آنچه از من خواستی با کاروان آورده ام
یک گلستان گل به رسم ارمغان آورده ام
از در و دیوار عالم فتنه می بارید و من
بی پناهان را بدین دارالامان آورده ام
اندرین ره از جرس هم بانگ یاری برنخاست
کاروان را تا بدین جا با فغان آورده ام
تا نگویی زین سفر با دست خالی آمدم
یک جهان درد و غم و سوز نهان آورده ام
قصه ویرانه شام ار نپرسی خوش تر است
چون از آن گلزار، پیغام خزان آورده ام
دیده بودم تشنگی از دل قرارت برده بود
ازبرایت دامنی اشک روان آورده ام
نیازمند تکمیل، تصحیح و ارزیابی
مکان: مزار شریف افغانستان
مختصات: ۳۶°۴۲′۳۰″ شمالی ۶۷°۰۶′۴۰″ شرقی / ۳۶.۷۰۸۳۳° شمالی ۶۷.۱۱۱۱۱° شرقی
مسجد کبود در شهر مزار شریف در افغانستان بارگاهی است که برخی بر این باور اند که علی بن ابی‌طالب در آن‌جا مدفون است. البته به اعتقاد غالب مسلمانان، پیکر علی بن ابی‌طالب (امیرالمؤمنین) در نجف و در کشور عراق قرار دارد.
چون ابومسلم مروزی خراسانی در رمضان سال ۱۲۹ برابر بهار سال ۱۲۶ خورشیدی، به طرفداری خاندان نبوت از روستای سفید مرو، قیام نموده و با کارگزاران بنی‌امیه جنگید، مرتب پیش می‌رفت و چون بنی‌امیه داشتند می‌شکستند
امام علی« علیه السلام»:
آیا میلیاردر پرآوازه تجارت که اکنون از گمنامی در سیاست به فرد اول امریکا بدل شده، همچنان تمام افغانستان را تروریست می داند و یا به مقابله با طالبانی می رود که قرار بود همان 15 سال قبل نابود شوند؟
به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، با پیروزی دونالد ترامپ در امریکا که عقاید نژاد پرستانه وی همچنان که جنجال برانگیز بود برای مسلمان و بخصوص مردم مکزیک آینده مبهمی در این کشور رقم می زند، سوی دیگری هم دارد: تا چه اندازه ترامپ می تواند بر تغییر سیاست امریکا نقش داشته باشد؟
انتخابات امریکا از آن جهت برای مردم به رویدادی مهم بدل شد که این کشور نقش کلیدی در تحولات و حضور نظامی در افغانستان دارد، هرچند که در تمامی مناظره ها و تبلیغات انتخاباتی نامی از افغانستان برده نشد.
|
صلح امام حسن(ع)، قرارداد صلحی میان حسن بن علی بن ابی طالب(ع) دومین امام شیعیان و معاویه فرزند ابوسفیان، که در سال ۴۱ قمری بسته شد. این توافقنامه بعد از جنگی صورت گرفت که بر اثر زیاده‌خواهی معاویه و خودداری او از بیعت با امام حسن(ع) به عنوان خلیفه مسلمانان روی داد. گفته‌اند که خیانت برخی سرداران سپاه امام حسن(ع)، حفظ مصلحت مسلمانان، حفظ جان شیعیان و خطر خوارج از دلایل تن دادن امام حسن(ع) به این صلح بوده است. بنابر این صلح‌نامه، حکومت از امام حسن(ع) به معاویه واگذار می‌گشت. صلح چند شرط داشت که از مهم‌ترین آنها منع معاویه از تعیین جانشین پس از خود، خودداری از توطئه علیه امام حسن(ع) و حفظ جان مسلمانان بود. با این حال، معاویه به هیچ‌یک از شرط‌ها عمل نکرد. |
بعد از شهادت امام علی(ع) مردم عراق با امام حسن(ع) به عنوان خلیفه
جدا کردن خود از دیگری، یا برتر دانستن خودی بر دیگری، انواع گوناگون دارد، از جمله تبعیض به معنی تبعیض نژادی و قومی، تبعیض جنسیتی، تبعیض عقیدتی، تبعیض ملی، و تبعیض دینی. تبعیض نه تنها جداسر و جدایی طلب است، بلکه با خصومت نیز همراه می شود. این خصومت می تواند به خشونت بینجامد. تبعیض خشونت آمیز گاه اشکال مرگبار پیدا می کند.
