زمینه خواسته میشود.

(3) در موارد یکه تعیین سن به اساس نظر داکتر طب عدلی و یا طبیب دیگر با سوابق قضیه و حـــالات ظــاهری طفل مغایر باشد، مــوضـــوع تعییــن مــجدد ســــن بــه هیئت طبــــی کــه کمتــر از ســـه نفر داکتر نباشد، راجع می‌گردد.

(4) تعیین و تثبیت سن طفل به اعتبار تاریخ وقوع جرم صورت میگیرد.

مجازات

مادۀ هفتم:

مجازات طفل حتی بمنظور اصلاح و تربیت بطور شدید و حقارت آمیز جواز ندارد.

تعیین حد اقل مدت حجز

مادۀ هشتم:

حجز طفل به عنوان آخرین  راه  حل اصلاح و تربیت آنها تلقی میشود. محکمه در تعیین مدت حجز حد اقل مدت ممکنه آن را مطابق احکـام این قانون در نظر می‌گیرد.

فصل دوم: کشف و تحقیق جرایم اطفال

څارنوال اختصاصی

مادۀ نهم:

(1) کشف جرایم اطفال توسط پولیس و بررسی، تحقیق و تعقیب آن توسط څارنوالی اختصاصی اطفـال صورت میگیرد. بدین منظور څارنوالی اختصاصی اطفـال درمرکز و ولایات ایجاد میگردد.

(2) څارنوالی اختصاصی اطفال متشکل از رئیس و اعضای مسلکی و اداری میباشد که در مورد جرایم مربوط به اطفال مطابق احکام این قانون اجراآت می نمایند.

(3) اعضای مسلکی څارنوالی اختصاصی اطفال برعلاوه داشتن شرایط مندرج قانون مربوط دارای استعداد، آموزش مسلکی و تجربه خاص در مسایل اطفال نیز میباشند.

(4) څارنوال اختصاصی اطفال نمیتواند مستقیماً اقدامات قانونی علیه اطفالیکه مرتکب جرم شده اند، آغاز نماید، مگر اینکه شخص یا مرجعی در این رابطه به څارنوال شکایت تحریری را ارایه نماید.

حالات دستگیری

مادۀ دهم:

(1) درصورت وجود شواهد علنی مبنی بر ارتکاب جرم جنحه یا جنایت، پولیس صلاحیت دارد طفل را در یکی از حالات ذیل دستگیر نماید:

1- در صورت امکان خطر فرار طفل.

2- درصورت خطر از بین رفتن اسناد و شواهد جرم.

3- درصورت امکان خطر تکرار جرم جدید.

(2) شخص کمتر از هجده سال دستبند (ولچک) زده نمی شوند، مگر اینکه امکان وقوع فرار یا صدمه زدن به خودشان یا دیگران موجود باشد.

(3) محکمه اختصاصی اطفـال صلاحیت  دارد، حین  صدور  حکم توقیف قبل از محاکمه، عوض توقیف نمودن طفل راه های حل منــاسب دیـگـری را مطالعه نماید.

(4) اطفال تحت توقیف جدا از بزرگسالان نگهداری میشوند.

اطلاع دستگیری

مادۀ یازدهم:

(1) پولیس مکلف است موضوع دستگیری و محل مراقبت طفل را در  مدت  بیست  و  چهار ساعت از زمان دستگیری به ممثل قانونی طفل و مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی اطلاع دهد، در صورت عدم اطلاع در مدت مذکور، پولیس مکلف است راپور کتبی موضوع را با  ارائه دلایل تأخیر به څارنوالی مربوط توضیح نماید. هرگاه  پولیس  قادر  به  ارائه  عذر  معقول  نباشد،  موضوع قابل تعقیب عدلی پنداشته میشود.

(2) ممثل قانونی میتواند بلا فاصله بعد از دستگیری طفل، رهائی وی را به قید ضمانت تقاضا نماید. پولیس و څارنوال مکلف است در مدت بیست و چهار ساعت در مورد درخواست رهائی طفل تصمیم خویش را اتخاذ و اعلام نماید. در صورت عدم اتخاذ تصمیم، ممثل قانونی می تواند، به څارنوال ما فوق شکایت نماید.

(3) څارنوال و قاضی میتوانند طفل را به قید ضمانت بدون تضمین مالی رها کنند، مگر اینکه حالت وی ایجاب توقیف را نماید.

(4) ممثل قانونی میتواند رهائی طفل توقیف شده را به قید ضمانت یا تمدید آن را در طول جریان تحقیق یا محاکمه تقاضا نماید. در صورتیکه محکمه توقیف بیشتر طفل را لازم نداند، میتواند حکم رهائی طفل را بدون ضمانت صادر نماید.

محل نگهداری:

مادۀ دوازدهم:

طفل مظنون دستگیر شده در یک محل خاص مؤقتاً تحت توقیف قرار میگیرد. اداره توقیف مکلف است برای طفل تحت توقیف زمینه دسترسی به خدمات اجتماعی، تعلیمی، حرفه ئی، روحی و صحی را با نظرداشت اقتضای سن و جنس وی مساعد سازد.

ترتیب محضر

مادۀ سیزدهم:

(1) پولیس مکلف است از تاریخ کشف در مدت بیست و چهار ساعت، اوراقی را که حاوی محضر و تمام معلومات لازم مربوط به طفل مظنون باشد، ترتیب و به څارنوالی اختصاصی اطفال جهت تکمیل تحقیق رجعت دهد.

(2) در صورتیکه اوراق حاوی محضر و تمام معلومات لازم مربوط در مدت بیست و چهار ساعت تکمیل شده نتواند، څارنوال اختصاصی اطفال صلاحیت دارد، بعد از تقاضای کتبی پولیس میعاد تسلیمی اوراق و معلومات لازم را برای مدت چهل وهشت ساعت تمدید نماید.همچنان څارنوال صلاحیت دارد طفل را به ممثل قانونی وی تسلیم نماید.

میعاد اکمال تحقیق

مادۀ چهار دهم:

(1) څارنوال اختصاصی اطفال مکلف است تحقیق را بعداز مواصلت دوسیه درمدت یک هفته تکمیل نماید. درصورتیکه تحقیق درمدت مذکور تکمیل شده نتواند، څارنوال مکلف است تمدید مدت را برای سه هفته دیگر از محکمه مربوط مطالبه نماید.

