این قانون توسط هیئت مرکب از اعضای ولسی جرگه و مشرانوجرگه (اعضای شورای ملی) در سال 1387 تصویب وهمان سال به توشیح ریس جمهور هم رسیده است.

(جریده رسمی) شماره : (9(

تاریخ 28/1/1387

فرمان  رئیس جمهوری اسلامی افغانستان درمورد توشیح قانون جزای عسکری

مادۀ اول :

به تأسی ا زحکم فقره (16) ماده شصت و چهارم و ماده صدم قانون اساسی افغانستان ، فیصله شماره (83) هیئت مختلط ولسی جرگه و مشرانو جرگه شورای ملی ج . ا . ا  را مبنی برتصویب قانون جزای عسکری در (3( فصل و (48) ماده توشیح  می دارم .

مادۀ دوم :

این فرمان ازتاریخ توشیح نافذ و همراه با فیصله درجریده رسمی  نشر گردد.

حامد "کرزی "

رئیس جمهوری اسلامی افغانستان

 

جمهوری اسلامی افغانستان

شورای ملی

مصوبۀ شورای ملی درمورد قانون جزای عسکری

شماره : (83)

مؤرخ :  /   /1387

مطابق حکم مادۀ صدم قانون

اساسی ،هیئت مختلط شورای ملی (مرکب از سه سه عضو از هرجرگه ) قانون جزای عسکری را به تاریخ 9 ماه حوت سال 1386 در(3) فصل و (48) ماده تصویب نمود.

رئیس هیئت مختلط: عبدالهادی "صافی"

منشی هیئت مختلط: منور "نظامی "

 

قانون جزای عسکری

فصل اول: احکام عمومی

مبنی

مادۀ اول :

این قانون به تأسی از حکم مادۀ بیست و هفتم قانون اساسی افغانستان به منظور تعیین جرایم وظیفوی منسوبین عسکری و مجازات مرتکبین آن جهت تحکیم قانونیت، نظم، دسپلین وانضباط درقوای مسلح(اردوی ملی)، وضع گردیده است.

مفهوم جرایم عسکری

مادۀ دوم:

جرایم عسکری در این قانون شامل جرایم علیه قابلیت و احضارات محاربوی قوای مسلح  نظم، دسپلین و انظباط در انجام خدمت عسکری می‌باشد.

اصطلاحات

مادۀ سوم:

اصطلاحات آتی در این قانون دارای مفاهیم ذیل می باشد:

1. منسوب عسکری: افسران، خورد ضابطان قطعه و مکتبی، طلاب مؤسسات تعلیمی نظامی، سربازان و سایر اشخاصی که قوای مسلح را در محاربه همراهی می‌کنند.
2. حالت جنگ: حالت خصومت میان قوای مسلح افغانستان و قوای دشمن می باشد.
3.  حالت محاربه : تصادم بالفعل قطعه و جزو تام عسکری قوای مسلح با گروپ‌های دشمن بوده یا حالتی است که قطعات و جزو تام‌های عسکری غرض دفع و طرد یا شکست دشمن توظیف شده‌اند. این حالت از شروع الی ختم وظیفۀ محاربوی را احتوا می‌نماید.
4.  حالت سفر: سوقیات و حرکات عسکری بوده که آسایش داخلی یا امنیت کشور ایجاب آنرا می‌نماید و تصادم با دشمن واقع نگردیده باشد.
5. حالت حضر: به غیر از حالات جنگ، محاربه و سفر می باشد.
6.  عواقب سنگین: بهم خوردن اجرای وظیفۀ محاربوی، خسارۀ بزرگ مالی بیشتر از یک ملیون افغـانی، پــایین آمدن سطـح احضـارات و قابلیت محاربوی قطعه یا جزوتام بالا ثر تخریب و انهدام وسایط، تلفات جانی، حریق، تخریب دیپوها و سایر تأسیسات عسکری می باشد.
7. عواقب زیان بخش: خسارات هنگفت مالی مبلغ یک صد هزار افغانی الی یک ملیون افغانی، جراحت جسمی اشخاص و عارضه دار ساختن وسایط می باشد.
8.  ضرر قابل ملاحظه: مبلغ ده هزار الی یک صد هزار افغانی،  اخلا ل اجرای وظیفۀ مشخص محاربوی، تضعیف جدی نظم و انضباط عسکری در قطعه یا جزوتام، از بین بردن یا عارضه دار ساختن تخنیک و سایر تجهیزات عسکری می باشد.
9. مصادره: سلب مالکیت دایمی وجوه و دارایی های منقول و غیرمنقول بوده که به اساس حکم نهایی محکمۀ ذیصلاح صورت گرفته و به موجب آن وجوه و دارایی ها با اسناد مثبتۀ آن به دولت انـتقال می‌نماید.

