یاعلی مولا مدد

کبوترهای مکه تشنه بودند

اسیر دیو و دام و دشنه بودند

بیابان بود و خار خاک وخاشاک

علی جوشید مثل چشمه از خاک

علی جاری ترین رود خدا شد

همه جا با مح هم صدا شد

علی زیبا تر از لبخند خورشید

نگین نور بود و می درخشید

امید تشنگان مشک علی بود

خدا هم صحبت اشک علی بود

چنان سرشار اشک و آ ه می شد

که گاهی هم صدا با چاه می شد

کبامش نغمه در گوش فلک بود

غذای خوب او نان و نمک بود

علی می کاشت بذر مهربانی

درون قلب های آ سمانی

علی رزمنده راه خدا بود

علی روشن ترین ماه خدا بود