عاشورا نماد وحدت مردم افغانستان
به کوری چشم دشمنان اسلام
عاشورا نماد وحدت مردم افغانستان
امروز برادران اهل سنت در کنار اهل تشیع، در مراسم سالروز شهادت نواسه پیامبر بزرگوار اسلام (ص) شرکت کردند. چنین چیزی در طول تاریخ افغانستان بی سابقه است و بدون تردید این روحیه درک مشترک و همپذیری متقابل در میان مذاهب موجود در کشور، نوید بخش آینده خوبی در رابطه با بوجود آمدن وحدت ملی به معنای واقعی کلمه می باشد
محرم به عنوان نماد مذهبی نه تنها در افغانستان باعث تفرقه و شکاف های اجتماعی و مذهبی نشده بلکه این مراسم بر خلاف آنچه که بسیاری ها از آن نگرانی دارند، به عرصه ای برای آزمایش و مشق فرهنگ مدارا، تحمل و همپذیری و درک متقابل تبدیل شده است.
در سالهای اخیر شیعیان کشور به عنوان یک اقلیت مذهبی بیش از هر زمان دیگری آزادی های مذهبی شان را بصورت آزادانه و بدون بیم و هراس برگزار کرده اند. در این ضمن پیروان مذهب اهل سنت نیز با شرکت در این مراسم و همچنان با برگزاری مراسم متعددی در مساجد سالروز شهادت نواسه پیامبر بزرگوار اسلام را گرامی داشته اند. چنین چیزی در طول تاریخ افغانستان بی سابقه است و بدون تردید این روحیه درک مشترک و همپذیری متقابل در میان مذاهب موجود در کشور، نوید بخش آینده خوبی در رابطه با بوجود آمدن وحدت ملی به معنای واقعی کلمه می باشد.
شاید عمده ترین عامل این اتحاد و همدلی وجه مشترک دو فرقه اهل سنت و اهل تشیع کشور، امام حسین علیه السلام به عنوان نواسه پیامبر اکرم (صل الله علیه و اله و سلم) و فرزند حضرت علی ابن ابیطالب علیه السلام و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است.
عامل دیگری که در ایجاد فضای همپذیری میان مذاهب کشور نقش مهمی داشته است، تدبیر و درایت سردمداران شخصیت های سیاسی و مذهبی در کشور بوده است که بیانگر رویکرد خردمندانه و روند سازنده ای است که در رابطه با نزدیک ساختن پیروان مذاهب مختلف در کشور در پیش گرفته شده است و می تواند نقش مهمی را در ملت سازی و ایجاد وحدت ملی در کشور بازی نماید. عامل سومی هم بیزاری و خستگی ملت افغانستان از شکاف، تفرقه و پراکندگی است. بدون تردید مردم افغانستان از هر فرقه و از هر ملیتی به خوبی طعم تلخ تفرقه، اختلاف و نفاق را چشیده اند و به خوبی می دانند که رویکردی که کشور را بسوی وحدت و همدلی سوق دهد، چقدر برای آینده کشور حیاتی و سرنوشت ساز است.
اقلیت های مذهبی کشور در طول تاریخ از چنین آزادی های مذهبی و عقیدتی بهره مند نبوده اند و این سالها برای اولین بار است که اقلیت های کشور از با بهره مندی از نعمت آزادی عقیده، مراسم مذهبی شان را به جای می آورند. بدون تردید هرچه این آزادی های اعتقادی که حق مسلم هر شهروند کشور است، تامین گردد، وحدت ملی بیشتر توسعه می یابد و زمینه ایجاد یک ملت به تمام معنی فراهم می گردد. برگزاری مراسم مذهبی به این صورت و با چنین روحیه همدلی و همپذیری، بیانگر تعهد مردم افغانستان، مقامات دولتی، سیاستمداران، علما، رسانه ها و مطبوعات در رابطه با وحدت ملی و مصالح و منافع ملی کشور است.