ســـاحۀ تطبیق قـانون از حیث اشخــاص

مادۀ چهارم:

احکام این قانون بالای اشخاص ذیل قابل تطبیق می باشد:

1.  شخصی که تحلیف عسکری را به جا نموده باشد.
2. شخصی که سن قانونی را تکمیل و به طور داوطلبانه و یا به اساس حکم قانون و یا مکلفیت عسکری شامل صفوف قوای مسلح گردیده باشد.
3.  شخصی که منسوب برحـال قوای مسلح بوده و میعاد خدمت وی طبـق قــانون تکمیل نگردیده باشد.
4.  شخصی که منسوب قوت‌های احتیاط بوده و در زمان برحالی مرتکب عمل جرمی گردیده و به خاطر انجام تحقیقات و محاکمه توسط محکمۀ عسکری احضار می‌ گردد.
5.  شخصی که با استفاده از اسناد تزویری انفکاک خود را از صفوف قوای مسلح حاصل نموده باشد.
6. شخصی که از صفوف قوای مسلح فرار نموده و گرفتار گردیده باشد.
7. اسرای جنگی و افرادی که تحت  نظارت قوای مسلح قرار داشته و یا مدت حبس خویش را در محبس قوای مسلح سپری می‌نمایند.
8.  اشخاصی که صلاحیت رسیدگی قضایای جرمی آنها طبق قوانین نافذۀ کشور و پیمان‌ها و موافقتنامه‌های بین‌المللی، به محکمۀ عسکری تفویض شده باشد.

تنزیل رتبۀ عسکری و کسرمعاش

مادۀ پنجم:

(1)     هرگاه منسوب عسکری مرتکب جرمی شود که مجازات آن حبس از شش ماه الی یک سال باشد، محکمۀ عسکری می‌تواند به عوض مجازات حبس به یک رتبه تنزیل وی حکم نماید.

(2)    هرگاه منسوب عسکری مرتکب جرمی شود که جزای آن حبس الی شش ماه باشد. محکمۀ عسکری می‌تواند به عوض جزای حبس به کسر یک بر سه حصه معاش الی شش ماه حکم نماید. معاش کسر شدۀ محکوم علیه به حساب عواید دولت تحویل بانک می‌شود.

طرد

مادۀ ششم :

هرگاه افسر، خورد ضابط قطعه یا مکتبی مرتکب جرمی گردد که مجازات آن حبس طویل بیش از ده سال، حبس دوام یا اعدام باشد، علاوه برمجازات اصلی، از حقوق و امتیازات آتی نیز محروم می‌گردد:

1.  خدمت درقوای مسلح (اردوى ملی).
2.  استعمال علایم  عسکری، تعلیق نشــان‌ها و مــدال‌ها، استفـاده از القـــاب و ســـایر امتیـــازات دولـــتی.
3. حق استخدام در سایر ادارات دولتی.
4.  عضویت در پارلمان، شوراهای ولایتی، ولسوالی وشاروالی‌ها.
5. حقوق تقاعد.

برطرفی از وظیفه

مادۀ هفتم:

(1). هرگاه افسر، خورد ضابط  قطعه یا مکتبی مرتکب جرمی شود که مجازات آن حبس متوسط بیشتر از یک سال باشد، علاوه برتطبیق مجازات حبس، محکمه می‌تواند حسب احـوال وی را از وظیفه سبکدوش نماید و این سبکدوشی دربرگیرنده برطرفی از اردوی ملی بوده که براساس آن شخص محکوم به حبس به تقاعد سوق می‌گردد.

 (2) افسران، خورد ضابطان قطعه یا مکتبی و سربازان اردوی ملی که براساس ارتکاب جرایم به حکم نهایی محکمه ذیصلاح به جزای الی یک سال حبس تنفیذی محکوم به مجازات شوند، حبس محکوم بها خویش را طبق مقرره درقطعه مربوطه سپری می نمایند.

حکم مصادره

مادۀ هشتم:

 محکمه می تواند درمواردی که قانون مصادره را به حیث جزا پیشبینی نکرده باشد، به مصادرۀ اشیایی که از ارتکاب جرم به دست آمده یا در ارتکاب  آن استعمال گردیده و یا به قصد استعمال در ارتکاب جرم تهیه شده باشد، حکم نماید.

(2). محکمه مکلف است با رعایت مادهْ (۱۳۲) قانون جزا اشیایی را که عرضه، فروش، نگهداشت و استعمال آن به ذات خود جرم تلقی می‌گردد، مصادره نماید.