محکمه اطـفال مکلف است در مدت بیست و چهار ساعت تصمیم خویش را مبنی بر توقیف یا عدم آن ابلاغ نماید.

(۲) طفل یا ممثل قانونی یا وکیل مدافع وی میتواند در هر زمان از حکم توقیف قبل از محاکمه به محکمه شکایت نماید.

میعاد ترتیب صورت دعوی

مادۀ پانزدهم:

څارنــوال اختصـاصی اطفـال مکلف است، بعداز تکمیل تحقیق و جمع آوری ســوابق مندرج مـاده هـفدهـم ایــن قانون در مدت یک هفته صورت دعوی را تــرتیب و رسـماً به محـکمه ارایه نماید. درصورتیکه ارایه صورت دعوی در مدت متذکره ممکن نگردد، څارنـوال می‌تواند از مــحکـمه مــربوط برای مدت سه  هفته تقاضای تمدید را نماید، مشروط براینکه طفل تحـــت تـــوقیف قــرارنداشتـه باشد.

حفظ دوسیه

مادۀ شانزدهم:

در صورت عدم موجودیت دلایل الزام جهت محاکمه طفل، څارنوال دوسیه را حفظ و جریان را در مدت یک هفته برای مجنی علیه و مدعی حق العبد ابلاغ می نماید.مدعی حق العبد میتواند در خواست جبران خساره خویش را به محکمه مدنی مربوط طی مدت سی روز تقدیم نماید.

معلـومات غـرض تهیـه دلایـل الزام

مادۀ هفدهم:

(1) څارنـوال اختصاصی اطفـال مکـلـف است حیــن تحقیـق جــرایـــم مربوط اطـفال نکات ذیل را غرض تهیـه دلایــل الــزام در نظر گیرد:

1- سن،  روز،  ماه  و  ســال  تولد.

2- سطح انکشاف روحی.

3- شخصیت ولیاقت.

4- علل وانگیزه های ارتکاب جرم.

5- سطح تعلیمی حین ارتکاب جرم.

6- شرایط محیط زندگی حین ارتکاب جرم.

7- خفت وشدت جرم.

8- سابقه جرمی.

9- طرز سلوک حین ارتکاب جرم و بعد از آن.

10- نوع، شواهد، وسائل، قصد، زمان و مکان جرم.

11- میزان خطرات وارده به شخص متضرر.

12- وجود شرکاء، عاملین و محرکین جرم.

13- سایر حالاتیکه در تعیین جزاء مؤثر پنداشته شود.

(2) څارنوال مکلف است حین تحقیق جرایم اطفال و تثبیت قضایای آنها از پولیس، والدین، مربی، معلم، اهل خبره و سائر اشخاصیکه راجع به آنها اطلاعات دارند، معلومات حاصل نماید.

(3) څـارنوال مکلف است سوابق و جزئیات تحقیق را به صورت محرمانه نگهداری نماید، صرف محاکم مربوط و وکیل مدافع وی می‌توانند به سوابق جرمی دسترسی داشته باشند.

ارجاع قضیه متهم بلندتر از هــجده  ســال بـــه مــراجــع مـربـــوط

مادۀ هجدهم:

(1) درصورتیکه نزد څارنوال یا محکمه اطفال بعداز شروع تحقیق یا محاکمه ثابت شود که سن متهم حین ارتکاب جرم بیشتر از هجده سال بوده، آنها مکلف اند قضیه را به مراجع مربوط آن محول نماید.

(2) در صورتیکه متهم به تصمیم مندرج فقره (1) این ماده قناعت  نداشته  باشد، می تواند به مقامات فوقانی استیناف طلب گردد، مقامات فوقانی موضوع را به هیئت طبی مندرج فقره (3) ماده ششم این قانون محول نموده و صدور فیصله نهائی معطل می گردد. هرگاه متهم تحت توقیف قرارداشته باشد، هیئت طبی مکلف است در مدت یک هفته، نظر خویشرا ارائه نماید.

اتخاذ تدابیر مؤقت حفاظتی

مادۀ نزدهم:

(1) محکمه اختصاصی اطفال میتواند، درمورد اطفال متهمیکه رفتار غیر عادی دارند، به اساس تقاضای څارنوال یا ممثل قانونی وی تدابیر مؤقت حفاظتی را اتخاذ نماید.

(2) طفل  متهم  مصاب  به امــراض  روانی،  جــهت  تداوی  به مؤسسات  صحت  روانی معرفی می گردد، درینصورت مدت اقامت وی در مؤسسه صحی از طرف قاضی با نظرداشت توصیه متخصصین طبی تعیین میشود.

سپردن طفل به ممثل قانونی

مادۀ بیستم:

(1)    طفل صاحب عقل و درایت که سن دوازده سالگی را تکمیل نکرده  باشد،  در صورت  ارتکاب  جرم  جنحه  یا  جنایت جهت  تکمـیل  تحـقیق  تحت  حجز  قرار داده نشده، څارنـوال وی را جهت مراقبت به ممثل قانونی یا اقارب با رعایت درجات و اخذ ضمانت سپرده میتواند.

(2)     طفلیکه  سن  دوازده  سالگی را تکمیل و هجده سالگی را تکمیل نکرده باشد، در صورت ارتکاب  جرم  جنحه  جهت  تکمیل تحقیق به پیشنهاد څارنـوال مربوط بعد از استیذان محکمه  ذیصلاح  به  ممثل قانونی یا اقارب شان با رعایت درجات و اخذ ضمانت سپرده میشوند.

(3)    هرگاه اطفال مندرج فقره های (1 و 2) این ماده، ممثل قانونی یا اقارب نداشته باشند، جهت مراقبت به مراکز اصلاح وتربیت اطفال یا سائر مؤسسات آموزشی و پرورشی تسلیم داده میشوند.

(4)    طفلیکه سن دوازده سالگی را تکمیل و هجده سالگی را تکمیل نکرده باشند، در صورت ارتکاب جرم جنایت جهت تکمیل تحقیق به پیشنهاد څارنوالی مربوط و استیذان محکمه ذیصلاح جهت حجز به مراکز اصلاح و تربیت اطـفال سپرده میشوند.

