پیامک به مناسبت نیمه شعبان

نگار ما که آخرین سلاله ی احمد است
قائم به دین حق و همنام محمد ص است
باشد نثار وجودش، طبق طبق گل سپید
او لایق هزاران هزار صلوات بر محمد ص است

* * * * * * * * * * * * * * *

 

گـفتـم که خـدا مـرا مـرادی بفـرسـت
طــوفـان زده ام راه نجـاتـی بفرسـت
فــرمـو د کـه بـا زمـزمـه یـا مـهـــدی
نـذر گـل نرگــس صـلـواتی بـفــرسـت
هر جـمعه ای کــه می گذرد از کـنـار مـن
افــزوده می شود بـه تب انتـــظار مـن
هر صبحدم که می دمد از مشرق آفتاب
دارم امـیــــد اینکــه بیــاید نـگـار مــن
عمــرم کــفاف دیـدن روی تــرا نـــداد
باشـد که بـعد من گذری بر مـزار من

* * * * * * * * * * * * * * *

بــوی عـطــر یــار دارد جمـعه ها
وعــــده دیـــدار دارد جمــعه ها
جمــعـه هـا دل یاد دلبـر مـی کنـد
نغمه یا ابـن الـحسن سر مـی کنـد

* * * * * * * * * * * * * * *

طلوع می کند آن آفتاب پنهانی
زسمت مشرق جغرافیای عرفانی
دوباره پلک دلم می پرد نشانه چیست
شنیده ام که می آید کسی به مهمانی
کسی که سبزتر از هزار بار بهار
کسی شگفت کسی آن چنان که می دانی

* * * * * * * * * * * * * * *

گر پرده ز رخ باز نماید مهدی (عج)
از خلق جهان دل برباید مهــــــدی(عج)
ای شیعه چنان منتظر مولی باش
گویی که همین جمعه بیاید مهدی(عج)

* * * * * * * * * * * * * * *

عاقبت او ظهور خواهـــــــــــد کرد
خاک را غرق نور خواهد کرد
روزی از این کویر،این برهـــــــــوت
ابر رحمت عبور خواهــد کرد
دل مارا که خشک و پژمرده است
همــــچو باغ بلور خواهد کرد
آه می آید او که لبخنــــــــــــــدش
عاشقان را صبـــور خواهد کرد
سینه ها را ز کینه خواهد شست
غصه ها را بدور خواهـــــد کرد
آه سوگند میـــــــــــــــخورم ایدل
عاقبت او ظهور خواهــــــد کرد

* * * * * * * * * * * * * * *

در جوانی شده ام از غم این دوران پیر
لیکن از عشق تو ای یار نمیگردم سیر
منم آن ذره، که بر دامن تو چنگ زدم
ای که شد پرتو مهر و کرمت عالمگیر
بهر تسخیر جهان، جنگ دگر لازم نیست
چون که زیبایی تو، کرده جهان را تسخیر
نرود یاد تو، با مردنم، از خاطر من
چون وجودم همه با مهر تو شد، نقش‌پذیر

* * * * * * * * * * * * * * *

از نور تو روشن، ملکا دیدة «نرگس»
دل می‌کند از هر چمنی بوی تو را حس
وصف الف قامت تو درس مدارس
آن گوهر یکدانة نایاب تویی تو
ما جمله نیازیم و، تو سرچشمة نازی
ای قلب جهان، کنز نهان، معدن رازی
عالم همه چون معبد و ، تو روح نمازی
آن قائم استاده به محراب تویی تو
مانند تو کس چهرة دلخواه ندارد
زیبایی رخسار تو را ماه ندارد
آنجا که تویی، نکهت گل راه ندارد
ظاهر همه جا، غائب سرداب تویی تو
هر دیده که خواهد نگرد نور خدا را
پس بنگرد آن آینة غیب نما را
گردیم پی‌ات، خیف و منا، مروه صفا را
منظور دل از عالم اسباب تویی تو

* * * * * * * * * * * * * * *

مهدیا! گل نه از این جهت به سینه زنم
که لطیف و ، معطر و ، زیباست
بلکه چون گل شبیه صورت توست
زین جهت جای او به سینه ماست

* * * * * * * * * * * * * * *

دیده هر چند که از دیدن تو محروم است
پرتو حسن تو بر اهل نظر معلوم است
شعله عشق تو از چهره زردم پیداست
گرچه در پرده دل راز غمت مکتوم است
ای خوش آن دم که چو گل با لب خندان آئی
که دل منتظران بی تو بسی مغموم است
دل بشکسته به دست تو شود باز درست
ای‌که در پنجة مهر تو دلم چون موم است
ای هما، بر دل ویرانة ما سایه فکن
تا کریزد غم دنیا که چو جغدی شوم است
صبح امید توئی در شب ظلمانی ما
یاد تو مایة تسکین دل مظلوم است