بدون تردید نقش رسانه ها نیز در تقویت فرهنگ مدارا و بردباری در میان مذاهب و دستیابی به آزادی های مذهبی برجسته بوده است. رسانه ها اعم از صوتی-تصویری و مطبوعات با مشارکت سازنده در مراسم مذهبی روزهای محرم در سالهای اخیر نقش سازنده ای داشته اند.
یکی از واقعیت هایی که اغلب پوشیده مانده و یا لااقل کمرنگ جلوه کرده است، اینست که پیروان مذهب اهل سنت نیز در افغانستان همه سالانه بصورت گسترده ای مراسم محرم را با حضور در مساجد و انجام مراسم خاص عبادی گرامی می دارند. این چیزی است که احتمالا در افغانستان با کشورهای دیگر بسیار متفاوت است. در واقع، اگر مراسم محرم و عاشورا در بسیاری از کشورهای دیگر مختص به فرقه مذهبی خاص است، در افغانستان این رویداد تاریخی و مذهبی مربوط به پیروان هر دو مذهب عمده کشور است.
جهان امروز که جهان جنگ و ستم و ظلم های قانونمند و بین المللی است از هر زمان و روز دیگر بیشتر به راه حسین علیه السلام نیاز دارد چنانکه گاندی رهبر استقلال طلبان هند گفته بود: من هیچ کاری فوق العاده ی برای ملت هند انجام نداده ام وآنچه را به ملت هند هدیه کرده ام که عبارت باشد از استقلال هند، چیزی است که من از مطالعه نهضت امام حسین علیه السلام برگرفته ام و آن را به ملت هند تقدیم داشته ام. ملت هند اگر می خواهند همیشه استقلال داشته و مستقل و آزاد باشند، باید همان راهی را بپیمایند که امام حسین علیه السلام و قهرمانان کربلا پیمودند.
چنان که در دوران جهاد مقدس با روس، رهبران جهادی ملت مسلمان افغانستان را به راه امام حسین علیه السلام دعوت می کردند و در جبهه ها از نهضت امام حسین علیه السلام تبلیغ می نمودند و در میان ملت نام و یاد این امام را گرم نگه میداشتند.
در دوران جهاد، پرچم سرخ شهادت حسین علیه السلام، بر سر دَرِ تمام پایگاه های نیروهای جهادی، شیعه و سنی، پشتون، تاجیک و هزاره به اهتزاز بود. تنها وجه مشترک پایگاه های جهادی همین پرچم سرخ شهادت امام حسین علیه السلام بود و رهبران جهادی، درباره امام حسین علیه اسلام و نهضت آزادی بخش آن حضرت، سخنرانی های آتشین می کردند و خودشان را از راهروان راه سرخ امام حسین علیه السلام می نامیدند.
در حال حاضر نیز عالمان و روشنفکران شیعه و سنی افغانستان باید بدانند و متوجه باشند که غیر از امام حسین علیه السلام هیچ شخصیت تاریخی دیگر نیست که بتوان حول و محور او ملت را به وحدت ملی دعوت کرد و ملت با عشق دینی و احساس ملی بطور یکسان به این ندا لبیک بگویند.
لذا باید این نعمت را قدر دانست و پیرو شعار آن حضرت که فرمود اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید. با تشکیل دولت جدید در کابل، تعصب های قومی را باید کنار گذاشت و در کنار یکدیگر با تمام بدعتهای افراطی و تحجرانه برخورد نمود و با امر به معروف و نهی از منکر جامعه را جمهوری اسلامی نگاهداشت و این وظیفه همه دولتمردان دولت وحدت ملی است که حسینی و جوانمردانه راه و سیرت پیامبر بزرگوار اسلام را پیشه خود سازند تا همه اقوام ساکن در افغانستان با شعائر اسلامی و هدف قیام عاشورا، آینده ساز مملکت خود باشند.
بر گرفته از سایت شبکه اطلاع رسانی افغانستان
