آتش بیار معرکه

آتش بیار معرکه، بر ای کسی به کار می برند که در ماهیت و اصل دعوا  ومشاجره ی میان چند تن شرکت ندارد، اما کارش تشدید این دعوا و مشاجره و گرم نگهداشتن آتش اختلاف در میان آنان است.

دو ساز ضرب و دف از چوب و پوست تشکیل شده است. پوست این دو ساز در بهار و تابستان خشک و منقیض و در پاییز و زمستان که موسم باران و رطوبت است مرطوب وتازه گردد تا صدای آن به علت خشکی و انقباض تغییر نکند.

این وظیقه به عهده ی نم کن بود که ظرف آبی جلوی خود قرار می داد و ضرب و دف را نم می داد و تازه نگاه می داشت.

در پاییز و زمستان همین شخص که حالا آتش بیار نامیده می شد پوست های مرطوب شده را روی منقل آتش می گرفت و با حرارت دادن خشک می کرد.