فراموشی اخلاق اجتماعی

متن قابل تامل و خواندنی از رحمت الله نبیل

فراموشی اخلاق اجتماعی از آن چه این ایام در صحنه تقابل سیاسی می گذرد ، قابل تاسف است .در سطح دولتی ،قصه جاسوسی و شنود شهروندان، کنترل شبکه های مجازی ، آزار اینترنتی ، پرونده سازی ، اختلال امنیت روانی ، تهدید مخالفان و این نوع اعتراف گیری ها و البته خیلی از مسایل که به لحاظ مسلکی و اخلاقی حتی گفتنشان درست نیست ، این در حقیقت مدیریت احساساتى سرقوماندانى اعلى و سلیقه طفلانه مدیریت اداره ست اگر نه سربازان گمنام و فداکار امنیتی ، شایسته ستایش و تحسین اند. این ربطی به دعواهای جناحی و تیمی هم ندارد که بگوییم این گروه یا آن گروه ، مساله خیلی عمیق تر و دردناک تر ازین حرف هاست، مساله اصلی ، زوال اخلاق عمومی و فروپاشی همه مکارم اخلاقی است، این رواج لمپنیزیم تنها با توجه نخبگان و همت و تلاش آنان ، محو شدنی است، یک همکاری متحدانه ملی و بازگشت به سرچشمه های اخلاقی وطنی لازم است. تقریبا همه فضایل اخلافی جایشان را به رذالت هاى اخلاقی داده اند به همان نسبت که رشوه و دروغ و غیبت و بهتان و جنایت، جاسوسى و نژاد پرستی و..، عادی شده اند ، فضایل اخلاقی به فراموشی رفته اند. نخبگان سیاسی، بر سر این دعواها با خاک انداختن ، می خواهند از شرش خلاص شوند در حالی که می دانند، همین حالا وزرا و جنرال هایی هستند که مجالس زشت بچه آزاری دارند، حتی بعضا قاضی ها و سارنوال ها هستند که خودشان سرخیل خرابی اند، تاجران و سرمایه داران نوکیسه یی هستند که مروج این دهشت و هم بزم مدعیان دین و ارباب قدرت هستند . برای این ، پناهی نیست اما راهی هست، راه اساسی ، شروع یک کار جدی فرهنگی و فرهنگ سازی ست . به جای این که چه کسی حاکم شود باید چگونه حکومت کردن خواسته شود، باید بودجه یی جدی برای هنر وفرهنگ و کتاب و برنامه های فرهنگی مختص شود ، فرهنگ فعلا از نان شب هم واجب تر است ، اگر کمی توجه در کنترل دزدی و اختلاس فقط گمرکات شود هزینه این امور فراهم می شود ،البته جامعه مدنی و اهالی فرهنگ بایستی مجدانه سهم بگیرند . این افشاگری ها نباید سرکوب بلکه باید تشویق شود، تا این درد ها گفته نشوند درمان نمی شوند ، فرهنگ خرافی مرسوم تعارف و غیرت و آبرو باید جایش را به واقع گرایی و انسان مداری بدهد ، باید به صورت ملی همه از خود بشرمیم تا اصلاح عمومی صورت بگیرد ، این روشی بود که چینی ها به عنوان یک پالیسی پیش گرفتند . باید به جای دروغ های متفاخرانه از چند هزار سال تاریخ پر افتخار و فخر به یک سری قبر و استخوان و نام پوشالی ، از عیب هایی بگوییم که سالها انباشته شده و ما رویشان خاک انداخته ایم . ازین که مردم خاین، دزد ، دروغگو و حقه باز شده ایم بگوییم ، با تغییر ارباب قدرت چیزی عوض نمی شود باید تغییری بنیادی در جان ما به وجود بیاید، تا ما مسایل ملى خویش را به گفتمان ملى تبدیل کنیم! و من الله التوفیق رحمت الله نبیل