(5)    څـارنوال اطـفال مکلف است قبل از اتخاذ تصمیم قانونی علیه طفل مندرج فقره (3) این ماده، موضوع را با مراکز اصلاح و تربیت اطفال یا مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی مربوط در میان بگذارد.

(6)    مراکز اصلاح و تربیت اطفال و مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی مربوط مکلف اند، معلومات مکمل اضافی را در مورد شرایط زندگی، رفتار وسلوک طفل توأم با پیشنهادات در زمینه به څارنوالی و محکمه مربوط ارائه نمایند.

تـوصیـــه  و  تشـویــق بــه مصــالحــه

مادۀ بیست و یکم:

(1) څارنوال میتواند آمرین مراکز اصلاح و تربیت اطفال و مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی را دعوت نماید تا ممثل قانونی طفل و متضرر را به مصالحه ایکه خلاف قانون نباشد، توصیه و تشویق نماید، مشروط براینکه طفل مرتکب جرم جنحه یا جنایت نگردیده باشد. درسائر موارد څارنوال مکلف است طبق حکم ماده چهارد هم این قانون تحقیق را تکمیل و دوسیه را به محکمه مربوط احاله نماید.

(2) در صورت موافقت ممثل قانونی طفل و متضرر به مصالحه و پرداخت غرامت، څارنوال میتواند به حفــظ دوسیه اقـــــــدام نـــــماید.

حق داشتن وکیل مدافع

مادۀ بیست و دوم:

(1) طفل در تمام مراحل تحقیق و محاکمه حق داشتن وکیل مدافع و مطالبه ترجمان را دارد. در صورت عدم توانانی مالی والدین و یا ممثل قانونی طفل مبنی بر استخدام وکیل مدافع یا ترجمان، محکمه اختصاصی اطفال، وکیل مدافع یا ترجمان رابه مصرف دولت برای طفل مؤظف می نماید.

(2) ممثل قانونی، وکیل مدافع یا ترجمان طفل حق دارد از کلیه مراحل اجراآت قانونی ‌ایکه توسط څارنوال یا محکمه عملی می‌ گردد،اگاه و در آن اشتراک نماید.

(3) عدم اشتراک ممثل قانونی طفل حین تحقیق، مانع جریان تحقیق نمی گردد، مگر اینکه څارنوال حضور آن را حتمی بداند.

بررسی شکایت ممثل قانونی

مادۀ بیست و سوم:

ممثل قانونی طفل حق دارد بعد از حصول معلومات از جریان تحقیق، به څارنوال فوقانی شکایت نماید. څارنوال فوقانی مکلف است، شکایت را طور عاجل بررسی نموده، در مورد تصمیم مقتضی اتخاذ نماید.

جمع آوری فورم ها

مادۀ بیست و چهارم:

(1) څارنوال مکلف است غرض تکمیل دوسیه نسبتی طفل متهم فورمه های مخصوصیکه حاوی معلومات دقیق مندرج ماده هفدهم این قانون میباشد، جمع آوری نماید.

(2) درصورتیکه طفل با شخص بالاتر از هجده سال مشترکاً مرتکب جرم شده باشد، اقدامات قانونی علیه وی به صورت مجزا طبق احکام این قانون صورت میگیرد.

احضار طفل

مادۀ بیست و پنجم:

(1) طفل متهم جهت تحقیق یا محاکمه از طریق ممثل قانونی وی احضار میگردد. در صورتیکه ممثل قانونی طفل را حین احضار همراهی نکند، به حکم محکمه مبلغ پنجصد افغانی جریمه می گردد.

(2) هر گاه طفل درمراکز اصلاح وتربیت اطفال تحت توقیف باشد، در صورت ضرورت جهت اکمال تحقیق و یا محاکمه جلب آنها از طریق مراکز مذکور صورت میگیرد.

(3) ممثل قانونی طفل، مسوولین مراکز اصلاح و تربیت اطفال یا سائر مؤسسات آموزشی و پرورشی مکلف اند در صورت ضرورت طفلیکه تحت مراقبت یا توقیف شان قرار دارد، جهت اکمال تحقیق یا محاکمه در وقت معینه حاضر نمایند.

فصل سوم: طرز محاکمه اطفال

محکمه اختصاصى

مادۀ بیست و ششم:

(1) رسیدگی به جرایم اطفال توسط محکمه اختصاصی اطفال صورت می گیرد. بدین منظور در مراکز ولایات محاکم ابتدائیه اختصاصی اطفال ایجاد می گردد.

(2) محکمه ابتدائیه اختصاصی اطفال متشکل از رئیس، اعضاء و کارمندان اداری میباشد.

(3) قضات محکمه اختصاصی اطفال بر علاوه داشتن شرایط مندرج در قانون تشکیلات و صلاحیت محاکم دارای استعداد، آموزش مسلکی و تجربه خاص در مسائل مربوط به محاکمه اطفال نیز میباشند.

مراحل رسیدگی

مادۀ بیست و هفتم:

به منظور تأمین بهتر عدالت، قضایای مربوط به اطفال متخلف از قانون، درسه مرحله (ابتدائیه، استیناف و فرجام) مورد رسیدگی قرار می گیرد.

 

صلاحیت حوزه وی

مادۀ بیست و هشتم:

(1) محکمه اختصاصی اطفال جرایم مرتکبه توسط اطفال حوزه ولایت مربوط را رسیدگی می نماید.

(2) هرگاه محل ارتکاب جرم مشخص نباشد، موضوع توسط محکمه ایکه طفل در آن حوزه اقامت دارد، مورد رسیدگی قرار میگیرد. در صورت عدم امکان تثبیت محل اقامت طفل، موضوع توسط محکمه ایکه طفل در آن حوزه دستگیر یا توقیف شده است، بررسی می گردد.

قضایای قابل رسیدگی

مادۀ بیست و نهم:

محکمه اختصاصی اطفال، قضایای ذیل را که مطابق احکام این قانون در پیشگاه آن اقامه میشود، رسیدگی می نماید:

1- جرایم اطفال.

2- رفتار غیر عادی اطفالیکه توسط والدین یا شخصیکه بر نفس آنها حق ولایت دارند و یا با اتخاذ تدابیر مروج تربیوی، قابل اصلاح نباشند.