اشتراک در جرایم عسکری و کتمان آن

مادۀ نهم:

 سازمانده، محرک و شریک در ارتکاب جرم عسکری یا شخصی که آلات و وسایل ارتکاب جرم را فراهم می نماید و یا به اختفای مجرم قبلاْ توافق نموده باشد، به عین جزای   پیش بینی شده برای مرتکب اصلی محکوم می گردد.

جبران خساره

مادۀ دهم:

 هرگاه منسوب عسکری بالاثر ارتکاب جرایم مندرج این قانون خساره ای وارد نماید به جبران خسارۀ وارده نیز محکوم می گردد.

تعلیق مجازات حبس

مادۀ یازدهم:

 هرگاه منسوب عسکری مرتکب جرمی گردد که جزای آن در این قانون حبس الی دو سال پیش بینی شده باشد، محکمۀ عسکری نظر به اخلاق، سوابق و سن محکوم و یا احوال دیگری که سبب ارتکاب جرم گردیده، متیقن شود که وی دوباره مرتکب جرم نمی‌گردد، می‌تواند به تعلیق تنفیذ حکم، تصریح نماید.

سایر امور مربوط به تعلیق تنفیذ حکم و الغای آن مطابق احــکام قــانـــون جـــزا صورت می‌گیرد.

فصل دوم: جرایم ومجازات

تعلل منسوب عسکری از خدمت وظیفوی

مادۀ دوازدهم:

(1).  هرگاه منسوب عسکری از انجام خدمت وظیفوی به وسیلۀ وارد نمودن ضرر عمدی به صحت خود، تمارض، ارایۀ اسناد مزور، تطمیع شخص مؤظف یا حیله و فریب دیگری تعلل نماید، حسب احـوال به حبس از دو الی  چهار سال، محکوم می‌گردد.

(2).  هرگاه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده درحالت سفر یا جنگ یا محاربه ارتکاب یابد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از چهار الی ده سال محکوم می‌گردد.

غیابت خودسرانۀ منسوب عسکری

مادۀ سیزدهم:

(1).  هرگاه منسوب عسکری از رخصتی، خدمتی مؤسسات صحی یا در اثنای تعیینات و تبدیلات بدون عذر موجه به قطعه یا محل خدمت خود حاضر نشود و یا از وظیفه خود سرانه غایب  و غیابت وی از یک الی شش ماه دوام نماید، حسب احـوال به حبس از شش ماه الی یک سال یا جزاى نقدی که از سه هزار کمتر واز ده هزار افغانی بیشتر نباشد، محکوم می‌گردد.

(2).  هرگاه جرم مندرج فقرۀ (1) این ماده بیش از شش ماه باشد مرتکب، حسب احوال به حبس از یک الی سه سال یا جزای نقدی از ده الی بیست هزار افغانی، محکوم می‌گردد.

 (3) هرگاه جرایم مندرج فقره‌های (1و2) این ماده در حالت سفر ارتکاب یابد و غیابت خودسرانه بیشتر از سه شبانه روز باشد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس ازیک الی چهار سال محکوم می‌گردد.

ترک خودسرانۀ قطعه در حالت سفر یا جنگ یا محاربه

مادۀ چهاردهم:

هرگاه منسوب عسکری خودسرانه قطعه یا محل خدمت را در حالت سفر یا جنگ یا محاربه ترک نماید، صرف نظر از مدت آن، حسب احوال به حبس از یک الی پنج سال محکوم می‌گردد.

فرار

مادۀ پانزدهم:

(1). منسوب عسکری که از وظیفه طور دایمی عمداً فرار نماید، حسب احوال به جزای حبس از دو الی پنج سال محکوم می گردد.

 (2). در صورتی که عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده در حالت سفر یا جنگ یا محاربه ارتکاب گردد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس پنج الی پانزده سال محکوم می‌گردد.

خیانت به وطن

مادۀ شانزدهم:

(1).  اعـمال عمدی منسوبین عسکری و سایر اشخاص تابع این قانون علیه استقلال، تمامیت ارضی حاکمیت ملی و قدرت دفاعی دولت جمهوری اسلامی افغانستان، خیانت به وطن پنداشته شده وشامل موارد ذیل می‌باشد:

1.  پیوستن به دشمن.

2. تسلیمی نیروهای تحت اثربه دشمن.

3.  واگذاری سلاح، تخنیک محاربوی، استحکامات و سایر وسایل پیشبرد جنگ به منظور مساعدت به دشمن.

4.  توطئه علیه دولت به مقصد گرفتن قدرت دولتی.

5. سرقت و جمع آوری معلومات سری راجع به قوای مسلح، عملیات محاربوی جهت دفاع از وطن، گرفتن احضارات، قابلیت دفاعی کشور و سایر معلومات غرض استفاده علیه دولت به منظور تسلیمی به دولت خارجی، سازمان های ضد دولتی یا جواسیس آنها.