* * * * * * * * * * * * * * *

از حسد، رنگ ز رخسارة مهناب پرید
ز آن تجلی که تو در دامن شبها داری
باز محراب عبادت به تو آغوش گشود
مگر ای قبلة جان قصد مصلی داری

* * * * * * * * * * * * * * *

بیا که بی رخ تو طاقتی ندارم من
به غیر دیدن تو حاجتی ندارم من
گل همیشه بهارم تو هستی و بی‌تو
به سیر باغ چمن رغبتی ندارم من
به غیر نقش ولای تو از ازل ای دوست
به لوح سینه خود زینتی ندارم من
گذشت عمر من چشم من بر راه
بیا امید دلم، فرصتی ندارم من
به جان فاطمه (س) هرگز مران مرا زین در
که غیر تو به کسی الفتی ندارم من
مرا به رسم غلامی قبول کن مولا
اگر که روسیه‌ام قیمتی ندارم من

* * * * * * * * * * * * * * *

مهــدی اگر از منـتــظـرانــت بــودیــم
چون دیده ی نرگس نـگـرانـت بـودیــم
با این همه رو سیاهی و سنگ دلی
ای کاش که از هم سفرانت بودیم

* * * * * * * * * * * * * * *

در انتظار دیدنت همه دلها بیقرارند
ای تک ستاره بهشت حسرت به دلمان نزار

* * * * * * * * * * * * * * *

به خدا سوگند دنیا را آذین می بندیم اگر لحضه آمدنت را بدانیم ...

* * * * * * * * * * * * * * *

ما معتقدیم که عشق سر خواهد زد
بر پشت ستم کسی تیر خواهد زد
سوگند به هر چهارده آیه نور
سوگند به زخم های سرشار غرور
آخر شب سرد ما سحر می گردد
مهدی به میان شیعه برمی گردد
یا امام زمان انتظار هم از نیامدنت بی تاب شد ...

* * * * * * * * * * * * * * *

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی............چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی
خلیل آتشین سخن ؛ تبر به دوش بت شکن..............خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم نه؛ ولی................................برای عده ای چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام.......................دوباره صبح؛ ظهر ؛ نه غروب شد نیامدی

* * * * * * * * * * * * * * *

بر چهره پر ز نور مهدی صلوات بر جان و دل صبور مهدی صلوات
تا امر فرج شود مهیا بفرست بهر فرج و ظهور مهدی صلوات

* * * * * * * * * * * * * * *

سئوالی ساده دارم از حضورت من آیا زنده ام وقت ظهورت

* * * * * * * * * * * * * * *

اگر که آمدی من رفته بودم اسیر سال و ماه و هفته بودم
دعایم کن دوباره جان بگیرم بیایم در رکاب تو بمیرم

* * * * * * * * * * * * * * *

هنوزم انتظارو انتظار است هنوزم دل به سینه بی قرار است

* * * * * * * * * * * * * * *

کاش می شد در میان لحظه ها لحظه ی دیدار را نزدیک کرد
میلاد نور پیشاپیش مبارک

* * * * * * * * * * * * * * *

به امید روزی که متن تمام اس ام اس ها یک جمله باشد و آن : مهدی آمد

* * * * * * * * * * * * * * *

سر راهت در انتظارم ..... برده هجرت صبر و قرارم ...... جز ظهورت ای گل زهرا ..... به خدا حاجتی ندارم کجایى اى همیشه پیدا از پس ابرهاى غیبت؟

* * * * * * * * * * * * * * *

سوسوی ستارگان آسمان در التهاب انتظار فرج توست
پس بیا و آسمان و زمین را گلستان کن که این خانه ، خانه توست

* * * * * * * * * * * * * * *

ای مدنی برقع و مکی نقاب *** سایه نشین چند بُوَد آفتاب؟
منتظران را به لب آمد نفس *** ای ز تو فریاد، به فریاد رس

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ مبارک باد میلاد تو، ای معراج خاکیان و ای سراج افلاکیان؛ ای آینه ایمان، یا صاحب الزمان!

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ میلادت مبارک باد، ای سپیده پنهان که اهل زمین در آرزوی بوی بهشتی تو، هماره دعای فرج را زمزمه می کنند!

* * * * * * * * * * * * * * *

میلاد مهدی(عج) سفینه نجات و امید حیات، بر عاشقانش مبارک باد!