3- قضایای مربوط به اطفالیکه در معرض خطر قرار داشته و نیاز مند مواظبت و حمایت باشند.

میعاد صدور حکم

مادۀ سی ام:

(1) محکمه اختصاصی اطفـال دوسیه  را  از تاریخ مواصلت آن در مدت سه روز مطالعه می‌نماید. در صورتیکه نواقص در دوسیه  ملاحظه گردد، آن را غرض  تکمیل  تحقیقات  و  رفع نواقص  به  څارنوالی  اختصاصی اطفـال مسترد مینماید. څارنـوال مکلف است  بلافاصله  از  موضوع به ممثل قانونی متهم اطلاع دهد.

(2) څارنوال مکلف است طی مدت یک هفته نواقص را رفع و دوسیه را مجدداً به محکمه مربوط احاله نماید.

(3) محکمه اختصاصی اطفال مکلف است بعد از مواصلت مجدد دوسیه در مدت ده روز حکم خود را در زمینه صادر نماید.

ارائه  گــزارش  دوسیــــه های لااجراء

مادۀ سی و یکم:

هیئت قضائی یا قضات محکمه اختصاصی اطفال مکلف اند در هر پانزده روز گزارش دوسیه های لا اجرأ را توام با دلایل آن به رئیس محکمه ارائه نمایند. رئیس محکمه مکلف است هرچه زودتر تدابیر لازم را در زمینه اتخاذ نماید.

محرمیت رسیدگی

مادۀ سی و دوم:

(1) رسیدگی به تخلفات قانونی اطفال طور سری و ابلاغ حکم در هر حالت به صورت علنی صورت میگیرد.

(2) نشر اسناد جریان جلسات محاکمه اطفال بشمول شهادت شهود و نظر اهل خبره در رسانه های جمعی جواز ندارد.

(3) افشای  مــعلــومــات  در مــورد شخصیـــت طـــفل و یـا اطلاعاتیکه منجر به کشف هویت طفل گردد، تحت هیچ عنوان   جواز ندارد.

(4) گزارش جریان جلسه محاکمه ثبت ونگهداری میشود.

ابلاغ فیصله

مادۀ سی و سوم:

(1) قضات محکمه اختصاصی اطفال بعد از استماع اظهارات و استدلال طفل، شاهدان، ممثل قانونی، څارنوال، وکیل مدافع، کارمندان مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی و نظریات اهل خبره، فیصله خویش را در حضور طفل ابلاغ مینماید.

(2) هرگاه  نزد  محکمه  ثابت گردد  که  اتهامات  وارده  علیه طفل تحت توقیف وارد نیست، محکمه به رهائی وی حکم مینماید. این حکم مانع ادعای حق العبدی مجنی علیه و متضرر نمی گردد. څارنـوال می تواند علیه این حکم استیناف خواهی نماید.

(3) هرگاه موضوعات مورد بحث در جریان محاکمه، طفل را روحاً متضرر سازد، محکمه در غیاب طفل جلسه محاکمه را ادامه داده میتواند، مشروط بر اینکه خلص جریان محاکمه را بعداً برای وی توضیح نماید.

اشتراک در جلسات محاکمه

مادۀ سی و چهارم:

(1) طفل، ممثل قانونی، وکیل مدافع، مساعد حقوقی، شاهدان، هیئت قضائی، مجنی علیه و څارنوال در جلسه محاکمه شرکت کرده میتوانند. هرگاه حضور ممثل قانونی به مصلحت طفل نبوده یا موجب اخلال جریان محاکمه گردد، محکمه میتواند امر خروج وی را از جلسه محاکمه بدهد.

(2) محکمه میتواند اشخاص مسلکی و اهل خبره در امور تربیه و رفاه طفل را غرض ریسرج و مطالعه اجازه دهد تا در جلسه محاکمه شرکت ورزند.

(3) محکمه نمیتواند هیچ شخص را از ادای شهادت مبنی بر ارائه معلومات راجع به انکشاف وضعیت روحی طفل، شخصیت و محیط زیست وی در محکمه مانع شود.

اتخاذ تصمیم

مادۀ سی و پنجم:

محکمه صلاحیت دارد درمورد طفل متهم با نظرداشت حالات یکی از تصامیم ذیل را اتخاذ نماید:

1- مکلف نمودن به انجام خدمات اجتماعی.

2- فرستادن به مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی.

3- صدور اخطاریه.

4- تعویق محاکمه.

5- تعلیق مشروط مجازات.

6- حجز در منزل.

7- تسلیم نمودن به یکی از والدین یا شخصیکه حق سرپرستی وی را دارد.

8- اعزام به مراکز اصلاح  و تربیت اطفـال غرض تحت حجز قراردادن.

رعایت معلومات حین صدور حکم

مادۀ و سی و ششم:

قضات محکمه اختصاصی اطفال مکلف اند حین صدور حکم نکات مندرج ماده هفدهم این قانون را در            نظر گیرند.

اخذ تعهد کتبى

مادۀ سی و هفتم:

(1) در صورتیکه طفل بالا ثر حکم محکمه به ممثل قانونی سپرده شود، وی مکلف است از حسن سلوک ورفتار طفل مراقبت نماید وڅارنوال تعهد کتبی را در این زمینه اخذ می نماید.

(2) هرگاه ممثل قانونی طفل وظایف خود را مطابق تعهد مندرج فقره (1) این ماده بصورت درست ایفأ ننماید، محکمه صلاحیت دارد ممثل دیگری را طور مؤقت تعیین نماید.

(3) احکام مندرج فقره های (1 و 2) این ماده با تکمیل سن هجده سالگی طفل ساقط میگردد.

معرفى طفل به مؤسسات صحت روانى

مادۀ سی و هشتم:

هرگاه طفل حین رسیدگی قضیه غیر عادی به نظر آید، څارنوالی و محکمه میتوانند با صدور قرار، وی را جهت تشخیص و معالجه به مؤسسات مربوط صحت روانی معرفی نماید.