6. تبلیغات در بین منسوبین عسکری علیه قابلیت محاربوی قوای مسلح و انجام هر نوع اعمال خصمانه علیه جمهوری اسلامی افغانستان .

(2) مرتکبین یکی از جرایم مندرج فقرۀ (۱) این ماده، حسب احوال به جزای حبس از پانزده الی بیست سال یا اعدام محکوم می‌گردد.

(3).هرگاه منسوب عسکری جهت اجرای اعمال خصمانه علیه جمهوری اسلامی افغانستان در ارتکاب اعمال مندرج فقرۀ (1) این ماده با دولت خارجی،  سازمان ضد دولتی یا جواسیس آن‌ها موافقت نماید در صورتی که قبل از اقدام به عمل، به ارگان‌های دولتی داوطلبانه از موضوع اطلاع دهد، از مجازات معاف می‌گردد.

تسلیمی از اثر ترس و وهم

مادۀ هفدهم:

هرگاه منسوب عسکری از اثر ترس و وهم به دشمن تسلیم گردد، حسب احوال به جزای حبس از یک الی پنج سال محکوم می‌گردد.

فرار از صحنۀ محاربه یا امتناع از استعمال سلاح

مادۀ هجدهم:

هرگاه منسوب عسکری از صحنۀ محاربه فرار یا از استعمال سلاح در اثنای محاربه امتناع ورزد، حسب احوال به جزای حبس از پنج الی ده سال محکوم می‌گردد.

واگذاری وسایل پیشبرد جنگ به دشمن

مادۀ نزدهم:

هرگاه منسوب عسکری تخنیک محاربوی، سلاح، استحکامات یا سایر وسایل پیشبرد جنگ را به دشمن که حالت محاربه آنرا ایجــاب نکند و هدف آن خیانت بـــه وطن نبـــاشد، واگذار شود. حسب احـــــوال بــــه جـــــزای حبس از دو الی ده سال محکوم  می گردد.

عدم اطاعت

مادۀ بیستم:

(1) هرگاه منسوب عسکری از اجرای امر قانونی آمر صریحاً امتناع ورزد یا عمداً از اجرای آن خود داری نماید، ایـن عمل وی عــدم اطاعت پنداشته شده، حسب احــوال به جزای حبس ازشش ماه الی یک سال محکوم می‌گردد.

 (2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده در حالت سفر یا جنگ یا محاربه، ارتکاب یابد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس یک الی پنج سال محکوم می‌گردد.

تهدید آمر

مادۀ بیست و یکم:

(1) هرگاه منسوب عسکری آمر را به ارتباط اجرای وظایف عسکری  به  ضرب  و  جرح  یا لت و کوب  یا قتل  تهدید  نماید، حسب احـوال  به  جزای  حبس ازیک ماه الی یک سال محکوم می گردد.

 (2) هرگاه اعمال مندرج فقرۀ (1) این ماده در زمان سفر، یا جنگ یا محاربه ارتکاب یابد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از شش ماه الی سه سال محکوم می‌گردد.

توهین منسوب عسکری

مادۀ بیست و دوم:

(1) هرگاه منسوب عسکری آمر یا مادون خود را باعمل غیر اجباری که موجب تحقیر شرف وحیثیت عسکری گردد، توهین نماید، حسب احوال به جزای حبس ازیک الی شش ماه محکوم می گردد.

 (2) هرگاه منسوب عسکری آمر یا مأدون خود را با عمل اجباری که موجب تحقیر شرف و حیثیت عسکری گردد، توهین نماید، حسب احوال به جزای حبس از سه الی شش ماه محکوم می گردد.

توهین یک عسکر توسط عسکر دیگر با عمل اجباری

مادۀ بیست و سوم:

هرگاه یک عسکر، عسکر دیگری را که در بین آن ها ارتباط آمریت و مادونیت موجود نباشد، توهین نماید، حسب احوال به جزای حبس از یک الی شش ماه محکوم  می گردد.

بغاوت عسکری

مادۀ بیست و چهارم:

هرگاه  منسوبین  عسکری  با  شور  و  غوغا  به  اجتماع علنی در برابر آمر خود با بی اطاعتی یا مقاومت  به تعرض اقدام نمایند این یک عمل بغاوت عسکری محسوب شده، مرتکبین آن حسب احـوال  درحالت حضر به جزای حبس یک الی  پنج سال در حالت سفر به جزای حبس دو الی ده سال، در حالت جنگ به جزای حبس پنج الی پانزده سال و در حالت محاربه به جزای حبس ده  الی بیست سال محکوم می گردند.