تبعیض زمانی بروز می کند که یک گروه بخواهد هویت خود را تشخص ببخشد و متمایز کند، یا این هویت را در میان هویت های دیگر برکشد و امتیاز ویژه برایش تدارک ببیند؛ یا اینکه آن گروه هویت خود را در خطر ببیند و بخواهد به دور خود حصار بکشد. با تبعیض، مرزبندی های هویتی پر رنگ تر و اختلاف ها برجسته تر می شوند. هویت گروهی هرچه جامدتر و تصلب یافته تر باشد، کمتر در معرض خطر امتزاج، «آلودگی»، و رقیق شدن خواهد بود. هویت تثبیت یافته، برای اعضای گروه امنیت روحی یا امنیت وجودی می آورد و چه بسا آنها را ازهراس مرگوناشناخته های جهان ماورا نیز رها سازد.
ریشه ی تبعیض
اهل بیت پیامبر(ص) در اول صفر سال 61 هجری قمری در شرایطی وارد شهر شام شدند که حدود چهل سال در این شهر و اطراف آن بر ضد امیرالمؤمنین علی علیه السلام تبلیغات مسموم صورت گرفته بود.
معاویه تعدادی خطیب پول پرست را مأمور ساخته بود که به مقام و منزلت شامخ حضرت علی علیه السلام توهین و جسارت کنند و آن حضرت را مورد فحّاشی و بدگویی قرار دهند.
مردم شهر شام نیز از هنگامی که این شهر به قلمرو مسلمانان در آمده بود، تا عصر امام سجاد(ع) تنها حاکمان و فرمانروایان طائفه بنی امیه را در خود دیده بودند و لذا نه محضر پیامبر(ص) را درک کرده بودند و نه روش اصحاب صالح آن حضرت را.
شامیان در این مدت اسلام را در چهره امویان دیده بودند و تنها آنان را بازماندگان و خاندان پیامبر می دانستند و بر خلاف کوفیان تنها همین را می دانستند که فردی خارجی به نام «حسین» بر امیرالمؤمنین یزید!!! شوریده و توسط سپاه خلیفه به قتل رسیده و خاندان وی به اسارت گرفته شدند. از این رو به شکرانه این پیروزی و ورود کاروان اسرا شهر را آراسته و جشن گرفته بودند.
حِذْیَم بن شریک اسدى(1) مى گوید: در آن روز به زینب دختر على(علیه السلام) نگریستم که خطبه مى خواند و هرگز زنى را سخن ورتر و زبان آورتر از او ندیدم. گویا (زبان على(علیه السلام) در کام اوست و) با زبان امیرمؤمنان على(علیه السلام) سخن مى گوید. به سوى مردم اشاره کرد که «ساکت شوید!»
ناگاه نفسها در سینه ها حبس شد و زنگ کاروانها از حرکت ایستاد، سپس آن حضرت پس از حمد و ثناى الهى و درود بر محمد و خاندان پاکش چنین فرمود:
«أَمّا بَعْدُ یا أَهْلَ الْکُوفَةِ، یا اَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْلِ
دعای قرآنی/۱۳
رَبَّنَا آتِنَا مِن لَدُنکَ رَحمَةً وَهَیِّئ لَنَا مَن اَمرِنَا رَشَداً
ای پروردگار ما! ما را از جانب خود رحمتی عطا کن و در کارمان برای ما رشد و تعالی فراهم ساز.
کهف/۱۰