مجازات

مادۀ سی و نهم:

(1) حین  تعیین  جزای  طفل متهم مراتب ذیل مد نظر گرفته میشود:

1- مجازات طفلیکه سن دوازده سالگی را تکمیل و شانزده سالگی را تکمیل نکرده باشد، از یک سوم (1/3) حد اکثر مجازات که برای عین جرم ارتکاب شده توسط اشخاص بلند تر از سن هجده سالگی در قانون جزاء پیشبینی گردیده است، بیشتر بوده نمیتواند.

2- مجازات طفلیکه سن شانزده سالگی را تکمیل و هجده سالگی را تکمیل نکرده باشد، از نصف (1/2) حد اکثر مجازاتی که برای عین جرم توسط اشخاص بلند تر از سن هجده سالگی در قانون جزاء پیشبینی گردیده است، بیشتر بوده نمیتواند.

3- طفـل  بــه  جــزای  حـــبس  دوام یا اعــدام محــکوم شـده نمـی‌تواند.

(2) مدتی را که طفل در توقیف به سر میبرد از مدت حجز محکوم بها کاسته میشود.

حجز تعلیقى و تنفیذى

مادۀ چهلم:

(1) درصورتیکه مدت حجز طفل از دوسال بیشتر نباشد، محکمه می تواند غرض سپری نمودن مدت حجز محکوم بها، وی را به یکی از مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی معرفی نماید.علاوتاً محکمه می تواند به یکی ویا بیشتر از یکی از قیودات آتی نیز حکم نماید:

- اقامت در اوقات معینه.

- انجام کارهای معینه.

- تعلیم وتربیه.

- گشت  و گذار در محلات خاص.

- ثبت نام در یکی از مؤسسات دارای پروگرام های احیای مجدد به جامعه.

- وادار ساختن به عذر خواهی و جبران خسارۀ متضرر.

- تسلیم نمودن طفل به یکی از والدین ویا شخصیکه قانوناً حق سرپرستی وی را دارا باشد، درینصورت محکمه هدایات لازم را مبنی بر مواظبت طفل نیز صادر می نماید، درصورت عدم ایفای تعهدات ووجایب توسط آنها محکمه می تواند طفل را به یکی از مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی تسلیم نماید.

- درصورت اصلاح ناپذیری، صدور اخطار مبنی بر تعیین مجازات شدید تراز جزای اصلی.

(2) درصورتیکه طفل مرتکب جرمی شده باشد که مجازات آن از دو ســال حــجز بیشتر و از ســه سال کمتر باشد، محکمه میتواند بـه  حجز  تعلیقی  وی  حکم نماید.  هرگاه  طفل در خـلال مدت تعلیق تنفیذ حکم مرتکب جرم دیگری نگردد، آثار حکم از بین رفته، چنان پنداشته میشود که اصلاً حکم صادر نگردیده است.

الغای حکم تعلیق تنفیذ از طرف محکمۀ صادر میگردد که حکم تعلیق تنفیذ را صادر نموده است.

هرگاه طفل قبل از ختم میعاد تعلیق به نحوی شرایط حکم تعلیق را نقض ومجدداً مرتکب جرم گردد، محکمه میتواند طفل را در طول مدت مجازات حجز تعلیقی، تحت نظارت مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی غرض انجام کارهای خیریه معرفی نماید.

(3) محکمه صلاحیت دارد بعد از استماع دعوی، جریان محاکمه را غرض بررسی بیشتر شخصیت طفل بتعویق اندازد.حد اکثر مدت تعویق محاکمه در صورت ارتکاب جرم جنایت سه سال و در جرم جنحه یک سال میباشد، در این صورت طفل به یکی از مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی غرض مشاهدات، معـالجه و حمایت تـسلیم می‌گردد.

محکمه صلاحیت دارد جهت اصلاح عواقب جرم و تشویق به مصالحه با متضرر یا مجنی علیه، مکلفیت های اضافی را نیز در حکم خویش تصریح نمـاید. تـعویـق  محاکــمه در صورت نـقض مکرر شرایط آن باطل میگردد.

 مدت حجز تعلیقى

مادۀ چهل و یکم:

(1) محکمه صلاحیت دارد حکم تنفیذی را در مورد طفلیکه مرتکب جرم جنحه گردیده، الی مدت یکسال و درمورد جنایت الی مدت سه سال با قید شرط یا بدون آن تعلیق نماید.

(2) حکم تعلیق در صورت عدم موجودیت پروگرام های تربیوی خـاص یا خدمات اجتماعی، صادر شده نمیتواند. حکم تعلیق قبل از ختم محاکمه صادر میگردد. څارنـوال میتواند بعد از ابلاغ حکم، در مدت سه روز استیناف خواهی نموده و ممثل قانونی طفل را از موضوع مطلع سازد.

استیناف طلبى

مادۀ چهل و دوم:

(1) طفل محکوم علیه، ممثل قانونی وی یا څارنوال میتواند علیه فیصلۀ محکمه ابتدائیه، استیناف طلبی نماید.

(2) مرجع با صلاحیت استیناف خواهی، ریاست محکمه استیناف میباشد.

درخواست استیناف خواهی، به دفتر تحریرات محکمه صادر کننده حکم یا به دفتر تحریرات محکمه استیناف مربوط در مدت بیست ویک روز تسلیم داده میشود. این مدت با در نظر داشت حالات ذیل محاسبه میگردد:

1- در صورتیکه محکمه متن فیصله و دلایل آن را در ختم جلسه محاکمه و در حضور طفل متهم و یا وکیل مدافع وی قرائت نموده باشد.

2- در صورتیکه محکمه دلایل اصدار حکم را با حکم یکجا قرائت نه نموده و به طفل متهم یا وکیل مدافع وی مجدداً ابلاغ نماید، در این حالت آغاز میعاد از تاریخ ابلاغیه دوم محاسبه میگردد.

3- در صورتیکه در عین فیصله بیشتر از یک طفل محاکمه گردیده باشد، آغاز میعاد از تاریخ آخرین ابلاغیه محاسبه میگردد.

(3) در صورت عدم قناعت، طفل، ممثل قانونی وی و یا څارنوال می تواند در مدت بیست یک روز از تاریخ صدور، علیه فیصله محکمه اختصاصی اطفال استیناف طلبی نموده و از موضوع جانب مقابل را مطلع سازد.