نــقض مـقررات اجـرای  نـوکـریـوالی

مادۀ بیست و پنجم:

(1) . هرگاه منسوب عسکری شامل ترکیب  جزوتام  نوکریـوال که توسط آمر مربوطه جهت جلوگیری از حملۀ ناگهانی دشمن توظیف شده باشد، مقررات اجرای نوکریوالی را نقض نماید، حسب احوال  به  جزای حبس از شش ماه الی یک سال محکوم می‌گردد.

 (2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده در حالت سفر، جنگ یا محاربه ارتکاب یابد یا موجب عواقب سنگین شده باشد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از یک الی پنج سال محکوم می‌گردد.

نقض مقررات خدمات قراول

مادۀ بیست و ششم:

(1) هرگاه منسوب عسکری شامل ترکیب قراول یا پوسته‌ای که غرض حفاظت سلاح، مهمات، تخنیک محاربوی یا سایر اهداف مهم توظیف شده باشد، مقررات خدمات قراول را نقض و عمل وی موجب عواقب زیان بخش نشده، حسب احـوال به جزای حبس از یک الی شش ماه محکوم می‌گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (19) این ماده در حالت سفر یا جنگ یامحاربه ارتکاب یابد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از شش ماه الی یک سال محکوم می گردد.

(3) هرگاه منسوب عسکری شامل ترکیب قراول یا پوسته‌ای که غرض حفاظت سلاح، مهمات، تخنیک محاربوی یا سایر اهداف مهم توظیف شده باشد، مقررات خدمات قراول را نقض نماید و عمل وی موجب عواقب زیان بخشی  گردد  که  قراول  یا  پوسته جهت جلوگیری از آن توظیف شده حسب احوال به جزای حبس از یک الی دو سال، محکوم می‌گردد.

 (4) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (3) این ماده در حالت سفر یا جنگ یا محاربه ارتکاب یابد مرتکب حسب احوال به جزای حبس از دو الی پنج سال، محکوم می گردد .

نقض مقررات گزمه

مادۀ بیست و هفتم:

(1) هرگاه منسوب عسکری شامل ترکیب گزمه، مقررات اجرای گزمه را نقض نماید و عمل وی  موجب عواقب زیان بخشی گردد که گزمه جهت جلوگیری از آن توظیف شده باشد، حسب احوال به جزای حبس از شش ماه الی یک سال، محکوم می‌گردد.

 (2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده در حالت سفر یا جنگ یا محاربه ارتکاب یابد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از یک الی پنج سال، محکوم می‌گردد .

نقض مقررات خدمات داخله

مادۀ بیست و هشتم:

(1) هرگاه منسوب عسکری مؤظف شامل ترکیب نوکریوال (24) ساعتۀ داخل قطعه که جهت اجرای خدمات داخله تؤظیف شده، مقررات خدمات داخله را نقض نماید و این عمل وی موجب عواقب زیان بخشی که مؤظف مذکور مکلف به جلوگیری از آن باشد گردد، حسب احوا ل به  جزای حبس از یک ماه الی یک سال، محکوم می‌گردد.

 (2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده در زمان سفر، جنگ یا حالت محاربه ارتکاب یابد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از یک الی سه سال، محکوم می‌گردد.

نقض مقررات پروازها یا احضارات برای آن

مادۀ بیست و نهم:

(1) هرگاه منسوب عسکری مقررات پروازها یاگرفتن احضارات مندرج  اصولنامه و دستورالعمل‌های مربوط را نقض نماید و این عمل وی موجب خساره نگردد حسب احوال به جزای حبس از شش ماه الی یک سال، محکوم می گردد.

 (2) هـرگاه  نقض  مقررات  مندرج  فقرۀ  (1)  این  ماده  باعث مرگ شخص یا اشخاص، تخریب دستگاه پرواز یا سایر عواقب  زیـــان  بخش  و  یا سنگین گردد، مرتکب حسب احـوال  به  جزای  حبس  از  پنج الــی پانزده سال، محکوم می‌گردد.

نقض مقررات رانندگی

مادۀ سی ام:

(3). هرگاه منسوب عسکری مقررات رانندگی واسطۀ محاربوی، مخصوص یا ترانسپورت عسکری را نقض نماید و این عمل موجب جراحات جسمی شخص یا اشخاص یا خسارۀ مالی به ارزش بیشتر از ده هزار افغانی گردد، حسب احوال به جزای حبس از شش ماه الی یک سال و جبران خسارۀ وارده، محکوم می‌گردد.

(2). هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده باعث مرگ شخص واحد و یا تخریب واسطه عسکری یا  عواقب زیان بخش  گردد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از یک  الی پنج سال محکوم می‌گردد.

