نویسنده: وحید عمر
این روز ها این عکس یک مادری که سه فرزندش را در میوند قندهار از دست داده در فیسبوک ته […]
این روز ها این عکس یک مادری که سه فرزندش را در میوند قندهار از دست داده در فیسبوک ته و بالا می شود. همه از قهرمانی و جانفشانی این مادر سخن می گویند. گویا که این مادر خودش تصمیم گرفته که فرزندانش باید به جنگ بروند و کشته شوند.قهرمانی به درد این مادر نمی خورد. قهرمان ساختن مادری که سه فرزند جوانش شهید شده باشند٬ واهی و بی ارزش و غیر واقعی است. این مادر قهرمان جنگ نیست٬ قربانی ناتوان و نامراد این جنگ است.
من میگویم چرا:
۱. به خاطری که فرزند فلانی خان یک سال بعد از فراغت از مکتب نظامی مشاور ارشد شد. همین فرزند فلانی جان یک روز به جبهه جنگ نرفت و امروز جنرال ها و فرماندهان جنگ برایش سلامی می زنند.
روسو در دو اثر خود یعنی «دومین گفتمان: دربارهی خاستگاه و بنیادهای نابرابری میان انسانها»، و بویژه در «قرارداد اجتماعی» به تأمل و بررسی دربارهی موضوع عدالت میپردازد.
روسو که مانند هابس در سنت «قرارداد» میاندیشد، در «دومین گفتمان» خود که در سال ۱۷۵۵ تحریر شده است، به بازنمود نابرابری و بیعدالتی اجتماعی میپردازد. به نظر او افراد در «وضعیت طبیعی» پیش اجتماعی، در شرایط مساوی میزیستند و آزاد بودند. اما عمدتا" در نتیجهی خودپرستی و پیدایش مالکیت خصوصی، وارد «وضعیت اجتماعی» شدند که وضعیتی مبتنی بر نابرابری و عدمآزادی است. این نابرابری اجتماعی هر انسانی را از خودبیگانه میکند.
عدالت ، این معشوق دست نیافتنی
نویسنده : غلام حضرت حسینی "باران"
بنام خداوند که انسان را ازخون بسته آفرید ودرآن روح خودش را دمید وچهل شبانه روز آنرا بارورساخت.
یکی ازموضوعات که همیشه تاریخ دربین انسانها مورد گفتگووبحث ومناظره بوده است ، واژه ی زیبا ودوست داشتنی عدالت بوده است که تاهنوزکه هنوزاست انسان ابن انسان نتوانسته است ازبرکت این کلمه وعملی ساختن این واژه ی مقدس درزندگی خود بهره مند شوند ودرست به همین خاطراست درلجن مال ترین برهه ای اززندگی اش قدم گذاشته است وروزبه روزدرسراشیبی سقوط واسفل السافلین حیات رجعت می کند؛ بااینهم عدالت فردی واجتماعی یک روئیای دوست داشتنی، دست نیافتنی ودلچسپ