(4) طفل نمی تواند بدون موافقت ممثل قانونی از حق استیناف خواهی انصراف ورزد.

(5) درصورتیکه طفل یا ممثل قانونی وی علیه فیصلۀ صادرۀ محکمه، استیناف خواهی کند، جزای مندرج فیصله

محکمه فوقانی شدیدتر از فیصله محـکمه ابتـدائیـه بــوده نمی‌تواند.

(6) در صورت عدم قناعت، طفل، ممثل قانونی وی یا څارنوال، می تواند در مدت سی روز از تاریخ صدور علیه فیصلۀ محکمۀ استیناف به ستره محکمه فرجام خواهی نماید. درخواست فرجام خواهی به دفتر تحریرات محکمه استیناف صادر کننده حکم یا به دفتر تحریرات دیوان مربوط ستره محکمه تسلیم داده میشود.

فصل چهارم: وظایف مراکز اصلاح وتربیت اطفال ومؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی

ارائه گزارش

مادۀ چهل و سوم:

ادارات مراکز اصلاح و تربیت اطفال و مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی مکلف اند، حین تطبیق مجازات اطفال تحت حجز شان، در هر سه ماه و یا عندالمطالبه به څارنوالی و محکمۀ مربوط گزارش ارائه نمایند. څارنوال و قاضی اختصاصی اطفال حداقل ماه یکبار از محل تحت حجز اطـفال دیدن می نماید.

مراقبت از تطبیق حکم

مادۀ چهل و چهارم:

مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی مکلف اند از تطبیق حکم حجز در مراکز اصلاح و تــرتیب اطفـال و سایر هدایاتیکه از طرف محکمه اختصاصی اطفـال در  زمینه  صادر گردیده است، مراقبت نموده وگزارشی مبنی بر اصلاح پذیری طفل را درهر سه ماه یا طبق دستور قاضی، به محکمه مربوط ارایه نمایند.

تجدید نظر پروگرام های اصلاحی

مادۀ چهل و پنجم:

ممثل قانونی طفل، رئیس مرکز اصلاح و تربیت اطـفال یا رئیس مؤسسه اختصاصی خدمات اجتماعی که طفل نزد آنها تحت حجز قرار دارد، میتوانند هر زمان از محکمه اختصاصی اطفال تقاضای تجدید نظر پروگرام های اصلاحی یا تدابیر توصیه شدۀ دیگر را نمایند.

ملاقات در محلات تحت حجز

مادۀ چهل و ششم:

ممثل قانونی طفل حق دارد وی را درمحلات تحت حجز ملاقات نماید، مشروط براینکه مقررات آن محلات رعایت گردد.

فصل پنجم: طرز برخورد با اطفال دارای روش و سلوک غیر عادی

ارائه حقایق

مادۀ چهل و هفتم:

(1) هرگاه طفل رفتار غیر عادی از خود نشان بدهد، څارنوال اختصاصی اطفال، ممثل قانونی یا مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی میتوانند حقایق موضوع را به محکمه مربوط ارائه نمایند.

(2) محکمه اختصاصی اطفـال با رعایت حکم فقره (1) این ماده معلومات لازم به شمول معلومات مربوط مندرج ماده هفدهم این قانون را در مورد شخصیت طفل تکمیل نموده ویکی از تصامیم ذیل را اتخاذ            می نماید:

1- صدور هدایت مبنی بر تسلیم نمودن وی در یکی از مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی.

2- صدور هدایت مبنی بر شامل نمودن وی در یکی از مؤسسات تربیوی یا صحی دولتی.    

تصمیم محکمه

مادۀ چهل و هشتم:

(1) هیئت قضائی محکمه اختصاصی اطفال تصامیم مندرج فقره (2) ماده چهل و هفتم این قانون را با حضورداشت طفل یا ممثل قانونی وی بانظرداشت نظر څـارنوال در جلسه سری اتخاذ مینماید.

(2) هرگاه محکمه تصمیم مبنی بر تسلیم نمودن طفل را به یکی از مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی اتخاذ نماید، در این صورت شرح جزئیات و شرایط تعلیم، تربیه مسلکی، استخدام، مشغولیت در ساحات بیکاری وتداوی صحی طفل نیز در تصمیم مد نظر گرفته میشود.

(3) مؤسسه اختصاصی خدمات اجتماعی مکلف است سلوک ورفتار طفل را مراقبت و تسهیلات لازم را به بمنظور برگشت طفل به زندگی عادی اجتماعی فراهم نموده و درزمینه تماس های دوامدار را با فامیل طفل تأمین و از موضوع وقتاً فوقتاً گزارشی مبنی براصلاح پذیری طفل و تطبیق دساتیر توصیه شده را به محکمه مربوط ارائه نماید.

(4) مؤسسه اختصاصی خدمات اجتماعی میتواند نظریات و پیشنهادات لازم مبنی برتعدیلات جزئی در حکم محکمه که در اصلاح پذیری و بازگشت مجدد طفل به جامعه مؤثر واقع گردد، به محکمه ارائه نماید.

فراهم آوری تسهیلات

مادۀ چهل و نهم:

(1) مؤسسه اختصاصی خدمات اجتماعی مکلف است تسهیلات لازم را جهت ملاقات طفل با خانواده و مـحیط اش فراهم نمـاید.

(2) مؤسسه اختصاصی خدمات اجتماعی مکلف است از تطبیق دساتیر توصیه شدۀ محکمه در مورد طفل مراقبت نموده و در هر ماه یا عندالمطالبه گزارشی را به محکمه اختصاصی اطفال ارائه نماید.

تعدیل حکم

مادۀ پنجاهم:

محکمه اختصاصی اطفـال صلاحیت دارد به منظور حفظ منافع طفل مبنی بر تربیه و بازگشت مجدد آن به جامعه حکم خویش را عندالا قتضأ تعدیل نماید.

مصارف نگهداری طفل

مادۀ پنجاه و یکم:

مصارف طفل حین اقامت در مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی یا مؤسسات تربیوی یا صحی بدوش ممثل قانونی وی میباشد. درصورتیکه ممثل قانونی توانائی پرداخت آنرا نداشته باشد، این مصارف از بودجه دولت تمویل میگردد.