 (3). هرگاه عمل مندرج فقره (۱) این ماده باعث مرگ اشخاص، اخلال اجرای وظیفه محاربوی یا عواقب سنگین گردد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از سه الی ده سال محکوم می‌گردد.

نقض مقررات حفاظت واستعمال تخنیک عسکری

مادۀ سی و یکم:

(1) هرگاه منسوب عسکری مقررات حفاظت و استعمال تخنیک عسکری را نقض نماید و عمل وی موجب جراحات جسمی

شخص و یا اشخاص یا خسارۀ مالی گردد، حسب احوال به جزای حبس از یک الی سه سال و جبران خسارۀ وارده، محکوم می‌گردد.

 (2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده موجب مرگ شخص یا اشخاص، تخریب تخنیک عسکری عواقب زیان بخش و یا سنگین گردد، مرتکب حسب احـوال به جزای  حبس  از سه الی پانزده سال و جبران خسارۀ وارده محکوم می‌گردد.

نقض مقررات استعمال سلاح، مهمات، مواد منفلقه و سایر مواد خطرناک

مادۀ سی و دوم:

(1) هرگاه منسوب عسکری مقررات استعمال سلاح، مهمات، مواد منفلقه و سایرمواد خطرناک را نقض نماید و عمل وی موجب جراحات جسمی شخص یا اشخاص یا خسارۀ مالی گردد، حسب احـوال  به  جزای حبس از یک الی سه سال، محکوم می‌گردد.

 (2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده باعث مرگ شخص و یا اشخاص یا عواقب زیان بخش و یا سنگین برای اطرافیان گردد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از پنج الی پانزده سال، محکوم می‌گردد.

نقض سایر مقررات عسکری

مادۀ سی و سوم:

(1) هرگاه منسوب عسکری سایر مقررات عسکری را نقض نماید و عمل وی موجب عواقب زیان بخش یا سنگین نگردیده باشد، حسب احوال به جزای حبس از شش ماه الی سه سال، محکوم می گردد.

(2) هــرگاه  عمل منــدرج فقــرۀ (1) ایــن مـاده در حالت سفر، جنـگ یا محاربه ارتکاب، و موجب عواقب زیان بخش یا سنگین گردد، مرتکب حسب احـوال  به  جزای  حبس  از  پنج  الی  ده  ســـال،  محــکوم  مـــی‌گردد.

(3). هرگاه عمل مندرج فقره (۱) این ماده در حالت حضر ارتکاب و موجب عواقب زیان بخش یا سنگین گردد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از یک الی پنج سال محکوم می‌گردد.

اکتساب غیرقانونی سلاح، مهمات، مواد منفلقه، تخنیک عسکری  و سایر  وسایل محاربوی

مادۀ سی و چهارم:

(1) هرگاه منسوب عسکری سلاح، مهمات، مواد منفلقه و ســایر وســـایل  مــحاربــــوی مربوط  به  دولت  را  به  طور  غیر قانونی اکتساب  نماید، حسب احـوال  به  جزای حبس از پنج  الی ده سال، محکوم می‌گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده به صورت متوالی، توسط گروپ اشخاص با اتخاذ تصمیم قبلی یا توسط شخصی که وسایل محاربوی تحت حفاظت وی قرار دارد ارتکاب یابد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس ده الی پانزده  سال، محکوم می‌گردد.

(3) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (2) این ماده در حالت سفر ، جنگ یا محاربه ارتکاب و موجب عواقب زیان بخش یا سنگین گردد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس دوام محکوم می‌گردد.

فروش یا خریداری سلاح، مهمات، مواد منفلقه، تخنیک عسکری  و سایر  وسایل محاربوی

مادۀ سی و پنجم:

(1) هرگاه منسوب عسکری سلاح، مهمات، مواد منفلقه، تخنیک عسکری و سایر وسایل محاربوی را که جهت اجرای وظیفه به وی سپرده شده است  بفروشد، فروشنده و خریدار حسب احوال به  جزای حبس از دو الی پنج سال و جبران خساره وارده، محکوم می‌‌گردد. مشروط بر اینکه هدف آنها مساعدت به دشمن نباشد.

 (2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده در حالت سفر، جنگ یا محاربه ارتکاب یابد و یا موجب عواقب زیان بخش یا سنگین گردد، مرتکب حسب احـوال به جزای حبس پنج  الی بیست سال و جبران خسارۀ وارده، محکوم می‌گردد.

مفقودی یا تخریب سلاح، مهمات، مواد منفلقه، تخنیک عسکری  و سایر  وسایل محاربوی

مادۀ سی و ششم:

(1) هرگاه منسوب عسکری سلاح، مهمات، مواد منفلقه، تخنیک عسکری و سایر وسایل محاربوی را که جهت اجرای وظیفه به وی سپرده شده بالاثر نقض مقررات حفاظت آن مفقود یا تخریب نماید، حسب احـوال به جزای حبس از یک ماه الی یک سال و جبران خسارۀ وارده محکوم می‌گردد.