* * * * * * * * * * * * * * *

امام حسین(ع) فرمودند: «اگر زمان او (مهدی(عج)) را درک کنم، در تمام عمرم به او خدمت خواهم کرد».

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ یا مهدی(عج)! ای نقطه شروع شفق، ای مجری حق! میلاد تو، قصیده بی انتهایی است که تنها خدا بیت آخرش را می داند؛ بیا و حُسن ختام زمان باش!

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ مهدی(عج)، شمشیری از شمشیرهای خداوند است که در عالی ترین جایگاه سیادت و برترین منزلت قرب خداوندی است.

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ میلاد حجت خدا، دوازدهمین ساغر الهی بر منتظران جمالش مبارک باد!

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ میلاد ستاره سهیل آسمان امامت، تداعی کننده شادی لحظه طلوع طلعت نورانی اوست.

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ مهدی(عج)، بوستانی است از سرو رشید نرگس، از سلاله یاس فاطمه و از ریشه گل های محمدی.

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ خجسته باد بزم قدسیان در صبحی که آفتاب زمین و آسمان به زیر سقف خانه نرگس طلوع می کند.

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ شب میلاد تو، هنگامه گشودن پنجره های امید است به روی بغضِ ستم دیدگان بی پناه تاریخ.

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ میلاد مهدی(عج)، تصنیف سرخ ترانه های انتظار، بر عموم مسلمین جهان مبارک باد!

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ میلاد مهدی(عج)، مشعل هدایت و روشن گری، مبیّن حقیقت، بر اهل طریقت مبارک باد!

* * * * * * * * * * * * * * *

ـ ای ماه فاطمه! به آن امید که از افق نور بازگشت تو را دریابم، همه شب ستاره می شمارم تا صبح دیدارت فرا رسد.

 

* * * * * * * * * * * * * * *

دردِ تو را به تنهایی نمی‏کشم که تمام سنگریزه‏های زمین، منتظر گام‏های تواَند تا کوه شوند و پرچم تو را در اوج عشق خود برافرازند و آن وعده محتوم، چه نزدیک است؛ اگر عاشق باشی!

* * * * * * * * * * * * * * *

همه هست آرزویم که بیینم از تو رویی *** چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
به کسی جمال خود را ننموده‏ای و ببینم *** همه جا به هر زبانی بود از تو گفتگویی

* * * * * * * * * * * * * * *

- آقا جان! حیف نیست ماه شب چهارده پشت ابرهای تیره و پاره پاره پنهان بماند؟ حیف نیست دیده را شوق وصال باشد ولی فروغ دیده نباشد؟!

* * * * * * * * * * * * * * *

- مهدی جان! به روسیاهی‌مان نگاه نکن و به دستهایمان که خالی و گنهکارند، قلبمان را ببین که هر روز، صبح و شام تو را می‌خوانند.

* * * * * * * * * * * * * * *

- تو خواهى آمد و یاس‏ها و نیلوفرهاى «سرکش‏» را به دعوت خواهى خواند و حضور تو تسلاى دل یاس‏هاى کبود خواهد بود.

* * * * * * * * * * * * * * *

- مهدی جان بیا و دنیاى دل را به بوى خوش فطرت پر کن. دل‏هایى که همواره در سرزمین نیمه شب تو را مى‏خوانند و به عشق تو در آسمان مکاشفه پرواز مى‏کنند.

- چه انتظارعجیبی ! ?
تو بین منتظران هم عزیزمن ، چه غریبی ! ?
عجیب تر که چه آسان نبودنت شده عادت . . .
چه خوش است من بمیرم به ره ولای مهدی
سروجان بهانداردکه کنم فدای مهدی
همه نقد هستی خود بدهم به صاحب جان
که یکی دقیقه بینم رخ دلگشای مهدی
چه کنم چه چاره سازم که دل ِ رمیده من
نکند هوای دیگربه جزازهوای مهدی
نه هوای کعبه دارم نه صفاومروه خواهم
که ندارداین مکان ها به خدا صفای مهدی
من دل شکسته هردم،به امید در نشستم
که مگر عیان ببینم قد دلربای مهدی
دل من تپدبه سینه به امیدروزگاری
"که گذشت گاه محنت"شنوم زنای مهدی

من بیچاره کجا،وصل رخ یار کجا ؟
سگ ولگرد کجا،
وصال دلدار کجا ؟ ،
روسیاهم که مرا
عاشق تو میدانند،
غربتت بس که مرا
یاورتومیخوانند ...
شایدآنروزکه سهراب نوشت :
تاشقایق هست زندگی بایدکرد،
خبری ازدل پردردگل یاس نداشت.
بایداینطورنوشت :
هرگلی هم باشد،چه شقایق چه گل پیچک ویاس،
تانیایدمهدی،
زندگی دشواراست...