فصل ششم: کمک بـه اطـفــال نیازمنـد مراقبت و حفاظـت و طرز رسـیدگی بــه آن

طفل نیازمندبه مراقبت و حفاظت

مادۀ پنجاه و دوم:

(1) طفل نیازمند به مراقبت و حفاظت‌عبارت ازشخصی‌است که:

1- سلامت جسمی، روحی، عاطفی و حفاظتی وی درمعرض خطر قرار داشته باشد.

2- منافع و شرایط تعلیمی وی مورد مخاطره قرار گرفته باشد.

3- مورد تجاوز کلان سال و یاشخصیکه بالای وی تسلط دارد، قرار گرفته باشد.

4- والدین، وی رارها نموده باشد.

(2) محکمه اختصاصی اطفال در صورت درخواست طفل، ممثل قانونی، څارنوال یا سایر مراجع با صلاحیت میتواند در موارد مندرج فقره (1) این ماده تصامیم لازم را اتخاذ نماید.

استماع اظهارات

مادۀ پنجاه و سوم:

(1) محکمه اختصاصی اطفال اظهارات طفل را استماع می نماید، مگر اینکه جلسه قضائی موجب ضرر به وضعیت روحی یا جسمی طفل از لحاظ سن، صحت و یا توانائی عقلانی وی گردد.

(2) محکمه اختصاصی اطفال اظهارات ممثل قانونی طفل را استماع و آنرا مورد غور قرار می‌دهد.

(3) ممثل قانونی میتواند از محکمۀ مربوط تقاضا نماید تا از نظریات متخصصین و اهل خبره راجع به طفلیکه مورد تجاوز جنسی، فزیکی یا روحی قرار گرفته است، استفاده نماید.

(4) محکمه اختصاصی اطفال میتواند متخصصین و اهل خبره را جهت ارائه معلومات در مورد وضعیت طفل به محکمه احضار نماید.

مـراقبت از دســاتیر صادره محاکم

مادۀ پنجاه و چهارم:

مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی مکلفند، دساتیر صادره محاکم اختصاصی اطفال را مراقبت نموده و گزارش اصلاح پذیری طفل را ماهانه به محاکم مربوط ارائه نمایند.

اتـخاذ تــدابیر کـمـکی و  تـربیــوی

مادۀ پنجاه و پنجم:

(1) محکمه اختصاصی اطفال صلاحیت دارد در مورد طفل مندرج فقره  (1)درماده  پنجاه و دوم این قانون یکی از تدابیر کمکی تربیوی ذیل را نیز اتخاذ نماید:

1- طفل در محیط فعلی اش باقی بماند. در این حالت محکمه مکلف است  سرپرست  قانونی برای وی  تعیین  نماید  تا  در  صورت  حکم  محکمه،  طفل  را به  مؤسسات  تعلیمی باز بفرستد.

2- طفل در محیط فعلی اش به شرطی باقی بماند که به طور دوامدار به مؤسسات صحی، تعلیمی یا تربیوی مسلکی مراجعه نماید.

3- طفل از محیط فعلی اش جدا و تحت مراقبت سرپرست قانونی قرار گیرد، تا درصورت حکم محکمه طفل را به مؤسسات صحی، تعلیمی یا تربیوی مسلکی بفرستد.

(2) مؤسسات صحی تعلیمی و تربیوی مسلکی و سرپرست قانونی طفل مندرج فقره (1) این ماده مکلف اند از رفتار و سلوک طفل مراقبت نموده و درمورد اصلاح پذیری وی گزارش کتبی رامطابق هدایت، به محکمه ارائه نماید.

(3) در حالات مندرج اجزای (1و2) فقره (1) این ماده، سرپرست قـانونی مکلف است طفل را تـا زمان حـکم ثانی محکمه اختصاصی اطفال مبنی بر عزل سرپرستی وی یا جدائی طفل از محیط فعلی اش نگهداری نماید.

(4) در حالت مندرج جزء (3) فقره (1) این ماده سرپرست قانونی مکلف است طفل را الی حکم ثانی محکمه مبنی بر عزل سرپرستی یا باز گشت طفل به فامیل اش، نگهداری نماید.

(5) طفل با نظرداشت حالات مندرج فقره (1) این ماده هر زمان میتواند از محکمه اختصاصی اطفال تقاضا نماید تا با والدین و سرپرست قانونی خویش ملاقات نماید.

تجـدیـد نظـر بـر تدابـیر اتخاذ شده

مادۀ پنجاه و ششم:

(1) محکمه اختصاصی اطفال صلاحیت دارد تدابیر اتخاذ شده مندرج فقره (1) ماده پنجاه و پنجم این قانون را با درنظرداشت روش، سلوک و حالات اصلاح پذیری طفل عنداللزوم مورد تجدید نظر قرار دهد.

(2) محکمه اختصاصی اطفال صلاحیت دارد تدابیر اتخاذ شده مندرج فقره (1) ماده پنجاه و پنجم این قانون را حسب تقاضای والدین، سرپرست قانونی، یا مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی در هر شش ماه تجدید نظر نماید.

فصل هفتم: سرپرستی اطفال

سرپرست قانونی

مادۀ پنجاه وهفتم:

(1) طفلیکه سن هجده سالگی را تکمیل نکرده باشد، والدین، سرپرست قانونی وی شمرده میشوند.

(2) در صورتیکه طفل ممثل قانونی نداشته باشد، محکمه برای وی سرپرست تعیین می‌نماید.

(3) حوزۀ صلاحیت قضائی برای تعیین سرپرست قانونی، قلمروی شمرده میشود که طفل در آن اقامت داشته و یا محلیکه طفل در آنجا حاضر و علیه آن اقدامات قانونی آغاز گردیده باشد.

در خواست سرپرستی

مادۀ پنجاه و هشتم:

(1) شخصیکه علاقمند به رفاه طفل بوده، میتواند درخواست سرپرستی را که حاوی معلومات ذیل باشد، به محکمه مربوط ارائه نماید:

1- شهرت و آدرس مکمل.

2- اسم، سن، محل سکونت و آدرس طفل.

3- چگونگی رابطه و علایق با طفل.

4- شهرت و آدرس اصول، فروع، واقارب نزدیک طفل.