 (2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده در حالت سفر یا جنگ یا محاربه ارتکاب و یا موجب عواقب زیان بخش و یا سنگین گردد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از یک الی پنج سال و جبران خسارۀ وارده محکوم می گردد.

از بین بردن وعارضه دار ساختن سلاح، مهمات، تخنیک عسکری و سایر وسایل محاربوی

مادۀ سی و هفتم:

(1) هرگاه منسوب عسکری سلاح، مهمات یا تخنیک عسکری و سایر وسایل محاربوی را عمداً عارضه دار ساخته و یا از بین ببرد، حسب احـوال به جزای حبس از  یک  الی ده  سال  و  جبران خسارۀ  وارده،  محکوم  می گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده در حالت سفر، جنگ، یا محاربه ارتکاب و موجب  عواقب زیان بخش و یا سنگین گردد، مرتکب حسب احـوال به جزای حبس از پنج الی بیست سال و جبران خسارۀ وارده، محکوم می‌گردد.

 (3) از بین بردن سلاح و مهمات، تخنیک عسکری و سایر وسایل محاربوی طبق تجویز مقامات ذیصلاح از حکم مندرج فقره های (1و2) این ماده مستثنی می باشد.

افشای معلومات عسکری حاوی اسرار دولتی

مادۀ سی و هشتم:

(1) هر گاه منسوب عسکری معلومات عسکری حاوی اسرار دولتی را که هدف آن خیانت به وطن نباشد افشاء نماید،

حسب احوال به جزای حبس از سه ماه الی سه سال، محکوم می گردد.

(2) هرگاه شخص معتمد، اسناد حاوی معلومات عسکری یا اشیایی که معلومات در مورد آنها حیثیت اسرار دولتی را دارا است، بالاثر نقض مقررات استفاده و نگهداری، مفقود نماید، حسب احـوال به جزای حبس از شش ماه الی پنج سال، محکوم

می‌گردد.

(3) هرگاه اعمال مندرج فقره‌های (1 و2) این ماده موجب عواقب زیان بخش و یا سنگین گردد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از دو الی پانزده سال، محکوم می‌گردد.

 (4) هرگاه منسوب عسکری معلومات عسکری را که افشای آن ممنوع بوده ولی حیثیت اسرار دولتی را داشته باشد افشاء نماید، حسب احوال به جزای حبس از یک الی شش ماه، محکوم می‌گردد.

سوء  استفاده،  تجاوز و  یا عدم استفاده از صلاحیت

مادۀ سی و نهم:

(1) هرگاه منسوب عسکری از صلاحیت وظیفوی خویش سوء استفاده نموده و یا از آن تجاوز نماید و یا از آن استفاده ننماید این اعمال به طور متواتر و مغرضانه باشد و یا  موجب ضرر قابل ملاحظه گردد، حسب احوال به جزای حبس از یک الی ده سال، محکوم می گردد.

(2) هرگاه اعمال مندرج فقرۀ (1) این ماده موجب عواقب زیان بخش و یا سنگین گردد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از دو الی پانزده سال، محکوم می‌گردد.

 (3) هرگاه اعمال مندرج فقره‌های (1و2) این ماده در حالت سفر یاجنگ یا محاربه ارتکاب یابد مرتکب حسب احوال به جزای حبس از پنج الی پانزده سال، محکوم می‌گردد.

غفلت و سهل انگاری در وظیفه

مادۀ چهلم:

(1) هرگاه منسوب عسکری در اجرای وظیفه غفلت و سهل انگاری نماید، حسب احوال به جزای حبس از یک ماه الی یک سال، محکوم می‌گردد.

(2) هرگاه اعمال مندرج فقرۀ (1) این ماده موجب عواقب زیان بخش ویا سنگین گردد مرتکب آن حسب احـوال به جزای حبس از یک الی سه سال، محکوم می‌گردد.

 (3) هرگاه اعمال مندرج فقره‌های (1و2) این ماده در حالت سفر، جنگ، یا محاربه ارتکاب یابد، مرتکب حسب احـوال به جزای حبس از پنج الی پانزده سال، محکوم می‌گردد.

بر کنار نمودن از مقام و یا صلاحیت قانونی

مادۀ چهل و یکم:

(1) هرگاه منسوب عسکری همراه با یک شخص یا بیشتر از آن به قصد بر کناری یک مقام قانونی عسکری موافقه یا از اوامر قانونی سرکشی نماید یا از اجرای وظایف امتناع ورزد و یا ایجاد تشنج کند، حسب احوال به جزای حبس از پنج الی پانزده سال، محکوم می گردد.