بر دل بی کس ما یار و کسی آمده است/ بر دعاهای همه ملتمسی آمده است/ هاتفی داد ندا برهمه ی مرده دلان/ مژده ای دل که مسیحا نفسی آمده است....

* * * * * * * * * * * * * * *

سرخوش آن عیدی که آن بانی نوراز کنار کعبه بنماید ظهور/ قلبها را مهر هم عهدی زند/ از حرم بانگ أناالمهدی زند

* * * * * * * * * * * * * * *

اگر دلهایمان تاریک و ظلمانی نمیگردید/ امامت هم عیان میگشت و پنهانی نمیگردید/ به قدر تشنگی گر تشنه امر فرج بودیم / خدا داند فرج اینگونه طولانی نمیگردید....

* * * * * * * * * * * * * * *

آقابیابه خاطرباران ظهورکن/ ماراازاین هوای سراسیمه دورکن/ وقتی برای بدرقه عشق می روی/ از کوچه های خسته ما هم عبور کن.

* * * * * * * * * * * * * * *

زمستان‎ ‎خسته شدازبی بهاری,جهان‎ ‎می لرزدازاین بی قراری‎ ‎گمانم جمعه ای باقى نمانده.خدایاتابه کی چشم‎ ‎انتظاری

* * * * * * * * * * * * * * *

گفتم که خدا مرا مرادى بفرست، طوفان زده ام راه نجاتى بفرست، فرمود که با زمزمه یا مهدى(عج)، نذر گل نرگس صلواتى بفرست.

"مولاجان یاصاحب الزمان"
همه مشغول خود و
کارخود ویارخودند ..
مدعی هست فراوان و
کسی یارتو نیست .....
سپری میشود این ظلم و عدومیبازد،
می رسد آنکه خداوند به او مینازد
باشد آنروز ببینند همه خلق جهان،
دربقیع حضرت مهدی حرمی میسازد

* * * * * * * * * * * * * * *

کاش مهدی به جهان چهره هویدا میکرد/ گره ازمشگل پیچیده ما وا میکرد/ کاش می آمد وباآمدنش از سرلطف/ قبرمخفی شده فاطمه پیدامی کرد

* * * * * * * * * * * * * * *

یابن الحسن : مابی توهزارداغ یک دل داریم،برحادثه هاامیدباطل داریم،یک روزدو روزنیست این مشکل ما،ماسیصدوشصت وپنچ مشکل داریم.

* * * * * * * * * * * * * * *

کاش این دل خسته را خدا جان میداد / آشفتگی ام را سروسامان میداد / ای کاش سوار عشق در عرصه دل / می آمد و فاتحانه جولان میداد.
برچهری دلربای مهدی صلوات

بخوان دعای فرج رادعا اثردارد
دعاکبوترعشق است که بال وپردارد
بخوان دعای فرج راکه یوسف زهرا
زپشت پرده غیبت به مانظردارد

* * * * * * * * * * * * * * *

یامهدی
ساعات عمرمن همگی غرق غم گذشت
دست مرا بگیر که آب ازسرم گذشت
مانند مرده ای متحرک شدم، بیا
بی توتمام زندگی ام درعدم گذشت

* * * * * * * * * * * * * * *

یااباصالح:

هیچ سنگی نشودسنگ صبورت آقا
تکیه برکعبه بزن کعبه تحمل دارد.
یابن الحسن:گفتندخلایق که تویی یوسف ثانی
چون نیک بدیدم به حقیقت

به ازآنی

* * * * * * * * * * * * * * *

چه روزهاکه یک بیک
غروب شدنیامدی
چه بغضهاکه درگلورسوب شدنیامدی
تمام طول هفته رادرانتظارجمعه ام
دوباره صبح،ظهرنه غروب شدنیامدی.
عجل فرجه

* * * * * * * * * * * * * * *

شاهى که خدا حجت خود خوانده به قرآن
از دامن نرجس شده چون ماه نمایان
خشنود دل فاطمه در خلد برین است
چون خلد برین از قدمش روى زمین است

* * * * * * * * * * * * * * *

در پانزده ماه گرانمایه شعبان
آمد به جهان جان جهان خسرو خوبان
شد ماه ز انوار رخش سر به گریبان
وز مقدم او نعمت حق گشت فراوان