مهدویت یک اعتقاد همگانی در اسلام

یخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب در مراسم سالگرد ارتحال امام

در آغاز عرایضم عرض ارادتی به حضرت صاحب عصر، ارواحنا فداه لازم است، بکنیم.

منجی آخرالزمان مورد اتفاق همه ادیان ابراهیمی است. اینکه کسی خواهد آمد و جهان را از منجلاب ظلم و جور نجات خواهد داد. در میان ادیان ابراهیمی مورد قبول همگان است. در اسلام ناب این منجی هم مشخص شده است.

این انسان بزرگ فوق‌العاده را در همه مذاهب اسلامی به نام "مهدی" می‌شناسند.

شاید در بین فرق اسلامی هیچ فرقه‌ای را نتوان سراغ داد که معتقد نباشد که مهدی علیه‌السلام ظهور خواهد کرد و او از ذریه پیغمبر است. حتی نام و کنیه آن حضرت را هم مشخص می‌کنند.

خصوصیتی که در اعتقاد شیعه وجود دارد این است که این شخصیت را به صورت مشخص و معین معرفی می کند. او را فرزند امام یازدهم از ائمه اهل بیت حضرت امام حسن عسگری علیه السلام می‌داند.

‫بعضی استبعاد کرده اند که چگونه ممکن است انسانی متولد بشود و در این زمان طولانی زنده بماند‬؛ این تنها استبعادی است که در قضیه امام مهدی مخالفان مطرح و تکرار کرده‌اند. لکن قرآن کریم با نص صریح خود این استبعاد را برطرف می‌کند. یعنی درباره حضرت نوح پیغمبر علیه السلام می فرماید نوح در میان قوم خود 950 سال زندگی کرده است. نه اینکه عمر او این مقدار بود، ظاهر مطلب این است که دوران دعوت آن بزرگوار 950 سال است. بنابراین این استبعاد جایی ندارد. این اعتقاد در میان شیعیان بزرگترین خاصیتش امیدآفرینی است. جامعه تشیع فقط به برجستگی‌های تاریخ خود در گذشته متکی نیست. چشم به آینده دارد. در سخت‌ترین شرایط یک نفر معتقد به مسئله مهدویت، طبق اعتقاد تشیع دل خالی از امید نمی‌داند. شعله امید همواره وجود دارد. می داند که این دوران تاریکی، این دوران ظلم، این دوران تسلط ناحق و باطل، قطعاً سپری خواهد شد.

این یکی از مهمترین آثار و دستاوردهای این اعتقاد است. البته اعتقاد تشیع نسبت به مسئله مهدویت به همینجا محدود نمی‌شود. این شعله فروزان و این فروغ تابان در جوامع شیعی، در طول قرن های گذشته وجود داشته است و همچنان وجود خواهد داشت و انشاءالله دوران انتظار منتظران سر خواهد آمد.دیروز روز سالگرد ولادت آن بزرگوار بود؛ این مختصر عرض ارادت به مناسبت این میلاد مسعود در جمع شما برادران و خواهران عزیز به عرض رسید.