(2) هرگاه اعمال مندرج فقرۀ (1) این ماده در رابطه به یک مقام قانونی ملکی صورت گرفته باشدکه باعث شورش، تشنج و یا سایر بی نظمی ها  گردد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از پنج الی پانزده سال، محکوم می گردد.

 (3) هرگاه منسوب عسکری از سوء قصد جهت برکناری یک مقام قانونی عسکری آگاهی داشته قوماندان مربوط یا سایر مراجع مسئول  را مطلع ننماید، حسب احـوال به جزای حبس از یک الی سه سال، محکوم می‌گردد.

فرار و مقاومت حین گرفتاری

مادۀ چهل و دوم:

هرگاه اشخاص مندرج مادۀ چهارم این قانون از نزد شخصی که صلاحیت دستگیری وی را دارد، فرار و یا در مقابل آن مقاومت نماید، علاوه برجزای جرم مرتکبه به جزای حبس از یک الی شش ماه نیز محکوم می گردد.

فرار از بازداشت ، توقیف خانه و یا محبس

مادۀ چهل و سوم:

(1) هرگاه منسوب عسکری تحت نظارت یا توقیف فرار نماید یا با استفاده از اعـمال نفوذ غیر قانونی بر اشخاص مؤظف زمینه رهایی خود را مساعد سازد، حسب احوال به جزای حبس از سه الی شش ماه، محکوم می‌گردد.

 (2) هرگاه منسوب عسکری که به اساس حکم محکمۀ با صلاحیت به حبس محکوم گردیده  ولی از وظیفه در قوای مسلح منفصل نگردیده باشد فرار نماید، حسب احوال به جزای حبس  از شش ماه الی یک سال، محکوم می‌گردد.

تخریب و اتلاف دارایی شخصی

مادۀ چهل و چهارم:

هرگاه منسوب عسکری ملکیت غیر را منهدم، تخریب، تلف و یا آنرا غیر قابل استفاده نماید و یا به آن ضرر رساند، حسب احوا ل به جزای حبس  از یک الی پنج سال وجبران خسارۀ وارده، محکوم می گردد.

ضرب و جرح

مادۀ چهل و پنجم:

(1) هرگاه منسوب عسکری با استفاده از موقف خود عمداً شخص دیگری را غیر قانونی مورد لت و کوب قرار دهد یا موجب جراحت جسمی شخص گردد، حسب احـوال به جزای حبس از شش ماه الی دو سال و جبران ضرر وارده به متضرر، محکوم می‌گردد.

(2) هرگاه عمل مندرج فقرۀ (1) این ماده با استفاده از اسلحه یا سایر وسایل و اشیاء و استعمال قوه صورت گرفته و موجب جراحات جسمی یا مرگ شخص یا اشخاص گردد که هدف آن قتل عمد نباشد، مرتکب حسب احوال به جزای حبس از یک الی ده سال و جبران ضرر وارده به متضرر، محکوم می‌گردد.

(3) اسلحه در فقره (۲) این ماده عبارت از آلات ووسایل ضاربه، جارحه، ناریه و منفلقه است که قابلیت وارد آوردن جراحت یا تخریب را داشته و باعث هلاکت شخص گردد.

تهدید

مادۀ چهل و ششم:

هرگاه منسوب عسکری شخص را به طور غیر قانونی از طریق تهدید متضررسازد، حسب احـوال به جزای حبس از یک ماه الی یک سال و جبران ضرر وارده به متضرر، محکوم می‌گردد.

فصل سوم: احکام نهایی

تطبیق احکام قانون جزاء

ماده چهل و هفتم:

(1) هرگاه اشخاص مندرج مادۀ چهارم این قانون جرایمی را مرتکب گردند که در این قانون پیش بینی نگردیده است، مطابق احکام قانون جزاء منتشرۀ جریدۀ رسمی شماره (347) سال 1355 مجازات می‌گردند.

(2) رسیدگی به قضایای جرمی مندرج فقرۀ (1) این ماده با نظرداشت محل ارتکاب جرم و سایر حالات قضیه حسب احـوال در محاکم عسکری و یا ملکی صورت می گیرد.

 (۳). تعیین جزای حدود، قصاص، ودیت مطابق احکام شریعت اسلام صورت می‌گیرد.

تاریخ انفاذ

مادۀ چهل و هشتم:

این قانون از تاریخ توشیح نافذ و در جریدۀ رسمی نشر گردد و با انفاذ آن احکام قانون جزای عسکری منتشرۀ جریدۀ رسمی شماره(876) مؤرخ (۲۰) دلو سال ۱۳۸۴ با تعدیلات آن ملغی پنداشته می شود.