5- دلایل شایستگی مبنی بر سرپرستی بهتر طفل.

6- نوع و حدود سرپرستی.

(2) محکمه اختصاصی اطفال درخواست سرپرستی مندرج فقره (1) این ماده را غرض انجام تحقیقات لازم و ارائه معلومات به مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی ارسال و مؤسسات مربوط مکلف اند گزارش تحقیقات را به محکمه ارائه نمایند.

(3) محکمه اختصاصی اطفال باحضورداشت طفل، والدین، شخص درخواست دهنده و نمایندۀ مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی در مورد تعیین سرپرست قانونی تصمیم لازم اتخاذ مینماید.

صلاحیت سرپرست

مادۀ پنجاه و نهم:

(1) شخصیکه به حیث سرپرست قانونی تعیین گردیده است، الی صدور حکم مجدد صلاحیت دارد از طفل نگهداری نماید.

(2) سرپرست قانونی دارای کلیه صلاحیت ها و مسوولیت های والدین طفل میباشد.

تهیه نفقه برای طفل و جبران خساره ضرر وارده به شخص سوم از این حکم مستثنی است.

مسوولیت سرپرست

مادۀ شصتم:

سرپرست قانونی طفل بر علاوه مکلفیت های مندرج در قانون مدنی دارای مسوولیت های آتی نیز میباشد:

1- مواظبت از دارائی منقول و غیر  منقول  شخصی  طفل و اتخاذ تدابیر لازم حفاظتی در زمینه.

2- عدم فروش اموال منقول و غیر منقول طفل مگر اینکه محکمه به فروش آن تجویز اتخاذ نماید.

3- دریافت پول یا اجناسیکه برای نفقۀ طفل عنوانی والدین، ولی یا وکیل قانونی وی ارسال گردیده، مشروط براینکه سرپرست قانونی، پول یا اجناس دریافت شده را صرف برای رفع ضروریات فعلی طفل مبنی برنفقه، تعلیم یا مواظبت از وی مصرف وپول اضافی را برای آینده آن ذخیره نماید.

4- عدم استفادۀ شخصی از پول و دارائی طفل مگر اینکه محکمه در مقابل انجام خدمات وی مبلغی را تعیین نموده باشد.

5- اتخاذ اقدامات قانونی علیه اشخاصیکه متعهد به ایفای تعهدات قانونی یا بهبود رفاه اجتماعی طفل باشد.

6- اتخاذ اقدامات قانونی در رابطه به فراهم نمودن تسهیلات تحصیلی، اجتماعی وسایر فعالیت های طفل.

7- اطلاع تغییر آدرس الی مدت چهارده روز به محکمه.

8- ارائه گزارش رفتار، سلوک و حالات اصلاح پذیری طفل با تمام جزئیات آن در هر سه ماه به محکمه اختصاصی اطفال.

گزارش باید حاوی انکشافات روانی و صحی طفل باشد.

بررسی موضوع سرپرستی

مادۀ شصت و یکم:

(1) محکمه موضوع سرپرستی قانونی اطفال کمتر از سن دوازده سالگی را ماه یکبار و بلندتر از سن دوازده سالگی را در هر سه ماه بررسی مینماید.

(2) محکمه حین بررسی موضوع سرپرستی اطفال مندرج فقره (1) این ماده نکات ذیل را رعایت مینماید:

1- فراهم آوری تسهیلات لازم برای رفاه اجتماعی طفل توسط سرپرست.

2- ضرورت ادامۀ سرپرستی.

3- اشتیاق و توانائی سرپرست قانونی مبنی بر ادامه فراهم آوری رفاه اجتماعی طفل.

4- تأثیر ادامۀ سرپرستی بالای رفاه اجتماعی طفل توسط سرپرست.

5- سایر عوامل مورد نظر محکمه در قسمت سرپرستی.

(3) مؤسسات اختصاصی خدمات اجتماعی مکلف اند مطابق هدایت محکمه مطالعات لازم را در مورد مطالب مندرج فقره (2) این ماده انجام داده وگزارش خویشرا در زمینه به محکمه مربوط ارائه نمایند.

(4) محکمه اختصاصی اطفال میتواند بعد از تکمیل بررسی های مندرج فقره های (2) و (3) این ماده در مورد ادامه یا لغو سرپرستی تصمیم اتخاذ نماید.

لغو حکم سرپرستی

مادۀ شصت و دوم:

هرگاه والدین یا یکی از آنها هدایات محکمه را مبنی بر جاگزینی سرپرستی کاملاً رعایت نموده باشد درینصورت محکمه میتواند سرپرستی را لغو و حکم بازگشت مجدد طفل را به والد یا والدین اش شش ماه قبل از میعاد سرپرستی صادر نماید.

فصل هشتم: احکام نهائی

تنفیذ حکم

مادۀ شصت و سوم:

احکام نهائی و قطعی محاکم در رابطه به اطفال واجب التنفیذ بوده، هر شخصیکه بطور مستقیم یا غیر مستقیم از آن اطاعت ننماید یا در تطبیق آن موانع ایجاد و یا در اجراآت قانونی آن مداخله کند، مطابق احکام قانون مجازات میگردد.

رعایت  احکام  سایر  قوانین نافذه

مادۀ شصت و چهارم:

درصورتیکه حکمی در مورد رسیدگی به قضایای اطفال در این قانون پیشبینی نگردیده باشد، موضوع مطابق احکام قوانین نافذه مورد رسیدگی قرار میگیرد.

وکیل مدافع مؤقت

مادۀ شصت و پنجم:

از آن جائیکه در حال حاضر در کشور وکلای مدافع به تعداد کافی وجود ندارند، طفل مظنون یا متهم میتواند به اشخاص تحصیل یافته که به قضایای حقوقی عالم باشند، مراجعه نماید. به این منظور رئیس هر محکمه لست اشخاص واجد شرایط را که در مرکز از طرف وزارت عدلیه و در ولایات ازطرف ادارات قضایای دولت به محاکم استیناف معرفی میشوند، ترتیب مینماید.

تاریخ انفاذ

مادۀ شصت و ششم:

این قانون از تاریخ توشیح نافذ و در جریدۀ رسمی نشر گردد و با انفاذ آن احکام مغایر ملغی میگردد.